Ne zaman başladı karanlık geceler
Aklımdan çıkmıyorsunuz bir türlü
Bir türkü gibi çığırıyor adınızı içimdeki ses
Gelmeyecek misiniz?
Korkuyorum...
Buralar hep gece
Buralar yanıyor
Yine de kalıp gibi buz tuttu ruhum
Kurtulamadığım bu kasırga bir türlü son bulmuyor.
Ne zaman taşlaştı bu kadar kalbim
Arkamı dönüp gitmelere ne zaman alıştım,
Yarı yolda bırakmayı ne zaman öğrendim?
Bende bilmiyorum.
Hangi duygu öğretti bunları,
Hangi sebep bana bu katılığı verdi?
Bir çıkış ararken saplandığım bu yer
Beni daha da çekiyor kendine.
Tutmayacaksınız değil mi elimden
Hayır
Tutamayacaksınız...
Sizin tutmadığınız bu eli kimseler tutmayacak
Biliyorum.
Bu gece sevdiklerimi kaybettim
Sevdiklerimi verdim duygusuzca geceye.
Çözülmüyor kalbim,
Uzun bir zaman çözülmeyecek...
