JPB BY ANDREA KISS (SAID TO BE BASED ON TRUE STORY)

Part 3

Part 3

Benarkah orang berbuat baik itu perlukan balasan?

Benarlah kata orang dalam dunia ni mana ada yg percuma. Masih wujudkah orang baik di dalam dunia ini? Bagi sy masih ada.. sebab uncle randy memang baik orangnya

Melonjak umur 11 tahun

Kehidupan seperti biasa. Sy tidak bersekolah memang masa depan tu tidak ada lagi. Cukup boleh membaca dan menulis saja. Sy tiada kawan sebab dady tidak benarkan bergaul dengan sesiapa pun. Tempoh 3 tahun dari umur 9 hingga 11 tahun sy hanya kenal uncle randy saja. Uncle yg baik hati menjaga sy seperti anaknya

Dady: Kau belum masak?!

Kadang sy tidak masak sebab dady bukannya selalu balik rumah. Tapi bila sudah balik rumah tanya pula sudah masak kah belum. Kalau belum... bersiap sedia lagi utk jadi punching bag

Dady: Kau bisukah?! Dady tanya sudah masak kah?!
Sy: be... be.. belum

Dady buka tali pinggang di seluarnya. Libasan tali pingang dari kepala ke badan. Di usia 11 tahun sy masih di pukul dengan kejam. Badan sy di tolak di hempas ke mana2 ja. Tapi pukulan tidak seganas dulu mungkin sebab dady ingat pesan uncle randy. Sudah puas memukul dady terus keluar rumah dan begitulah tidak balik lagi..

Umur 12 tahun

Memasuki umur 12 tahun rasa pelik pula. Sebab sy ada perasaan malu mau manja2 dengan uncle randy lagi. Sebab sy sedar sy bukan budak lagi. Sy sedar ada perubahan diri..

Pertama kali haid perasaan mula berubah. Mungkin sebab sy mula berfikir sy sudah jadi perawan. Tambah2 lagi buah dada baru mau tumbuh kecil. Sy mula memakai baju dalam. Sy pun kontrol cara pemakaian sebab takut juga dady cuba merogol sy lagi

Lain bah perasaan pertama kali haid ni.. panik dan gementar. Mau tak mau kena bagitau dady juga sebab kena minta duit beli modes dan baju dalam. Dady ok saja mungkin dia pun faham. Sy tidak mencantikkan diri macam budak2 lain pandai bergaya sebab tiada apa yg mau di gayakan. Lebih2 lagi sy takut nanti cubaan merogol dari dady lagi. Rambut paras dada cukup di ikat kemas dan pakaian serba tutup badan. Sy perasan diri semakin cantik. In real life writer bilanglah isha memang cantik. Writer ja yg tahu muka sy macam mana.. Sy seorang yg comel mungkin juga sebab masih muda hihi. Tapi perangai memang lemah lembut, bercakap pun tidak berapa. Sy seorang pendiam dan tidak suka berkawan. Andrea adalah orang pertama yg menjadi kawan. Nama penuh sy pun writer tau hihi. Andrea yg sudah tukar nama semua watak di sini.. thanks Andrea

Kembali ke kisah sy berumur 12 tahun

Kisah sy ni semuanya uncle randy tahu sebab dialah orang pertama yg menjadi kawan dan juga anggap sy sebagai anaknya. Entahlah kalau betul lah kan. Lelaki tetap lelaki. Dari usia 9 tahun sy hanya fikir uncle randy baik orangnya dan sy mahu ada bapa sebegini rupa

Malam

Sy tertidur di ruangtamu. Terlelap kepenatan sendiri dari mencuci kain dan mengemas rumah. Tiba2 dady tindih badan sy. Naik lagi halusinasi penangan syabu.. bau arak. Muntah sana sini. Sy mengelak sekuat hati tolak. Bergelut sekuat hati tendang dady. Sy semakin kuat utk melawan. Dady dalam keadaan mabuk memanggil nama mamy

Dady: sayang.... syg...

Dady cuba kiss dan merogol lagi. Sy tendang dady sekuat hati dia duduk tersungkur. Sy cepat2 berdiri dan masuk bilik kunci. Dady ketuk bilik sy tidak layan

Dady: buka pintu ni...!!!

Sy hanya duduk menangis dan bersedia dengan kayu utk memukul. Beginilah ketakutan yg sy hadapi.. ketakutan di dalam rumah sendiri dan dengan bapa sendiri

'Kick' syabu ni memang power. Boleh jadi power ranger super best power! terasa diri tu ada kuasa hebat sampai anak sendiri pun dia mau tibai. Dengan ketinggian sy sekarang ni.. rupa macam mamy lagi.. memang 'batrip' lah si dady sy ni mamy..