Denge

84 6 0
                                    

Bir sabah yalnız uyandığımda anladım
Üzüntüme olamadım engel
Düşünüp durdum hiçliği
Düşünüp durdum seni
Uyuduğun soğuk yeri...

Gözümden akan bir damla
Farkettirip seni bana
Gülümsetti yüzümü.
Ne dengesiz bir ruh,
Ne ruhsuz bir dengesiz.

Varsın gelsin senden
Senden gelen hiçliğe de varım ben.
Gelsin senden üzülmek
Gelsin.
Ben,herşeyimle varım.
Hüzün bile olsa
Seni hissetmek güzel şey
Yaksa da canımı,kanatıp acıtsa da.
Sana dairse ağrılar
Ben o ağrıya da sarılırım..

DÜŞ SESİ Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang