Sa May Hagdan (Short Story)

7

Tatlong araw nang di nakakapasok sa trabaho si Vicky. At sa loob ng mga araw na nasa boarding house lang sya, palagi itong nagpaparinig sa akin. Sa ginagawa nya, nainis na rin sa kanya ang tatlong GRO nang palihim.

"Ganyan pala ugali nyan," si Glenda. Madaling-araw yun na dumating sila. Bumaba ako para kumain uli. Lagi akong nagugutom. "Gagawan ka ng kuwento kapag galit sa iyo."

Kung alam nila na kahit hindi, sa loob-loob ko. Hindi ko na lang sinabi. Mas tamang sila ang makakita nang ganoong ugali ni Vicky.

"Naku, ganyanin nya ako, ewan ko na lang," sabat ni Rose.

"Ipagpipilitan nya pa talaga hanggang ngayon. Eh tatlo kaming magpapatunay na di lumapit sa hagdan itong si Rory," dugtong ni Glenda.

"Hayaan nyo na. Alam naman natin ang tot—"

Di ko natapos ang sasabihin ko. Napatingin ako sa ilalim ng hagdan.

Kaya ganun din yung tatlong babae.

"O bakit?" si Shiel.

"Di nyo ba naririnig yun?" sabi ko.

"Alin?"

"Parang ano... parang may tumutuktok sa dingding."

Saglit kaming tumahimik.

"Wala naman," si Rose.

Di na lang ako umimik. Sigurado ako sa narinig ko. Ilang beses ko na yung narinig nitong nakaraang araw.

Sabay-sabay na kaming umakyat. Hindi pa rin kami nagpapatay ng ilaw sa baba. Iwas na rin na magkatakutan pa kami uli. Wala namang reklamo si Nat nung sabihin namin yun.

Nakakasuya lang na sa trabaho, may usap-usapang nakarating sa akin gaya ng bintang ni Vicky.

"Yun talaga ang balita dito, Rory," sabi ng kapwa ko cashier. "Di lang masyadong vocal ang mga tao dito dahil dun kasi nga senior cashier ka na. Pero kapag nakarating yan sa management, baka maudlot ang chance mo sa ma-promote as head cashier. Ang malala nyan, baka alisin ka dito."

Medyo nag-alala ako. Kailangan ko ang trabaho. Lalaki ang gastos namin ni Benjie kapag nagka-baby na kami. Kaya nagdesisyon akong magsalita na. Pinaliwanag ko ang totoong nangyari.

"Andun ang dalawa naming boardmates at boyfriend ko. Lahat sila, sinabi kay Vicky na nasa may dining table kami kasi nga hilo at nanlalambot pa ako nun sa morning sickness ko. Boyfriend ko nga ang unang tumulong sa kanya pero hinawi nya lang."

"Yun naman pala. Baka nadulas lang sya, tapos naghahanap nang maibabatong panira sa iyo. Ganyan yan eh. Kaya nga di ko pinagkakausap si Vicky dahil sa ginawa nya dati sa akin."

"Naku, dapat nga, ikaw ang magreklamo. May mga nakakita sa kanya na sinampal ka sa employees' exit. Yung nangyari sa inyo, malayo sa trabaho. Kung may issue sya, dapat sa barangay sya magreklamo. Bakit di nya gawin?" sabi nung isang senior sales lady na kasabay ko ring mag-lunch.

Nagkibit-balikat lang ako.

"Kasi alam nyang nagsisinungaling sya," gatong uli nung senior cahier. "At may magpapatunay nun. Ewan ko naman kasi sa iyo, Rory, kung bakit di ka dumistansya dyan. Pinagsabihan ka na namin noon."

"Hayaan nyo na sya. Matanda na si Vicky. Alam nya ang tama at mali," sabi ko na lang.

Nang uwian na sunduin ako ni Benjie, sinabi ko yun sa kanya.

"Tama lang na ipagtanggol mo ang sarili mo. Pupunta ako sa office nyo para tumestigo kapag ganun ang nangyari. Tingin ko naman, tutulungan ka rin ni Nat at ni Glenda. Masuwerte yang si Vicky at babae sya. Kung naging lalaki yan baka masuntok ko," asar nyang sabi.