Yaşanmış Korku Hikayeleri -2- (Gerçek)

Kaan Bahadır (4)

Odamdaydım. Seher Kaan'ı alıp pansuman yaptırmaya gitti. Gözlerim askıda ki paltoma dalmış , 1 saat boyunca boş boş bakıyordum, düşünüyordum fakat hiç bir mantıklı , bilimsel açıkmala bulamıyordum.

1 saat sonra Kaan odama geldi. Gözleri ağlamaktan şişmiş , her yerinde kegibler ve izleri gitmemiş kan izleri vardı. Odama girince kapının önünde öylece dikildi kaldı.

" Geç otur, sorun yok. " dedim.

Tedirgin bir şekilde karşımda ki koltuğa oturdu.Bir kaç saniye sessizlik oldu , ne diyeceğimi bilmiyordum. Sert bir tepki vererek onu kendimden uzaklaştırıp güvenini kaybetmek istemiyordum ama normal bir dil ile sorarakta orada olanların nedenini öğrenemezdim.

Kafam karışmıştı.Ben söze nasıl gireceğimi beklerken bunu Kaan benim yerime kolaylaştırdı ve " Ne oldu orada ? Bana ? " dedi. Kaşlarımı çatarak " Hatırlamıyormuş gibi konuşma. " dedim.

ip ince ve masum sesiyle " Gerçekten hatırlamıyorum Ramazan Abi , gözlerimi açtım sen karşımday- " cümlesini bitirmeden lafını böldüm ve " Sen benimle dalga mı geçiyorsun ? Tüm aynaları kırıyorsun , kendine zarar veriyorsun sonra da ben birşey bilmiyorum diyip işin içinden sıyrılıyorsun.Sen kendini çok mu uyanık sanıyorsun ? " dedim.

Sinirlenmiştim.Bu sözlerim onun kalibini kırmıştı , sonradan pişman olsamda kendimi tutamamıştım.Çünkü hastaların kendilerine zarar vermeleri beni çok sinirlendirirdi.

Dakikalardır kimse konuşmuyordu , koridordan gelen hemşire seslerinden başka hiçbir ses yoktu.

Seher Hanım'a seslendim , " Kaan'ı odasına zütürebilirsiniz , bugünlük bu kadar aksiyon yeterli. " dedim. Seher odaya girerek Kaan'a " Gel canım. " dedi ve elinden tuttu.

Tam çıkacakken yanına gittim Kaan'ın ve " Küs değiliz öyle değil mi ? " dedim gülerek.Zar zor bir tebessüm ederek " Hayır Ramazan Abi. " dedi ve odadan çıktılar.

Çıkış saatime kadar , saatlerce düşündüm olayı. Kendi kendine o kadar kısa sürede yapması imkansızdı o olayı. Hadi yaptı diyelim , hangi sebepten ötürü yapıcaktı ki ? Günlerdir konuşuyorduk , tanımıştım az çok Kaan'ı.Güler yüzlü , konuşkan , sempatik bir çocuktu. Hiç bir sorun görememiştim onda. Belki de anlattığı olay tekrar gözünün önüne gelmişti. Yaşadığı olayı da bilmiyordum. Kafamın içinde bin bir türlü soru işareti vardı ve ben hiçbirini çözemiyordum.ilk defa bu kadar arada kaldım. Gerçi daha önce hiç Kaan gibi bir hastam olmamıştı. Belki de bu yüzden bilmiyordum çözümünü. Daha yüksek yerlere mi başvurmalıydım ? Belki Hocam Sadık Bey'e danışabilirdim olayı.

Bir kaç gün daha kendim ilgilenmeyi tercih ettim. Hava iyice kararmıştı , Kaan ile yarın tekrardan görüşecektik. Paltomu ve çantamı alarak kapıdan çıktım ve Seher'e " Kaan'a bir tane uyku ilacı verin. Rahat uyusun. " dedim ve evimin yoluna koyuldum.

O gece bir kabus gördüm.

• ** otobanında *** ormanının içindeydim. Buraya nasıl veya nereden geldiğimi bilmiyordum. Kendimi bi anda orada buldum.

Bulunduğum yerde topraktan çizilmiş bir daire vardı ve tam ortasındaydım.2 veya 3 metre çapındaydı. Yaklaşık on veya on beş metre ileride ise ağaçlar. Etrafım ağaçlarla çevriliydi ve ağaçların arkası hiç gözükmüyordu.

" Baba. " diye bir ses duydum arkamdan.ip ince ve çok güzel bir sesti.

Bu kızımın sesiydi. Yıllardır , 11 senedir ilk defa duyuyordum bu sesi.Bir hışım ile arkamı döndüm. Ağaçtan başka birşey yoktu.

Tekrar arkamdan bir ses daha duydum bu sefer " Uzak dur! " diyordu." Nerdesin kızım ? " dedim ağlamaklı bir ses tonu ile.

Etraftan köpek hırlamaları duymaya başladım. Ağaçların arasından , tüyleri , dişleri simsiyah , gözleri masmavi onlarca köpek. Ağır adımlar ile üstüme doğru geliyorlardı.Bir ses daha geldi , tekrar " Uzak dur! " diyordu. Korkmuştum , " Neyden uzak durayım ? " diye bağırdım ağlayarak. Tüylerim diken diken olmuştu.

Hayatımda duyup duyabileceğim en kalın ve korkunç bir ses sanki beynimin içinde bana " O şerliden uzak dur! " diyordu.

Tam kafamın içimdeydi. içimde , her tarafımda hissedebiliyordum o sesi. Kanımda dolaştığını hissedebiliyordum. Kafam patlarcasına acıyordu. Dizlerim tutmuyordu , yere çöktüm.

Ellerimi kafamın arasına alarak çığlık atıyordum. Kafam aşağı eğikti ve " yeter " diye bağırıyordum. Yere uzanmıştım , yan bir şekilde yarı baygın yatıyordum ve ses kesilmişti. Yavaşça dizlerimin üstünde doğrulmaya çalıştım ve iki bacağımın arasında , toprağın üzerinde kan ile " Vecede " yazıyordu." Bu , bu yazı... " dedim kendi kendime ve " Baba " diye bir ses duydum.

Kafamı kaldırdım.Bu kızımdı, Merveydi.Bembeyaz bir elbise giymişti. Sapsarı saçları , masmavi gözleri vardı.

Elini uzatıyordu , tam elimi uzatıcağım anda köpeğin kızımı saçından tutarak yerde sürükleyip paramparça edişini izledim. Diğer köpekler üstüme doğru koşmaya başladığında çığlık atarak uyandım.

Tüm gücümle yataktan attım kendimi , saat sabah 5.20 idi. Terden sırılsıklam olmuştum. Lavaboya giderek elimi yüzümü yıkadım. Aynada kendime baktım , her yerim su içindeydi. Havluyla kurulanıp dışarı çıktım. Sıradan bir kabus olduğunu düşündüm.

Çünkü bir kaç defa daha görmüştüm bu türde kabus fakat bu yıllar önceydi. Kızlarımı ve eşimi kaybettikten sonra bir kaç ay boyunca böyle kabuslar görmüştüm fakat aradan çok zaman geçmişti. Zaten oldukça korkmuştum , daha fazla irdeleyip kendimi tedirgin etmek istemedim.

Üstümü değiştirerek kot pantolon ve mavi bir gömlek giydim. Paltomu giyerek atkımı ve şapkamı taktım. Eldivenlerimi giydikten sonra çantamı alıp evden çıktım.

Fırına uğrayarak 2 tane poğaça aldım yolda atıştırmak için. Seher'e selam verip " Odama gelir misin ? " dedim. Odama yönelip anahtarım ile kapıyı açtım ve koltuğuma oturdum.

" Buyrun Ramazan Bey ? " dedi Seher." Dün nasıldı ? Kaan ? " dedim." Aynı , bir sorun olmadı. " dedi.

O esnada paltomu çıkarıyordum." Gözün üstünde olsun , çocuk aklı sonuçta,bir daha kendine zarar vermesin. " dedim." Tabi Ramazan Bey , merak etmeyin. " ve " Başka bir isteğiniz var mı ? " diye ekledi.

" Bir bardak çay alabilir miyim sana zahmet olmazsa ? " dedim." Tabi he- " diyemeden " Kolunuza ne oldu ? " diye bağırdı.Sol koluma baktım , gömleğin üstü kanlanmıştı.Şok olmuştum , anlam veremedim. Seher oldukça tedirgin olmuştu , daha fazla kurcalamaması için " Dün Kaan'dan bulaşmıştır , iyiyim sorun yok. " dedim."

Ama dün bu gömleği giymiyordunuz ki ? " dedi." Bunu giyiyordum Seher , uzatma istersen ? " dedim. inanmasada çıkmıştı sonunda. Odadan çıkar çıkmaz kapıya koştum , kitleyip gömleğimin kolunu katladım.Sol kolumun üstünde köpek dişi izi vardı. Oldukça derindi , kolumun neredeyse tamamı kan olmuştu.