Drag me to hell.

Κεφάλαιο 10.

ΠΑΙΔΙΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ΚΑΤΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΦΟΥΛ. . ΑΛΛΑ ΟΙ ΨΗΦΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΛΟΙ ΛΙΓΟΙ. ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΠΟΥ ΣΤΟΥΣ 20 ΛΟΓΙΚΑ. ΕΝΩ ΤΑ VIEWS 83. ΑΝ ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙΤΕ ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ, ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΜΠΑΙΝΕΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΙ ΕΝΑ ΛΑΙΚ;;; ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ. ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΕΤΣΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΑ ΚΑΤΕΒΕΙ. ΑΝ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΗΔΗ ΚΑΠΟΙΟΙ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ. ΤΕΣΠΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Βλέπω την Adriana από μακρυά και πάω κοντά της ευτυχώς ήρθε γιατί δεν άντεχα άλλο αυτή την μονοτονία. Δεν είναι μόνη της λογικά είναι η κοπέλα που μου έλεγε. Αφού κάναμε τις απαραίτητες γνωριμίες κατευθύνθηκαμε προς το αυτοκίνητο του Blake. Τα κορίτσια έκατσαν στις πίσω θέσεις και γω μπροστά με αυτόν. Η διαδρομή ήταν πολύ ήσυχη κανείς δεν είπε τίποτα, ελπίζω η βραδιά να εξελιχτεί καλά. Το αυτοκίνητο παρκάρει και τα κορίτσια βγαίνουν έξω, το ίδιο κάνω και γω αλλά ακούω ενα "περίμενε". Βγαίνει απο το αυτοκίνητο πλησιάζει την πόρτα μου και την ανοίγει. Βγαίνω και αυτός με πιάνει απο την μέση. Πάλι αυτό το κάψιμο. Το ίδιο κάθε φορά που με ακουμπάει. Νιώθω οτι η θερμοκρασία στο σώμα μου έχει ανέβει τόσο απότομα ενώ απλά με ακουμπάει.

Τα κορίτσια έχουν ήδη καθίσει ενω εγώ και ο Blake πάμε προς το μπαρ για να πάρουμε τα ποτά μας. " Τρεις βότκες βύσσινο" και ενα "τόνικ" προσθέτει ο Blake. Τα ποτά είναι έτοιμα και πάμε προς το τραπέζι.
<<Sel, κανονικά δεν θα έπρεπε να πίνεις>>. Με κοιτάει με ενα θυμωμένο ύφος και βάζει ενα τσιγάρο στο στόμα του.
<<Γιατί όχι; Δεν μου απαγορεύεται το αλκοόλ απο τον γιατρό εξάλλου δεν θα πάθω κάτι είμαι αρκετά μεγάλη. Εσύ καπνίζεις όμως. Αυτό είναι χειρότερο γιατί το κάνεις;>> Δεν μου απαντάει και κάθεται στο τραπέζι. Δίνουμε τα ποτά στα κορίτσια και αρχίζουμε την συζήτηση.