Κεφάλαιο 7ο.

495 37 3
                                    

Ακούω τις φωνές του μπαμπά μου και της γιαγιάς μου από τον κάτω όροφο να μιλάνε με κάποιον.Τι σκατά; τι ώρα είναι; ποιος με έφερε σπίτι; έχω χάσει την μπάλα. Δεν δίνω σημασία και επικεντρώνομαι πάλι στον ύπνο μου. Όμως αυτήν την φορά ακούω βήματα στις σκάλες κάποιος σταματάει έξω απο την πόρτα μου και την ανοίγει. Εγώ κάνω πως κοιμάμαι. Νιώθω το κρεβάτι μου να βουλιάζει και ενα χέρι χαϊδεύει τα μαλλιά μου.

"Σελήνηηη, Σελήνη ξύπνα."Η ονειρεύομαι η όντως ο Blake βρίσκεται στο δωμάτιό μου. Ανοίγω τα μάτια μου και τον βλέπω να με κοιτάει με ένα χαμόγελο.

"Blake;;; Τι κάνεις εδώ; τι ώρα είναι;" Προσπαθώ να σηκωθώ απο το στρώμα αλλά δεν μπορώ, το κεφάλι μου δεν με βαστάει. Αποκλείεται να ήπια χθες, η τουλάχιστον έτσι θέλω να θυμάμαι.

"Μπορείς να μου εξηγήσεις τι έγινε χθες; και ποιος με έφερε εδώ;" Να ανησυχώ;;; όχι μωρέ δεν θα έγινε και κάτι.

"Τίποτα απλά αποκοιμήθηκες στο πάρτυ και είχε πάει και δύο η ώρα έτσι γύρισα την Adriana σπίτι μετά εσένα. Αυτό όλο."

"αχαμμ.. Κομπλέ."

Θέλω να φύγει αυτή την στιγμή απ' το κρεβάτι μου γιατί δεν αντέχω άλλο αυτό το μεθυστικό άρωμά του. Θα του ορμήξω πως το λένε.

"ωραία τώρα κάνε μου την χάρη και ντύσου, θα πάμε μια βόλτα."

"Εντάξει κατέβα κάτω και σε 10 λεπτά κατεβαίνω." Σηκώνεται βγαίνει απο την πόρτα και γω μπαίνω στο μπάνιο για να ετοιμαστώ.

Βγαίνω από το δωμάτιο και τον βλέπω κάτω να μιλάει μαζί με την γιαγιά μου, καιρό έχω να την δω έτσι χαρούμενη. Πάντα τον συμπαθούσε και μου έλεγε οτι ταιριάζουμε τόσο πολύ. Απλά γελάω.

"Έτοιμη;" Τον βλέπω να με κοιτάει με ενα περίεργο ύφος. Δεν καταλαβαίνω γιατί, τον πλησιάζω τον πιάνω απο το χέρι βγαίνουμε έξω και τον περιμένω. Τον βλέπω που πλησιάζει μια μηχανή και λέω τι σκατά κανει.

"Θα έρθεις; Δεν δαγκώνουμε." Κάτσε. Έχει μηχανή;;; Έλειπε ένα αυτοκίνητο ένα ποδήλατο κάτι τέλος πάντων, δεν μπορώ τις μηχανές είναι ο τρόμος και ο φόβος μου.

"Εγώ σε αυτό το πράγμα δεν ανεβαίνω, πήγαινε μόνος σου καλύτερα."

Του λέω και βάζει τα γέλια ενώ εγώ ρολλάρω τα μάτια μου. Μα τόσο αστεία είμαι πια;

"Από μικρή τόσο πεισματάρα. Λοιπόν η θα έρθεις η θα σε πάρω με το ζόρι, διαλέγεις και παίρνεις."

"Καλά έρχομαι."

Με βοηθάει να ανέβω στην μηχανή του και περιμένω να ξεκινήσει.

Drag me to hell.Where stories live. Discover now