Cheska's Note [SOON TO BE PUBLISHED]

C H A P T E R 6

"Kakain sa labas, may problema ka?" I asked.

Wala naman kasi talaga siyang pakialam kung saan ako pupunta. He doesn't any care about whatever I want to do.

Hinila niya ako papalapit sa kanya kaya nakita kong nagulat si Prile sa ginawa ni Jeso. Balak sana ni Prile na lumapit at pigilan pero naunahan siya ni Jeso.

"Dyaan ka lang. Wala ka pang karapatan sa kanya," seryoso nitong sabi.

Hinila niya ako papalayo kay Prile at pilit akong nagpupumiglas pero tuloy pa rin siya sa paghila sa akin. Ano ba kasing problema niya?

"Bitawan mo ako! Jeso, please! Nasasaktan ako!" Pagmamakaawa ko rito. Binitawan niya ako sa braso pero hinawakan niya ako sa kamay.

"Sumama ka nang maayos at makakarating tayo nang maayos, I swear." He said with deep voice.

Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko pero sumunod ako sa sinabi niya. We walked peacefully and awkwardly.

Anong meron? Bakit ganito ito? Should I tell to everyone na kinikilig ako kahit na naiinis ako?

"Ano ba kasing problema mo? Nasasaktan ako, Jeso!" inis na tanong ko rito.

"Ikaw." seryoso nitong sagot nang mabilis.

"A-ako? Hey, you are the one who pushing me around," taka kong turan.

Nasisiraan na ba siya ng bait? Class dismissal na at kailangan na naming kumain pero ito siya sinusundan ko hanggang sa marating namin ang dapat naming puntahan.

It is a field wherein no one is people around. A field that is full of lively green grass dancing with the wild wind. A fresh air and a tik-tok from falling drops above the roof. The dark skies telling to smiles and let the galaxies face my eyes.

"Cheska," tawag nito sa pangalan ko.

Nakayuko at halatang may gustong sabihin.

"Alam kong lumalayo ka dahil sa nangyari sa atin a week ago pero sana hindi umabot sa puntong kailangan mo akong iwasan na para bang malala akong sakit dahil sa tuwing lumalayo ka sa akin mas narerealize ko lang na may mali sa akin. May kulang sa akin. May hindi tama sa akin. All about me is wrong. Cheska let me enter to your life again." He sincerely said. He broke me again. His broken voice feel me like its my fault.

"Lately, napansin kong mainit ang dugo mo sa akin. Lately, nababalitaan kong lagi kang nasa clinic because of over fatigue. Lately, pili na lang ang kinakain mo sabi ni Tita. What happened? Are you feeling well or what?" He asked me such thing na hindi ko maintindihan. Anong pakialam niya kung nahihilo ako, kung pili na lang ang mga kinakain ko, bawal na bang hindi kumain ng hindi gusto ng panlasa ko?

"Una sa lahat, Jeso. Salamat. Salamat sa concern na ipinapakita mo pero hindi mo na kailangan pang ipakita ang concern mo. Huli na kasi kami na ni Prile. He cares for me a lot. He respects what is my decision. He is always at my side when I need some people care to listen." I said. Nagsinungaling na naman ako. Bakit bas a tuwing gusto kong sabihin ang lahat ng nasa puso ko e, pagdating sa kanya nawawala na ito?

"Sabihin mo Cheska kung ano ang dapat kong gawin para mapatawad mo ako." Sabi nito sa basag na tinig.

"Lumayo ka. Ayan ang gusto kong gawin mo." matigas kong sagot.

"Hindi mo na kailangang hilingin iyan Cheska.May problema na sa mata ko. Pinagsabihan ako ng doctor ko na huwag ng gumamit ng gadgets o kun g ano pa dahil makakasama sa paningin ko. Hindi na ako pinapapasok ni mommy kasi ayaw niyang makita niyo pang mga classmate ko ang pagwala ng paningin ko. You enlighten my day. You can color my day just by smiling. It looks like galaxies in the sky. Your smiles is my only eye-reliever." sabi nito.

Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko sa mga sinabi niya. Gusto kong umiyak na gusto kong sumigaw at sigawan siya.

"Ano bang pinagsasabi mo?" sabi ko rito. Wala na akong masabing matino lalo na no'ng hilahin niya ako.

He kissed me. He slowly kissed me. Hindi ako makaangal dahil yakap-yakap niya ako nang mahigpit at hindi ako makagalaw sa ginawa niya. Nanghihina ako and at the same time gusto kong bawiin ang mga labi ko pero sinigurado niya na talagang hindi ako makakawala sa sumpang ibibigay niya. He knows my strength and the same matter my wekness. He is my weakness. Kahit baligtarin ang mundo, baguhin man ang hugis nito. Minahal ko siya at sapat na iyon para sabihing hindi ko kayang makita siyang nasasaktan. We loss our story. We almost type the ending, to be exact, our tragical ending.

"Patawarin mo ako Cheska kung ano man ang nagawa kong mali. I repent all things I've do to you." Sabi nito.

He kissed me again. For the second time but Prile is in his action.

"Jeso? Cheska? Ano ito? Why are you both kissing? Kayo ba? Jeso! 'Di ba may girlfriend ka na? And Cheska, I thought you don't want engage with this kind of matter?" Prile asked some questions.

Paano naming ipapaliwang ang bagay na ito?

"Yes. Kami ni Cheska, may problema ka?" Jeso said.

"Wala naman, bro pero sa'yo? Oo! Sa itsura mong 'yan, alam kong may binabalak kang masama kay Cheska."

If me and Prile is in a relationship, siguro mas mahigpit pa ito sa akin.

"Stay away from Cheska, bro or else you will meet the hell." Jeso said. He is seriously dangerous.

"Bro, baka nakakalimutan mong may girlfriend ka na at hindi mo na kailangan si Cheska?" Prile asked directly.

"Tumigil kayo! Para na kayong mga bata tignan sa mga pinaggagawa niyo!" usal ko saka sila tinignan ng matalim. Nahilo ako sa ginawa kong palipat-lipat ng tingin sa kanilang dalawa.

"No!" sigaw nilang dalawa ng sabay.

"Palayuin mo siya sa'yo at titigil ako." kumunot ang noo ko sa sinabi ni Jeso.

"Bakit ko kailangan layuan si Prile? Besides, you have a girlfriend, remember?" saka taas-kilay ko siyang tinignan. Hindi siya nakaimik kaya naman kaagad kong hinila si Prile palayo kay Jeso. We walked quickly as if he will follow us.