23. Bölüm ~Final~

49.3K 1.2K 91
                                    

Kapıyı tıklattım ve içerden ses gelmesini bekledim. Yaklaşık 1 saattir kapıda bekliyordum.

"Çağlar? Oğlum? Aç kapıyı hadi."

"Git burdan anne. Sende bana zarar vereceksin."

"Ben sana zarar vermem oğlum. Anneler çocuklarının kötülüğünü istermi hiç? Seninle sadece konuşacağım. Hadi aç kapıyı oğlum lütfen."

Kapının altından ayaklarımın önüne anahtar atıldı. Sonra adım sesi. Uğraştırıyordu beyefendi. Yerden anahtarı alıp kapıyı açtım ve içeri girdim.

************************************

Mirza Şühsavaroğlu

Oturduğum yataktan yavaşça kalkıp odayı gezmeye başladım. Eskiden burası benim odammış. Ama evlenince daha büyük bir odaya yerleşmişiz.

Kapı çalınca dikkatimi açacağım çekmeden çekip kapıya verdim.

"Gir."

"Oğlum? Gelebilir miyim? Müsaitsin?"

"Gel anne gel. Müsaitim." Dikkat etmediğim elindeki kutu ile içeri girdi ve yatağıma oturdu.

Yanındaki boşluğa iki kere vurunca küçük çocuklar gibi tıpış tıpış yanına gittim ve oturdum.

"Sana birşeyler göstermek istedim oğul."

"Tabi ana buyur."

Kutuyu açıp kapağını yanına koydu. İçinde ki fotoğrafları çıkartıp kucağıma koydu. İlk resime baktığım da iki yeni doğmuş bebek gördüm. Arkada ise Berika vardı. İkincisinde ise iki bebek benim kucağımdaydı.

Üçüncüde ise Berika ve ben vardım. İkimizde çok mutlu gözüküyorduk. Düğün günümüzdü.

Bazen bazı şeyleri hatırlıyordum. Genelde uyku da rüya olarak görüyordum.

Annem omuzumu sıktı ve kutuyu yanımda bırakıp odadan çıktı.

Artık kabulleniyordum. Yalım denen adamın izlettiği düğün görüntüleri daha ne kadar inkar edebilirdim ki.

Hatırlamam gerekiyordu. Eski hayatımı tekrardan kazanmam gerekiyordu.

************************************

Berika Şühsavaroğlu

"Anlaşıldı mı çocuklar? Babanıza yardım etmemiz gerekiyor. Eğer bu işte bana yardımcı olursanız sevinirim."

"Tamam da anne. Bizim bu işten çıkarımız ne olacak?"dedi Melodi

"Onu siz benim istediğimi yerine getirince bakacağız."dedim ve ayağa kalkıp arkamı döndüm. Odalarından çıkıyordum ki sinirle yere ayak vurma sesi gelince aldırmadım.

Elimi kapının sapına koydum ve sesli nefes vererek konuşmaya başladım.

"Eğer babanıza yardım ederseniz. 1 hafta boyunca, 2 çikolata yeme hakkınız var. Dondurma da olabilir bilemem."dedim ve çıkıp kendi odama doğru gitmeye başladım.

Yanımdan geçen iki jet çocuğa bakıp güldüm. Melodi çikolata, Çağların ise dondurma için yapmayacağı şey yoktu. Gülerek kafamı salladım ve odama girdim.

********** 3 Saat Sonra ************

Yeni uyanmış ve akşam yemeğine inmek için hazırlanıyordum. Kapımın çalınması ile irkildim.

"Gir."

"Berika... Gelebilir miyim?"

"Mirza... Elbette ki gelebilirsin. Sorman hata"

BERDEL (Tamamlandı) #wattys2018Where stories live. Discover now