Yıldırım gibi
Düştüğünde kafanın içine
İnciler gibi dağıldığında kalbin
Nefesin su gibi ağırlaştığında
Ve artık geceler seni sabahta karşıladığında
Son konuşmanı yaparken O'na
Yine de son olmadığına inandığında
Kalbini bir kuytu köşeye atamadığında
Anlıyorsun herşeyi.
Bırakıp giderken seni
Arkasına bakmadığında
Sen hala o yerden ayrılamadın.
Gitmeliydin sende
Ardına hiç bakmadan
Kimseden güç beklemeden
Sadece gitmeliydin.
