Kaldırmak istedin
Yalnızlıklarını rafa
Raflar almadı
Sığdıramadın koskoca tavan arasına.
Evren de kabul etmedi.
Varını,yoğunu
Aldıysa da senden,
Kızmadın ona.
Yine de keşke diyorsun,
Bir kez bile tereddüt etmiyordun oysa.
Yapışkan ve bulaşıcı bu duygu
Her kötülük bekçisi gibi baş ucunda.
Terket artık sevdiğin bu kenti
Her yerde gökyüzü aynı nasıl olsa.
Bırak arkanda,düşünme
Yok olsun.
Nefes alman gerek
Nefes alman gerek..
