Yaşanmış Korku Hikayeleri -2- (Gerçek)

Kaan Bahadır (11)

" Seher şimdi kendini topla ve dışarı çık. Onlara Kaan ile ilgili bana anlattıklarını sakın anlatma , sıradan normal bir çocuk olduğunu söyle. Daha fazla üstelerlerse eğer doktor hasta ilişkisinden dolayı sizi şikayet edeceğimi söyle. Benim gitmem lazım , seni tanıyorum , güçlü bir kadınsın , güveniyorum sana , halledersin bu işi. Tamam mı ? " dedim.

Kendini toparlayarak " Tamam. " dedi.

" Söz mü ? " diye sordum ,

gözlerime bakarak " Söz. " dedi.

" Peki o zaman , hadi bakalım. " dedim.

Dışarı çıktık , polis ikimizin de onunla gelmesini söyledi. Polise " Şu anda çok önemli bir işten dolayı şehir dışına çıkmam lazım , asistanım Seher Hanım size istediğiniz tüm bilgileri vericektir. " dedim. Polis bir kaç saniye gözlerime bakarak " Peki. " dedi. Odama geri döndüm ve çekmecemden sahte polis kimliği çıkarıp cüzdanıma koydum.Tam odadan çıkacakken masamın üstünde bir dosya gördüm.Bu benim arşivlediğim dosyalardandı. Mavi şeffaf dosyalardan.Her hastam için , bilgileri , tedavi sürecini herşeyi bir dosya haline getirirdim.Her hastanın bir dosyası olurdu. Dosya'ya baktığımda Canan Bahadır adlı hastama aitti.

Bir kaç adım geri gelerek koltuğuma oturdum." Canan Bahadır ? " dedim kısık bir sesle dosyanın üstündeki isime bakarak." Bu isim ...  Bu isim...  " tanıdık geliyordu bir yerden.

Dilimin tam ucundaydı , hatırlamaya çalışıyordum.Ani bir hareket ile monitöre dönerek kendime baktım ve " Kaan'ın annesi. " dedim.Şok olmuştum adeta , elimdeki çantam yere düştü. Gözlerimin karardığını fark ettim , beynimden vurulmuşa dönmüştüm.

Hatırlıyordum bu hastamı.1993 yılında kaynanası tarafından dayak yediği , işkence gördüğü, arasıra garip kabuslar gördüğü için gelen bir hastamdı. Fakat burada ne işi vardı ? Kim koymuştu ? Hatta daha önemlisi Canan ve Kaan'ın , ikisininde tedavi olmak için bana gönderilmesi , tesadüf müydü ? ilk ana geri dönmüştüm. Aklımda tekrardan yüzlerce soru oluştu. Düşündükçe çıldırıyordum , içim içimi yiyordu. Dosyayı açtım , Canan Bahadır'a ait bir kaç fotoğraf vardı. Gördüğü kabusları çizdirmiştim ona , çizdiği şey benim ormanda gördüğüm kabus ile aynıydı.Bir kez daha donup kaldım. Bunlar artık normal gelmeye başlamıştı , bunları normal saymam bile normal geliyordu.

Sayfaları çevirdim , Canan Bahadır'ın dayak yemekten , işkence görmekten morarmış ve kesilmiş vücudunun resimleri vardı. Dosyaya baktığımda tedavisi 5 ay sürmüştü.O zamanlar hamileydi , Kaan'a hamileymiş.Bu işin içine iyice girmiştim , Kaan yetmezmiş gibi şimdide 11 sene önce tedavi ettiğim annesi girmişti. Bunlar ile nasıl bir bağım olabilirdi ?

Odamda tek başıma olayların şaşkınlığını üstümden atmaya çalışırken telefonum çalmaya başladı.

Telefonu açarak " Alo ? " dedim.

" Alo ? Ramazan Bey , vazmıgeçtiniz gitmekten ? " dedi. Seraptı bu , unutmuştum.

" Aa,kusura bakmayın Serap Hanım burada birazcık olaylar oldu. " dedim.

" Ne gibi olaylar ? " dedi.

" Gelince anlatsam daha iyi olur , hemen çıkıyorum. " dedim.

" Peki bekliyorum. " dedi ve telefonu alıp , dosyayı çantama koyup kapıyıda kitledikten sonra arabaya doğru koştum. Seher Hanım çoktan gitmişti. Haluk Bey ile karşılaştık " Ramazan Bey ? Nasılsınız ? " dedi , " Kusura bakmayın Haluk Bey acil bir işim var gitmem gerek. " dedim.Şaşkın şaşkın bana baktı.Çünkü böyle biri değildim ben , hareketli , aceleci değildim. Koltuğumda otururdum sabahtan akşama kadar , yaptığım tek aktivite konuşmaktı , çünkü işim buydu. Arabama binerek Serap Hanımın hastanesine doğru sürdüm , yollar hala aynıydı , kar oldukça hızlı yağıyordu. Saat öğlen civarıydı. Hastaneye gelmiştim.

Lobiye giderek " Serap Hanım beni bekliyordu , çağırabilir misiniz acaba ? " dedim.

" Tabi. " dedi ve telefon ile Serap Hanımı aradı.Bir kaç dakika sonra Serap Hanım geldi.