Me? Your Mate!?

Hoofdstuk 20

(Heyy mensen! Normaal gesproken komt er elke vrijdag een hoofdstuk online maar morgen kan ik hem er niet opzetten dus daarom is hij er vandaag al!)

Jake's pov

Vandaag is de dag. We gaan vandaag Sophie haar pack uitmoorden. Waarom? Weet ik ook niet. Ik wil gewoon niet als zwak gezien worden. Ik ga vandaag mijn emoties uitzetten en doen wat ik hoor te doen als Alpha. Hoe zou mijn moeder hier op reageren?

Ik maak me klaar voor de dag met een naar gevoel. Mijn wolf blijft in mijn hoofd zeggen dat ik dit niet moet doen maar ik heb geen keus. Ik loop naar de eetzaal in het packhuis waar iedereen aan het eten is. Ik ga zoals gewoonlijk aan het hoofd van de tafel zitten en begin met eten.

Na het eten bereid iedereen zich voor om de pack uit te moorden. We lopen met ze alle naar buiten. Ik loop natuurlijk voorop. Ik heb nu veel vertrouwen in vandaag omdat iedereen me aanmoedigt. Misschien is dit allemaal wel niet zo een heel slecht idee. Ik zou Sophie toch niet meer zien dus waarom haar niet gewoon meteen doden. Toch blijft er wel een schuldgevoel door mijn hoofd hangen. Ik schud mijn hoofd en zet al mijn emoties uit. "Here we go.'' zeg ik tegen mijn pack.

We veranderen allemaal in weerwolven en rennen naar Sophie's pack.

Sophie's pov

Ik werd vandaag wakker met een slecht gevoel. Ik zou niet weten wat er precies aan de hand is met mij maar ik voel wel dat er iets goed mis gaat vandaag. Ik heb gegeten en me klaar gemaakt en loop meteen mijn kantoor in. 

tijdje later.....

Ik hoor allemaal wolven buiten. Ik kijk mijn raam uit en zie niet normaal veel wolven. Wat gebeurd er? Alexis komt mijn kantoor binnen rennen. ''Er is een pack die ons uit wilt moorden! We moeten iedereen waarschuwen SNEL!'' Zegt Alexis met heel veel stress. ''F*ck ik moet het ze snel laten weten!'' Zeg ik terwijl ik een microfoon pak. Overal in mijn pack gebouwen zijn er speakers waardoor de mensen mij horen als ik in de microfoon praat. 

"Dames en heren. Ik heb slecht nieuws. Er is een pack onderweg naar die van ons en ze komen om ons te vermoorden. Ik weet niet welke pack het is maar alsjeblieft bereidt je voor. Ze zijn al erg dichtbij dus verander direct in je wolf. Zorg ervoor dat de jongere wolven op een veilige plek zijn. Ik laat niks met jullie gebeuren. Jullie kunnen op me rekenen. Luna.'' Zeg ik serieus maar ook een beetje snel want ze zijn al erg dichtbij.

Ik laat alle wachters ook weten dat er een pack onderweg is. Ik kijk uit het raam en de weerwolven hoeven niet lang meer te rennen en ze zijn in mijn pack. Ik verander in mijn wolf en ben klaar voor het gevecht. Ik kijk nog een keer uit het raam en zie nu al vuur. Shit ze hebben bommen. Ik ren naar beneden en zie de wolven mijn pack binnen rennen. 

Wolven van de andere pack vallen de bewoners aan. Ik trek zoveel mogelijk wolven van de mensen af en grom. Ik ben opzoek naar de Alpha zodat ik die als eerst een lesje kan leren. Ik kijk rond maar een wolf springt opeens op mij. Ik bijt in de nek van de wolf en scheur zijn vacht eraf. De wolf ligt nu bloedend op de grond.  Ik kijk weer rond. De bewakers proberen zoveel mogelijk wolven tegen te houden maar het is echt heel hele sterke pack. Welke pack is dit?

Ik blijf zoeken en zoeken naar de baas van de pack en red veel van de bewoners van mijn pack totdat ik ineens een grote zwarte wolf voor mijn gezicht heb zitten. Het duurt even een seconde totdat ik weet wie het is. Jake. Zijn ogen zijn niet als hoe ze waren. Je ziet helemaal geen emotie. Hij heeft zijn emotie uit gezet.

Mijn wolf huilt nu ik Jake weer zie. Ik grom hard en het enige wat ik zeg is.''Hoe kun je.'' Ik kijk verdrietig en boos tegelijk. Ik zie even wat emotie in zijn ogen maar hij verandert al weer snel. Hij rent op me af en we rollen over de grond. Op een gegeven moment zit in bovenop en krab ik hem in zijn gezicht. Hij schreeuwt van de pijn. Jake is alleen veel te sterk en ligt nu boven op. Hij bijt in mijn vel en ik voel het overal tintelen . Jake voelt het blijkbaar ook want hij stopt even en kijkt me aan. Ik voel allemaal bloed mijn lichaam uitstromen als hij me nog een keer bijt ben ik dood.

Zijn ogen glimmen van de tranen die ontstaan zijn in zijn ogen en zegt.''I..i-k kan dit niet....'' en gaat van me af. ''Ik ben te zwak voor een Alpha. Ik kan je gewoon niet vermoorden.'' Zegt Jake in de war. Hij pakt een mes die random op de grond ligt en steekt zichzelf neer er stroomt allemaal bloed uit zijn buik en mond. '' NEEEEE Jake! ALsjeblieft ga niet dood.'' Schreeuw ik mijn longen uit. Waarom huil ik. Hij wilde MIJ niet, maar I...i-ik ho..u nog steeds van hem... Jake is verandert in zijn mensenvorm en dat doe ik ook. Ik ga bij hem zitten en huil op zijn borstkast. ''Alsjeblieft Jake. Ik hou nog steeds van je. Ik wilde het alleen niet toegeven omdat ik dacht dat jij niet meer van mij hield....alsjeblieft wordt wakker.'' zeg ik huilend. Hij reageert alleen niet.

Ik sta op en ren op een hoge heuvel. ''IEDEREEN STOP!'' gil ik mijn lijf uit. Natuurlijk luistert weer niemand. Totdat Jake ineens opstaat. Hij zegt met moeite iets in Tim zijn oor waardoor Tim al hun pack leden roept om terug naar hun pack te gaan. Alle wolven van hun pack kijken mij nog een keer vals aan en luisteren dan toch maar naar Tim en volgen hem terug naar hun pack.

Ik zie dat Jake achter ze aan wilt lopen maar niemand ziet hem en hij valt weer neer op de grond. Er komt allemaal bloed uit zijn mond. Ik ren naar hem toe. ''Jake. Alsjeblieft blijf liggen ik breng je naar de pack dokter.'' zeg ik bezorgd. Jake wilt protesteren maar hij kan op dit moment niks dus zegt hij ook niks.

Ik heb ondertussen de bewoners van mijn pack een beetje gerust gesteld en iedereen is terug naar hun huis gegaan. Gelukkig is er niet al te veel schade aan de gebouwen. En er is verder ook niemand vermoord alleen zijn er redelijk wat mensen zwaar gewond. Die zijn gelukkig allemaal wel op tijd naar het ziekenhuis gebracht. Net zoals Jake.

Ik loop naar het ziekenhuis om alle gewonden te bekijken en als laatste ga ik naar Jake. Ik heb nog nooit iemand gezien die zo snel geneest. Binnen zo een half uurtje is hij al gestopt met bloeden maar hij zal nog een tijdje last hebben van zijn wonden. Ik ga naast het ziekenhuis bed zitten waar Jake ligt. Ik staar hem een tijdje aan. Ik was echt even vergeten hoe knap hij wel niet is. Zijn donkerbruine haar dat zo zacht voelt als een fluffy deken. Zijn volle lippen en strakke kaaklijn. Awh god zijn uiterlijk is gewoon perfect.

Ik blijf nog een tijdje staren totdat ik ineens Jake zijn ogen langzaam open zie gaan.

________________________________

Heyyy jongens! Eigenlijk wilde ik dit moment/stuk pas veel later in het boek zetten maar ik wist gewoon niks anders om erin te doen. Dit is dus totaal niet een van de laatste hoofdstukken! Ik vond dit stuk heel leuk op te schrijven en hopelijk vonden jullie het ook leuk om te lezen! Thankss voor het lezen en al het stemmen op dit boek! En ook dat ik vandaag (15-04-2018) op #20 sta in weerwolven! Waarschijnlijk als ik dit plaats niet meer maar ik vind het echt super leuk dat jullie dit boek blijven lezen. Vergeet met ook niet te volgen als je wilt! Byeee

xxxxxxxxx

Laat hier leuke ideeën achter die ik nog in het boek kan doen! Ik weet het namelijk niet zo goed.