Bonus 1 : ခ်စ္ေသာ္လည္းေဝးခဲ့သည္။
ၿမိဳ႕ေတာ္၏ပံုမွန္တိတ္ဆိတ္ေသာညတစ္ညတြင္ ညေစာင့္တစ္ေယာက္သည္လည္း သန္းေဝရင္း အမတ္ခ်ဴပ္ႀကီးရဲ႕ျခံဝန္းအျပင္ဖက္မွာကင္းလွည့္ေန၏။
တံတိုင္းပုေလး၏တစ္ဖက္မွ အမတ္ခ်ဴပ္အိမ္ေနာက္တြင္မီးေရာင္ျမင္လိုက္သည့္မို႔ ညေစာင့္မွာေျခဖ်ားေထာက္၍ေျခာငး္ၾကည့္လိုက္သည္။ ဆီးေတာေလးက႐ွိေနဆဲျဖစ္သည္။ ေဆာင္းကုန္ခဲ့ၿပီမို႔ ပြင့္လႊာတို႔ကေႂကြက်ကုန္ၿပီး ရြက္သစ္တို႔အတြက္ေနရာေပးၾကကုန္သည္။ ေလတိုက္သည့္အခါတိုင္းသစ္ကိုင္းေျခာက္တို႔ကအခ်င္းခ်င္းပြတ္တိုက္လ်ွက္ တ႐ွပ္႐ွပ္ျမည္ေန၏။
႐ိုး႐ွင္းသည့္အိမ္တစ္လံုးက ဆီးေတာအလယ္တြင္႐ွိေနၿပီး ဖေယာင္းမီးမွိန္မွိန္ထြန္ထားေလသည္။ေကာလဟာလေတြအရ အမတ္ခ်ဴပ္ႀကီးက ပကာသနေတြမက္ေမာျခင္းမ႐ွိပဲ ထိုအိမ္ေလး၌သာညစဥ္အိပ္စက္ေလ့႐ွိသည္တဲ့။
ေပါက္တတ္ကရေတြ! ညေစာင့္မွာႏႈတ္ခမ္းကိုတြန္႔လိုက္သည္။ ဘာအိပ္တာလဲ? အမတ္ခ်ဴပ္ႀကီးကတစ္ညလံုးနီးပါးထိုင္ေနတာ။ သူဒီ အပိုင္းဖက္မွာညေစာင့္ျဖစ္ခ်ိန္ကစၿပီး ညတိုင္းနီးပါး အမတ္ခ်ဴပ္ႀကီးရဲ႕အခန္းမွာမီးလင္းေနတာေတြ႔ရတယ္။
အမတ္ခ်ဴပ္ႀကီးရဲ႕ အေၾကာင္းကိုအျခားသူထက္
ညေစာင့္ကပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ စိတ္ဝင္စားေနေသးတယ္။ အမတ္ခ်ဴပ္ႀကီးကဘယ္လိုလူမ်ိဴးလဲ? မင္းႀကီးကလြဲရင္ဘယ္သ႔ူလက္ေအာက္မွာမွမ႐ွိတဲ့လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သူ ့မွာေလာကႀကီးကိုၿဖိဳခ်ပစ္ႏိုင္တဲ့အာဏာေတာင္႐ွိတယ္ ဒါေပမယ့္ သူကအခုလိုသာမန္အိမ္ေလးထဲမွာေနရတာႏွစ္ၿခိဳက္ေနတယ္။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကလာလုပ္ၾကံမွာသူမစိုးရိမ္ဘူးလား။ သူ႔ကိုယ္သူလံုးဝမဖ်ားမနာဘူးလို႔ယံုၾကည္ထားတာလား။ အိပ္ဖို႔ေကာမလိုအပ္ဘူးလား။
YOU ARE READING
သံုးဘဝၾကမၼာခ်စ္ျခင္းေစရာ [B&G / Translation]
FantasyOriginal Title - SanSheng, Death Exists Not at the River of Oblivion Original author -Jiu Lu Fei Xiang Eng Translater - Hamster420 Myanmar translater - invisible_clover စန္း႐ွန္းဆိုတာေမ့ေပ်ာက္ျခင္းျမစ္ေဘးကေက်ာက္တံုးကေလး။သူ႔ဘဝဟာဒီလိုပဲတေလ...