Me? Your Mate!?

Hoofdstuk 11

Sophie's pov

Het is al eindmiddag en ik heb Jake al de hele dag niet gezien.

Ik ga naar zijn kantoor en zie hem aan het werken.
"Hey." Zeg ik tegen Jake.
"Heyy." Zegt Jake lief terug.

Ik ga op zijn schoot zitten. Ineens komt er iemand binnen. Ik schrik me rot en val bijna van de stoel af.

"Jake! De red moon forest pack is ons aan het aanvallen!" Schreeuwt Tim. Jake duwt me van zich af en rent naar het raam. Ik ga naast hem staan.

Ik zie bijna alle huizen in brand staan. Omg. Jake zijn ogen worden knal rood.

"Roep iedereen bijelkaar. Ook de kinderen. NU." Zegt Jake op alpha toon.

Tim knikt en rent naar buiten.
Jake vervormt zich in zijn wolf en rent naar buiten.

Fijn. En ik?

Ik verander mezelf ook als wolf en ga ook naar buiten. Ik zie gillende kinderen rennen. Wolven dood op de grond liggen. Bloed. Overal bloed. Vuur.

Ik zie een kind onder een wolf liggen. De wolf laat zijn tanden zien en BAM! Ik pak de wolf bij zijn vacht en bijt hem dood in zn nek. Het kind kijkt me angstig aan.

"Ren!" Schreeuw ik naar het jongetje. Hij knikt en rent voor zn leven.

Ik kijk om me heen. Ik zie Jake en een net niet even grote wolf vechten.

Ik ren ernaar toe als ik Jake bloedend op de grond zie liggen.

Ik voel mijn ogen branden. Mn wolven lichaam wordt groter. Ik laat mijn tanden zien. Het voelt alsof ik iedereen kan doden.

Ik pak de wolf met mijn tanden in zijn poot vast. Ik grom hard. Zo hard heb ik nog nooit gegromt. Zo hard dat ik er zelf bang van word.

Ik trek zijn vacht eraf. Ik krab hem in zijn gezicht. Bijt zijn boot eraf. Totdat hij dood is en ik het bloed van de wolf langs mijn vacht voel stromen.

Mijn vacht is niet meer wit. Nee. Het is rood.

Iedereen die op me afkomt dood ik zonder moeite. Totdat er een andere wolf naar me toe rent. Hij bijt me in mijn nek. Ik voel hoe hij de haren van mn nek uit mijn vel trekt. Auw.

"BLIJF VAN HAAR AF!" Schreeuwt iemand op alpha toon.

De wolf lacht en grijpt me hard vast. Ik voel het bloed uit mijn lichaam stromen.

"Wie kies je? Háár of dat." Zegt hij grijnzend terug terwijl hij naast zich seint. Ik kijk vragend om me heen. Wat bedoelen ze met 'dat'.

Ik kijk om me heen en zie allemaal wolven de hele pack vermoorden en vasthouden.

Ik kijk bang naar Jake. Tuurlijk kiest hij zijn pack. Ik zie Jake diep nadenken. Hij kijkt bang om zich heen. Wow ik heb hem nognooit bang gezien.

Dan zegt hij de woorden waardoor ik mijn hart voelde breken in een miljoen stukjes.
"Neem haar mee."

Ik voel me licht in me hoofd worden. Ik zie de wolf grijnzen.

De wolven laten de andere mensen los. Ik kijk nog 1 keer naar Jake. Ik zie spijt in zijn ogen als hij naar me kijkt maar hij draait zich als snel om.

Ik voel de tranen komen. Ik slik ze weg en voel iets in me lichaam dat ik nog nooit gevoelt heb. Het voelt alsof ik vlieg maar ik sta op de grond.

Ik laat een harde grom horen. Ik voel iedereen met een harde windkracht van me afgeduwd worden. Ik ren het bos is.

Ik ben gewoon vrij. Hoe deed ik dat? Hoe is mijn leven zo geworden. Het is beter als ik Jake nooit meer hoef te zien.

Ik ga een nieuw leven starten. Zonder Jake. Ik heb hem niet nodig. Hij heeft zijn keuze gemaakt en ik ben er klaar mee. Of je houd van me of niet. Zo makkelijk is het.

1 jaar later

Hier sta ik dan. In mijn pack. Ja je hebt het goed. Ik heb een eigen pack. Ik heb allemaal rogues gevonden en we zijn nu allemaal een pack. Het is een grote pack.

Afentoe denk ik nog aan Jake maar ik probeer hem te vergeten. "Helemaal niet je denkt nog elke dag aan hem." Zegt lola.
Ahh soms is het stom om een wolf te hebben. "Heee dat is gemeen." Zegt lola weer. Ugh laat maar

Het is moeilijk om hem te vergeten omdat hij me al gemarkeerd heeft. Maar ik probeer er het beste van te maken.

Mijn beta is Alexis geworden. Ze is terug in het bos gestuurd door Jake. Gelukkig heb ik haar gevonden.

Mijn pack heb ik The Rose Gold Forest genoemd. We hebben allemaal kleine huisjes waar de mensen ofterwijl wolven wonen en ook 1 groot gebouw waar we vergaderingen hebben.

Het mooiste van mijn terrein vind ik de bloementuin. Het is daar echt super mooi. Er stroom ook aan het einde een rivier waar ik altijd teken.

Ik loop door de bloementuin. Morgen ben ik jarig. Mijn vorige verjaardag was echt niks.

Ik heb tegen niemand vertelt dat ik jarig was. En als iemand het vroeg zei ik dat ik het zelf vergeten ben. Ze trapte er nog in ook.

Ik loop naar mijn kamer en ik ga in mijn bed liggen. Ik val al snel inslaap.

Zoals gewoonlijk droom ik weer over her gevecht met Jake. Ik schrik wakker en loop naar de keuken waar ik een glas water drink.

Ik loop naar de spiegel en doe opnieuw mijn staart in. Ik blijf een tijdje in de spiegel kijken en ik zie een traan van mijn wang glijden. Soms realiseer ik me later pas wat ik allemaal meegemaakt heb.

Ik veeg hem snel weg en kijk om me heen of iemand het gezien heeft. Ik ben sinds het gevecht heel gevoelloos geworden. Uiteindelijk is er toch niemand die echt van je houd.

De enige die je uiteindelijk alleen hebt ben jij zelf. Dus ik verspil geen tijd meer aan neppe mensen.

~~~~~~~~~~~~~~

Heyy mensen! Wat vinden jullie van de verandering in het verhaal? Ik vond het boek nogal saai worden dus besloot om maar iets nieuws te verzinnen. Ik ga ook het begin van het verhaal een beetje veranderen. De verhaallijn blijft wel hetzelfde maar ik ben gewoon niet zo tevreden over het begin van het verhaal. Als je nog leuke iedeëen voor het verhaal hebt laat die dan zeker weten! En alvast een gelukkig nieuwjaar!
Byeee

Xxxxxx