Başlıyor bu saatlerde konuşmaya,
Duvarlar..
Onlar sanki bir tür canlılar.
Soruyor şimdi sağ baştan,sayıyor musun günleri?
Diyorum saymadım
Saymayacağım
Alışmadım alışmayacağım.
Sormuyor artık
Soru soran da yok.
Öylece konuşuyorum sağ baştan duvara karşı.
İçimde kelimeler biriktiriyorum,
yoksulluklar,kaygılar.
Yoruyor beni yokluklar..
Hiçlikler,geçmiş..
Sonra,
Bazi seyleri içinde hala halledemiyorsun diyor sol baştan,
Halledemiyorum
Sensizken bile ben hala nefes alıyorum
Vefat edemiyorum.
