BxB Series. Blue Eyes: Milk and Honey

Chapter 6: I'll Be Damned

...As if it is penetrating my consciousness, it is as if telling me to touch him...

[ Shane ]

Ano ba to? Parang may nakalapat na napakalaking bagay sa likod ko. Wala naman ako unan na ganito kalaki, neither ganito katigas. Mainit... Mainit?!!? May gantong klase bang unan? Napakakomportableng unan naman to.

May isang bagay na nakayakap sa akin na wari ayaw akong pakawalan, isang martigas na bagay na parang tumutusok sa aking likuran. Anu kaya yun? Isinawalang bahala ko na lang ito for i felt comfortable with it.

Closed eyes, pieces of last night's memories came rushing down the very cells of my brain. Aha, english mga bes! Pumintg ang sintido ko, tumibok ang bunbunan ko... Okay, wag OA, wala kang bunbunan!

Biglang bumalik ang alaala ng party, malakas na tugtugan, ang napakaganda kong bestfriend, makukulit na tropa, mga katawang umiindak, sumasabay sa saliw ng tugtog, ang pagyaya sa akin ni Brandon na sumabay sa kanilwng magtotropa sa kanilang tab-

Napamulagat ako ng aking mga mata, natigil ang aking pag-iisip, tumibok ng malakas ang aking puso kasabay ng mahihinang hilik na aking naririnig at ang lalo pang paghigpit ng bagay na nakayakap sa katawan ko. Napalunok ako, no! Hindi lunok! Inom! Inom na yata yun. Dahil sa dami ng laway na nalunok ko sa isang lunukan lang! Da pak! Kinakabahan, unti-unti, dahan-dahan kong tinanggal ang kamay ng nakayakap saken. Ang laking kamay naman neto. Lalak- Puta! Lalaki nga kamay na to! F*ck. Sana hindi... Hindi...

Lalong lumakas ang kabog ng dibdib ko, unti-unti akong humarapsa taong nakalapat sa likod ko... Unti unti... What the f*ck?!!?

"Aaahhhh" sa sobrang gulat ko ay nasipa ko siya na malakas, pero ang gagoay di man lkang nagising! Da pak! Buhay pa ba to? Bagkus ay napaharap lang siya sa kabilang side ng kama. I calmed my nerves. Inhale... Exhale... Inhale... Exhale... Aaahhh! Potah!! Bat ang lakas pa din ng kabog ng dibdib ko?!!?

"Shit" I cursed when I noticed him with only in his sando and boxers. Nag-init ang mukha ko. Dali-dali kong chineck ang suot ko kung may nagbago, at nakahinga ako ng maluwag, thank God! Wala naman nagbago sa mga suot ko. I sighed. Wala naman siguong nangyari... Pero bat ganun? Ang lakas pa din mpng tibok ng puso ko? I took my phone on my right pocket at dali-daling hinanap ang banyo para maghilamos at ayusin ang sarili. Damn! Alas singko na!

As I reach for the door, something's telling me to take one last look at him, one last look at Brandon. And I made a mistake!! A fucking mistake! Bat ba ako tumingin ulit?!!?

Ang amo ng mukha niya, mukha siyang anghel, mukhang mabait. Sana nga mabait! Dahan-dahang binagtas pababa ng aking mga mata ang katawan niya. Hanggang sa makarating ito sa medyo nakauwang niyang sando na nagpalabas ng kanyang batak na mga abs. Nag-init ang mukha ko, parang ang sarap pisi- No! Shit! Shit! Shit! No! Hindi masarap pisilin! Gago kayo! Baka kung anu-ano na ang iniisip niyo ah! Marunong lang akong um-appreciate ng beauty! Yun yon! Ina niyo. At patuloy pang bumagtas ang mga mata ko pababa... pababa... pababa...

Lalong nag-init ang aking mukha, bakat na bakat ang morning wood niya. Malaki, oo malaki talaga siya. Just by looking at it, alam kong he's way bigger than I have, naiimag- No! Hindi ko naiimagine! But... Suddenly, di ko man lang maalis ang mga mata ko dito. As if it is penetrating my consciousness, it is as if telling me to touch him, na parang sinasabing pakawalan ko siya...

Natauhan lang ako ng bigla siyang kumislot mula sa kanyang mahimbing na pagkakatulog.

Fuck! Fuck! Nakakahiya! Shit!  Fuck! Dali-dali kong inabot ang seradura ng pinto at lumabas. Napasandal ang noo ko don.

"No! Hindi ka bakla! Hindi ka bakla! Fucking no! Never! Hindi ka bakla...." Pabulong kong sabi habang inuuntog ang noo ko dito. Natigil lang ako nang may narinig akong nagsalita.

"Ahm, sir? Ok lang po ba kayo?" Napatingin ako sa nagtataka niyang mukha. Base sa suot niya, staff siya dito. Hindi ko siya sinagot, bagkus ay naglakad ako at nagmamadaling nilagpasan lang siya, na siya namang ikinibit balikat niya lang.

[ Brandon ]

Napapitlag ako sa mula sa aking pagtulog ng maramdaman ko ang sinag ng araw sa aking mukha. Haaaayz, napabangon ako mula sa aking pagkakahiga. Isang matamis na ngiti ang gumuhit sa aking mga labi dala ng maalala ang mga pangyayari kagabi. Hell yeah!!

"Yes!!" Napafistbump ako sa ere. Panu ba naman kase? One down, one more to go! Yes! Siguradong panalo na ako sa pustahan namen. Di na ako magtataka kung bakit wala na siya paggising ko. Sayang di ko man lang nakita ang reaksyon niya... Oh well, nu namang paki ko di ba? Hahaha. Mananalo ako sa pustahan! Yun ang importante!

Nagmamadali kong tinungo ang banyo para linisin ang sarili. Pagkatapos mag-ayos ay agaran kong tinungo ang lobby upang isurrender ang susi, to the parking lot at pinuntahan ko si James. Hahahaha. Para ikalat ang mabuting balita.
..............…………………...………

Teeeeeet! Teeeeet! Teeeeeet!

Sa wakas bumukas din ang gate nila! Potah mga bingi!

"Oh good morning po Sir Brandon, nu po sadya nila?" Bati sa akin ng gwardiya nang ako'y makilala.

"Nasan si James?"
....…………………………………..…

"Uy tol! Musta! Taena, aga naten ah" bati saken ni James with matching ngiti at bro fist. Halatang bagong gising ang gago. "Aba! Iba ngiti naten ngayon ah." Dagdag niyang tanong ng mapansin niya ang ngiti kong tagumpay.

"Naman! Panu ba yan dude! Isang challenge na lang panalo na ako sa pustahan naten. Hahahahaha" agarang nawala ang ngisi sa kanyang mukha ng marinig ang sinabi ko.

"Seriously?"

"Yes" I said with so much proud. Naman! Na lalo pang kinabusangot niya. Hahahaha.

"Where is the proof then?" Ani James

"Oh wait brotha'" kinapa ko ang bulsa ko upang kunin ang phone ko. Shit. Bat wala dito? Kahit anong kapa ko ay wala akong makuha. Fuck! Fuck! Nakaramdam ako ng kaba.

"Oh? Bakit?" Tanong ni James.

"Teka, naiwan ko sa car ko yung phone"

"Anu ba yan!!"

"Teka lang di ba?!!?" Agad-agad akong lumabas sa mansiyon nila at tinungo ang aking sasakyan habang nakasunod siya sa akin. You better be there! Kundi... Waaaaahhh!!! Tang ina!!

Ilang beses ko nang kinalampag, kinalikot ang bawat sulok ng sasakyan ko pero wala pa din! Di ko pa din nahahanap ang phone ko. Fuuuuuuuuck!!

"Shit! Shit! Shit! Fuck!"

"Oh bakit?" Pagtataka ni James dahil sa pagmumura ko.

"Di ko makita phone ko!" Napasigaw ako sa sobrang kaba. Parehong namutla ang mukha naming dalawa.

"Fuck!" Pagmumura ni James at agad-agad niyang pagsakay sa oassenger seat ng aking sasakyan na sinuklian ko na lang nang tinging may kaba at pagkalito. "Anu pang ginagawa mo?!!? Drive! Baka naiwan mo sa hotel! Dumbshit!" Di ko na pinansin ang pagtawag niya saken nun, dahil totoo naman. Ina mo! Babawian kitang hayop ka! Agad-agad akong umupo sa driver's seat at pinatakbo ang sasakyan.

I drove my car as if chased by death. Fuck! Don't make me be late! San andun lang yun... Sana nandun lang yun.. or else... I'll be damned!!

FUUUUUUU***!!!
__________________________________________
Ok. I hope you like this chapter. Tingin niyo dapat ko pang ituloy tong story na to? Para kaseng walang nakaka-appreciate. 😧😧😧
Nakasulat na ang sunod na mga chapters pero need pa ng editing. Comment lang kung gusto niyo pa. Tsaka medyo busy na, graduating kase sa college.
Leave a comment please, i need it. 😢😢😢