Drag me to hell.

Κεφάλαιο 5ο.

Στο πάρτυ
22:00
Χτυπάμε το κουδούνι και μας ανοίγει ενα καστανόξανθο παιδί αρκετά ψηλό γεροδεμένο και με ωραίο ντύσιμο. Αν δεν κάνω λάθος αυτός είναι ο Harvey και το παιδί που κάνει το πάρτυ. Αφού κάνουμε τα τυπικά χαιρετισμούς και αυτά προχωράμε πιο μέσα. Υπάρχει πολλή δυνατή μουσική που τρυπάει τα αφτιά μου και αναρωτιέμαι τι στο καλό ακούνε αυτά τα παιδιά, πιο πέρα υπάρχουν άλλοι που χορεύουν, καπνίζουν ή παίζουν διάφορα με παιχνίδια με μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ. Την προσοχή τραβάνε κοπέλες η οποίες μάλλον ξέχασαν να ντυθούν και βάφονται σαν αρλεκίνοι. Θεέ μου έλεος, είμαστε μόνο 17 και κάποιες εδώ πέρα πιστεύουν οτι ο κόσμος τους ανήκει. Ας τις μαζέψει κάποιος. Στο μεταξύ η Adriana κάθεται σε ένα τραπέζι και μιλάει με μια παρέα παιδιών, εγώ αποφασίζω να πάω στην κουζίνα και να πιω λίγο νερό.

Όπως μπαίνω παρατηρώ έναν νεαρό που είναι πλάτη σε μένα και στηρίζεται στον πάγκο, κάτι μου θυμίζει αυτός αλλά δεν δίνω σημασία. Πιάνω ενα ποτήρι και βάζω νερό, το παιδί εν τω μεταξύ έχει γυρίσει και με κοιτάει τον κοιταω και 'γω, όταν καταλαβαίνω ποιος είναι πνίγωμαι με το νερό και αυτός με πλησιάζει για να δει αν είμαι καλά.

"Σελήνη είσαι καλά;"Παγώνω. Έχουν πολύ καιρό να με αποκαλέσουν με το κανονικό μου όνομα πόσο μαλλον ο Blake.

"Ναι απλα.. Δηλαδή ναι είμαι εντάξει." Τι σκατά;;; γιατί έχω αγχωθεί τόσο;;

"Εμμ.. Τα νέα σου, πως περνάς, τι κάνεις;" Θεέ μου τι κάνει γιατί προσπαθεί να μου πιάσει κουβέντα;

"Όπως τα ξέρεις. Δεν έχουν αλλάξει και πολλά αυτά τα δυο χρόνια. Εκτός απο την αρρώστια μου όλα ίδια, ξέρεις μόνη είμαι πάντα, δεν κάνω και πολλά. Εσύ πως περνάς;"
Αποφεύγω να τον κοιτάξω.

"Άρα αληθεύει;" Με κοιτάει έντονα στα μάτια.
"Σελήνη γιατί δεν μου είπες κάτι;; Γιατί το έμαθα απο τρίτους;; ξέρω οτι πλέον δεν κάνουμε παρέα και δεν μιλάμε τόσο αλλά πάντα σε νοιαζόμουν και ακόμη το κάνω.. Γιατί δεν με αφήνεις να σε βοηθήσω γαμωτο σου;"

"Δεν έχουν σημασία αυτά, είμαι καλά και μόνη μου δεν σε χρειάζομαι, εξάλλου εγώ ήμουν αυτή που σε παράτησα." Αουτς.  "
Εμμ τι έγινε με την Elen;"
Το βλέμμα του σκοτείνιασε, και φάνηκε αρκετά θυμωμένος.

"Απ' οτι φαίνεται ήμουν αρκετά καλός για αυτήν και έψαχνε άλλα πράγματα. Εγώ φταίω που την πίστεψα, οτι με αγαπούσε και τέτοιες μπούρδες. Τα παράτησα όλα για αυτήν και τι μου έδωσε πίσω;;; δυο κέρατα για να τα φοράω και να νιώθω χαρούμενος, δεν άξιζε τελικά."

"Λυπάμαι." Κάνω την κίνηση να φύγω μα αυτός μου πιάνει το χέρι. Σηκώνω το βλέμμα μου και τον κοιτάω.

"Sel, μην χαθούμε τώρα που σε βρήκα."

Αφήνει το χέρι μου και τότε τρέχω να φύγω από την κουζίνα.

Οπππ οπππ οπππ τι έγινε εδώ;;;
Τι κάνει η σελήνη παιδιά;;;;;
Θα δείτε στο επόμενο
Ευχαριστώ πολύ όσους με στηρίζουν..
Φιλιιαααα
Instagram: @_mairouu_