Chapter 6

43.6K 2K 181
                                    

Since then, hindi na nawala ang mga tinig ng dragon sa utak ko. Lagi ko itong naririnig ngunit hindi ko talaga naiintindihan ang sinasabi niya. All I know, is that I feel a burning sensation within me.

Someone ringed a doorbell at my door kaya't bumangon ako sa pagkakahiga at binuksan ang pinto. Si Georgia, she's in her senior uniform and her golden necktie is a little undone. Pinasadahan niya ako ng tingin ng head-to-toe, and I realized. . .

"First day of classes," we said in chorus, though my tone was in an exclamatory way and hers was normal. Natutuhan kong maging komportable sa kanya. And perhaps it's because she's my first friend that I feel enthusiastic when I'm with her. Though hindi ko sigurado kung kaibigan din ang turing niya sa'kin.

The last thing I wore is my gloves, the very thing that I shouldn't forget. Muli, binuksan ko ang pinto, nakatayo parin doon si Georgia at nilalaro-laro niya ang isang dagger.

Nang makita ako'y isinuksok niya ang dagger sa sheath at tumalikod sa'kin. I bunned my hair habang nasa daan and wore my cloak. Dumating kami sa Phoenician Base, or yung castle kung sa'n naroon ang classrooms and training areas.

"I'm a senior. Magkakahiwalay tayo, so be in your best manner. I am the head of the Castle Ashes, and whatever you're doing sakop ako roon, sakop ang lahat ng Ashes." After she talked, her lips turn to a prim line. Mabilis siyang nawala sa paningin ko, after all she's a vampire-angel who has the abilities to move as swift as wind.

Nagtungo ako sa tower ng unang klase ko, which is sapientiae. There aren't any doors sa tower, only a stairway na paikot, leading to the top. Umakyat ako roon, at nang makailang hakbang na, natigilan ako nang mapansing may mali. Parang may mali! Pagtingin ko sa itaas, para itong unending stairway. What? Is this another trap or sorcery?

Nanliit ang mata ko nang makarinig ng ingay sa baba, pero wala namang tao ah. Pinaringgan ko ang ingay, nanggaling ito underneath the floor. So does that mean that the classroom isn't up but down there. Bumaba ako sa hagdan at nang akmang makakababa na ako sa sahig, biglang nagkaroon ng panibagong staircase pababa, as if revealing another pathway.

How crazy can this Academy be?

I took a deep breath before entering the room down here. At nang makakuha ako ng glimpse ng classroom, it looked ancient, a library full of books. At sa harap, naroon ang pinakamalaking bookshelf, entitled sapientiae. Natigil ang ingay nila nang makita ako. Unlike others, they look almost harmless. They looked normal to me. Siguro, we all looked like real freshmen.

Dumiretso ako sa bakenteng wooden chair, but their eyes aren't tore from me. Hanggang sa napabalikwas sila sa malakas na tunog ng bell. Nagmula ito sa malaking orasan sa gawing kanan. Kasabay ng bell ay ang paghiwalay ng main bookshelf sa dalawa. Sinalubong kami ng nakakasilaw na liwanag, kaya't tinakpan ko ang mata ko ng aking cloak, at gayundin ang ginawa ng iba.

Nang mawala ang liwanag, we saw a lady in ripped jeans. Hindi ko alam kung liwanag parin ba iyon, or her curls are just really shiny. Or maybe both. She had coldness and lightning in her eyes, then I realized she was present in the orientation.

"Good Morning, Highness Althea," we all greeted and lowered our heads down. Dito sa Phoenix Academy, sabi ni Summer, we should greet teacher and masters with the word highness, making them likely royalties. Highness Althea snapped, kaya't iniangat na namin ang aming mga ulo. She doesn't look like a teacher. For me, she looks like a senior.

"Welcome to your first class, the sapientiae." She motioned her hand in a waving way, at mula naman sa mga bookshelves ay nagsilabasan ang ilang mga libro. It flew all around and eventually piled up on our desks. The books were about four feet tall sa sobrang kapal at dami! I can hear the sighs of my classmates, so I couldn't help but sigh too.

Phoenix AcademyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon