Me? Your Mate!?

Hoofdstuk 32

Jake's pov
Ik loop het ziekenhuis ook uit en loop naar het packhuis. Als ik aankom bij het packhuis komt al mijn woede terug. Ik geef de muur een harde vuist waardoor er een gat in komt. "Doe rustig Jake. Dit gaat niet helpen." Zegt Caleb mijn wolf.
"Bemoei je er niet mee." Antwoord ik terug. Mn wolf wilt nog wat zeggen maar ik verbreek het contact.

Ik begin gelukkig na een tijdje al wat rustiger geworden en besluit om naar Stan te gaan. Ik moet wel langsgaan omdat een kind krijgen niet zomaar iets is en Stan en ik zijn de laatste tijd best goede vrienden geworden.

Ik loop naar het huis van Stan en Alexis en klop aan. Ik blijf een beetje rond me kijken totdat ik de deur open hoor gaan. Stan staat voor de deur en ik feliciteer hem. Ik heb hem echt nog nooit zo blij gezien.

Ik loop verder het huis in naar de woonkamer. "En daar is ons zoontje." Zegt Stan en wijst naar de rechter kant van de woonkamer. Ik draai mijn hoofd om en zie Sophie die de baby vasthoud.

Sophie merkt dat ik binnen ben gekomen en draait haar hoofd naar mij toe. We staren een tijdje naar elkaar maar ze draait haar hoofd al snel terug en gaat weer verder met het kijken en vasthouden van de baby.

Ik loop er akward heen en bekijk de baby. "Hij lijkt echt sprekend op jou Stan." Zeg ik glimlachend. Stan lacht en ik geef mijn vinger aan de baby die Sophie vasthoud.

De baby houd mijn wijsvinger stevig vast en knijpt er zachtjes in waardoor ik moet grinniken. Als ik eenmaal uit mijn trans ben kijk ik weer omhoog recht in Sophie's ogen. Haar ogen stralen en zijn extra vel groen. Ik verbreek het oogcontact en zet een stap achteruit. "Ehm Jake kom je even mee in de keuken." Hoor ik Stan zeggen. "Owh j-ja ja ik kom." Antwoord ik.

We lopen de keuken in en Tsna kijkt me vragend aan. "Wat is er nu weer aan de hand tussen jullie." Vraagt Stan. "We hebben ruzie." Antwoord ik. "En waardoor?" Vraagt Stan door. "Pff lang verhaal. Nou kijk wij waren opweg naar jullie in het ziekenhuis, raakten vast te zitten in de lift, werden eruit gehaald door de brandweer en toen raakte iemand haar kont aan en toen werd ik boos." Zeg ik in 1 adem.

"Maar daar kan Sophie niks aan doen toch." Zegt Stan. Ik zucht. Stan lacht. "Jij houdt ook nooit op met jaloers zijn hè." Zegt Stan en geeft me een duw als hij de keuken uit loopt.

Deed ik dan echt zo overdreven? Nee ik stel me niet aan niemand komt aan mijn mate.

Ik loop ook uit de keuken en ga op de bank zitten. "Stan kom je mij even helpen boven!" Schreeuwt Alexis die boven opzoek ging naar iets wat ze blijkbaar wilde laten zien. "Ja ik kom eraan!" Schreeuwt hij terug. Ik grinnik een beetje en realiseer me dan pas dat ik en Sophie nu alleen zijn met een Baby.

Sophie's pov
Shit! Ik zit nu alleen met Jake en ofcourse de baby. Ik heb echt geen zin om met hem te praten op dit moment nadat hij zo boos werd.

Ik blijf de baby maar een beetje wiegen totdat ik twee ogen in mijn rug voel branden. Ik kijk naar Jake die mij geïntreseerd aanstaard. "Kan je het zien." Zeg ik bot tegen Jake. Hij wilt terug reageren maar de baby begint plots te huilen.

"Sshhht. Stil maar." Zeg ik tegen de baby om hem te kalmeren. Ik blijf de baby wiegen maar hij stopt niet met huilen. Jake staat op en komt bij de baby staan. Hij aait hem zachtjes op zijn wangen en pakt een knuffeltje.

"Hier. Hopelijk word je hierdoor gekalmeerd." Zegt Jake terwijl hij met het knuffeltje begint te spelen voor de baby. Gek genoeg werkt het nog ook en stopt de baby met huilen.

"Hoe deed je dat." Mompel ik. "Ik ben een baby fluisteraar." Antwoord Jake lachend. Ik schrik van zijn antwoord omdat ik dacht dat het niet verstaanbaar was.

Ik kijk Jake aan en voel mijn wolf weer gek worden. "Hij is ook zoo perfect. Dat zwarte haar en die bruine hazel ogen die altijd verkleuren. Die perfecte kuiltjes met de perfecte lach, en dan heb ik het nog niet eens over zijn lichaam gehad I mean." Ratelt mijn wolf Lola door.

Ik geef haar wel gelijk. Het is moeilijk om iemand zo als hem niet leuk te vinden.

Ik schud alle gedachtes weg en leg de baby in zijn bedje. "Wil je praten?" Zegt Jake twijfelend.
Ik kijk Jake aan en ga op de bank zitten. "Als we toch niks anders te doen hebben." Zeg ik verveeld. Jake grijnst. "Oh dus je wilt liever niet praten." Zegt Jake.

Jake's pov
"Eigenlijk niet nee na wat voor gedrag jij hebt vertoond-" zegt Sophie maar ik laat haar haar zin niet afmaken. Ik ga op Sophie zitten en hou haar handen stevig boven haar hoofd vast. "Weetje, je bent eigenlijk wel sexy als je boos bent." Zeg ik grijnzend. Ik zie dat Sophie een beetje roze word maar ze probeert het te onderdrukken. "Jake. Ga van me af." Zegt ze. "Waarom zou ik?" Vraag ik haar.

Sophie probeert me van zich af te halen maar ik ben te sterk. Ik hou haar handen nog strakker vast waardoor er allemaal tintelingen door mijn handen gaan en ik kan zien dat Sophie hetzelfde voelt.

"Wat wil je hiermee bereiken Jake." Zegt Sophie. "Ik wil geen ruzie meer." Antwoord ik.
"Dat gaat niet zo makkelijk." Zegt Sophie vastberaden. "Oh nee?" Zeg ik tegen haar. Ze kijkt me onderzoekend aan.

Ik ga met mijn hoofd naar nek en begin haar daar kusjes te geven. Op een gegeven moment kom ik bij haar mark waar ik een kusje opgeef waardoor ze een kreun laat horen. "J-jake ga van me af." Zegt ze hijgend. "Weet je het zeker?" zeg ik grijnzend in haar nek. Ik begin langzaam te zuigen in haar nek totdat ik iemand de trap af hoor lopen.

Ik ga van haar af en zit weer normaal op de bank. Ik kijk naar Sophie die nu een zuigzoen in haar nek heeft zitten.

Alexis komt naar beneden lopen en ziet al meteen de zuigzoen in Sophie haar nek. Alexis begint mer haar wenkbrauwen op en neer te gaan als ze eenmaal doorheeft dat ik het was. "Uhm. Ja lang verhaal." Zegt Sophie vernedert.

Na een tijdje gekletst te hebben gaan ik en Sophie weer weg naar onze pack. Onderweg pak ik haar hand vast en kijkt Sophie me aan.

Sophie's pov
"Jake ik wil echt niet dat je weer zo boos word op zoiets dat eerder vandaag gebeurde. Ik snap dat je boos word als dat iemand het expres deed maar het ging perongeluk." Zeg ik duidelijk. Jake knikt. "Ja. Ik wil gewoon niemand zien die jou aanraakt." Zegt Jake.

Ik glimlach. "Ik wil je niet kwijtraken. Dat is al vaak genoeg gebeurt." Zeg Jake serieus. "Ik jou ook niet." Zeg ik. Jake houd mijn heupen vast en kust mij liefdevol. Mijn handen gaan langs zijn nek en haren. Na een tijdje stoppen we en kijken we om ons heen. "Misschien moeten we dit brengen naar een iets meer privé plek." Zegt Jake grijnzend. Ik lach en we lopen naar onze kamer.

We komen binnen en ik doe mijn schoenen uit. Jake tilt mij op en brengt me naar het bed. Hij legt mij voorzichtig neer op het bed en doet zijn shirt uit. Ik ga met mijn handen langs zijn sixpack waardoor ik allemaal tintelingen voel. Ik doe mijn shirt uit en ik zie Jake hongerig naar me kijken. Ik pak zijn gezicht en kus hem liefdevol.

Tijdje later...

We kleden ons weer aan en het is tijd voor het avond eten. Ik en Jake lopen hand in hand naar de eetzaal. Het voelt zo vertrouwd om samen te zijn.

We komen aan bij de eetzaal en zien een compleet bebloede jongen binnen komen. "Z-ze komen! Oorlog is wat ze willen." Zegt de bijna dode jongen.

Ik en Jake kijken elkaar met horror aan. "Breng hem naar het ziekenhuis NU!" Roept Jake met zijn Alpha stem.

De jongen word meteen opgehaald en naar het ziekenhuis gebracht. Mijn hart gaat flink tekeer.

Oorlog gaat beginnen.

~~~~~~~~~~~~
Heyy hopelijk vonden jullie dit hoofdstuk leuk! Ik heb ineens echt heel veel motivatie waar ik echt blij mee ben! Bedankt ook iedereen die altijd stemt ik waardeer het echt ENORM! Ik heb in dit hoofdstuk vaker geswitcht van pov's dan dat ik normaal gesproken doe dus hopelijk irriteerde jullie dat niet haha. Maar ja ik spreek jullie weer in het volgende hoofdstuk! Bye byee❤

Xxxxxxx

Woorden: 1520

Qotd: Vinden jullie wat langere hoofdstukken als deze leuk of raken jullie het een beetje zat dat je langer een hoofdstuk moet lezen? Ik kan namelijk begrijpen dat je afhaakt als het hoofdstuk te lang is. Dus laat het weten dan weet ik wat jullie fijner vinden!