Hoofdstuk 18

268 10 8
                                    

Hiervoor: Finn en Anna zijn op het dak.
_____________________________

Na een tijdje gaan we terug naar huis.
Finn heeft z'n arm om mijn middel heen en ik heb een glimlach op mijn gezicht.
We kloppen aan bij Millies huis en Millie doet open.

Millie: Hebben jullie?!
Finn kijkt mij aan en ik kijk naar beneden.
Millie: Jongens ze hebben niet!
Ik loop naar binnen en ren gelijk naar boven zonder gedag te zeggen.
Finn: Anna wacht!
*krijgt tranen*

Ik ren naar Millies kamer en doe het shirt van Finn weer aan.
Ik hoor iemand de trap op rennen.
Ik heb het shirt nog niet eens aan en Finn komt de kamer al binnen. Hij kijkt me aan en ik bloos.
Ik trek het shirt verder en loop naar Finn.
Kan je het zien?
Finn: He? O sorry.
Sorry maar ik ga slapen. En ik doe de deur dicht.
Ik hoor de jongens praten tegen Finn.
Finn: Ik heb het verpest! IK HEB HET ECHT VERPEST!
Millie: Helaas wel.
Ik loop zachtjes naar beneden.
Gaten: Volgende keer beter.
Noah: Ze blijft je echt leuk vinden!
Ik mis een traptreden en schaaf mijn been aan de muur.
Caleb: Wie is dat?
Finn: Weet ik veel. Vast de wind ofzo, want Anna ging slapen!
Millie: Ja het zal wel.

Ik loop zachtjes verder en klop op de deur tussen de gang en woonkamer.
Iemand loopt naar de deur om te kijken terwijl ik voor de deur sta.
De deur wordt open gedaan en Finn botst tegen me aan.
Finn: Je zou toch gaan slapen?
Ja. Doe niet gemeen.
Ik loop door en ga tussen Noah en Gaten zitten op de bank.
Noah: Hey Anna.
Hoi.
Caleb: Anna je bloedt!
Ja ik weet het.
Caleb rent naar de keuken en komt terug met een natte doek en een pleister.
Millie: Anna wat is er?
Niks. *kijkt weg*
Gaten: Er is iets! Je verteld het zo maar aan Millie.
Ik zeg toch. Er is niks!
Caleb doet de doek tegen mijn schaafwond aan en het prikt heel erg.
Au!! Stop het doet pijn!
Caleb: Het moet anders ontsteekt het.
Noah: Knijp maar in m'n hand.
Ik knijp in zijn hand omdat het heel erg prikt.
Noah: AU JA STOP MAAR *Lacht*
Ik moet lachen.
Millie: Ze lacht! Waar is Finn heen?
Gaten: Naar boven denk ik.
Caleb: Ja vast wel.
Jongens er is inderdaad iets.
Noah: Wat is er dan?
Finn zei dat hij van me hield enzo maar dat we nog even moeten wachten.
Caleb: Daarom doet hij zo.
Ja...
Ik ga tegen Noah aan leunen en laat mijn tranen vallen.
Millie: Maar hoezo wilt hij wachten?
Weet ik niet.
Gaten: Hij wilt altijd wachten. Overal mee.
Blijkbaar.
Caleb: We gaan er wel voor zorgen dat hij weer blij wordt.
Millie: Ja zeker! Anna kom dan gaan we slapen.
Oke. Ik geef Noah een knuffel en hij lacht naar me. Ik zeg gedag tegen Caleb en Gaten en loop mee naar boven.

Millie: Ga maar naar bed. Ik kijk even bij Finn hoe het gaat.
Oke. En ik loop naar de kamer.

Millies POV:
Ik loop naar Finn. Alle jongens hebben een grote kamer die ze delen als ze hier slapen. Ik loop naar de kamer toe en hoor Finn huilen.
Ik loop naar binnen en kijk Finn aan.
Ik kan er niet tegen als hij huilt...
Ik loop naar hem toe en ga naast hem zitten.
Millie: Gaat het?
Finn: Ja het gaat.
Millie: Finn je kan alles tegen mij zeggen he.
Finn: Weet ik
Millie: Wat is er?
Finn: Ik heb Anna laten gaan. Grootste fout van mij.
Millie: Je komt er wel overheen.
Finn: O ja? Nou ik denk het niet, want ze is mijn crush.
Millie: Hoezo heb je haar dan niet gevraagd?!
Finn: Ik was er niet klaar voor ofzo. Weet ik veel!
Millie: Ik ga wel met haar praten.
Finn: Nee! Niet doen. Ik ga naar beneden.
En Finn loopt de kamer uit.
Ik loop naar Anna toe.

Millie: Hey
En? Wat zei hij?
Millie: Hij vindt het de grootste fout van hem.
O Oke. Ik ga slapen doei. En ik geef Millie een knuffel.

_____________________________

Heeeeey. Thanks voor alle stemmen enz :)

New friends | Finn WolfhardWhere stories live. Discover now