Yaşanmış Korku Hikayeleri -2- (Gerçek)

Kaan Bahadır (6)

Kaan Bahadır anlatıyor :

O günden 3 hafta sonra o kabusu birkez daha gördüm ve bir daha hiç görmedim. Akşam saat 11 sularıydı. Yatağıma girdim , cisim sağımda kalıyordu , parlıyordu hala , bir gece bile parlamadığını görmedim. Gözlerimi kapattım , aynı kabusun içindeydim.

Bir oda , bir mezar , bir bebek ve yaşlı bir kadın.Şuana kadar 3 tane görmüştüm bu kabustan ve üçüde birbirinin devamı gibiydi. Kadın tekrardan anldıbını bilmediğim bir dilde konuşuyordu. Yorgun düşmüştü , bir dizinin üstüne çökmüş , nefesinin son damlasına kadar cümlesini tamamlamaya çalışıyordu.ilk kabusumda sesiyle kulaklarımı patlatan yaşlı kadın şimdi kedi yavrusu gibiydi. Gücü bitiyordu resmen. Elindeki cisimi iyice havaya kaldırdı ve son kelimesi Ahid'di.Kadın sanki yok olmuş gibiydi. Sadece mezar , bebek ve cisim duruyordu. Cisim bebeğin üstündeydi ve ilk halinden daha fazla parlıyordu. Elimle bir gözümü kapatıyordum bakabilmek için.Bir kaç saniye sonra ağlama sesi duydum. Bebek canlanmıştı , bu seferde cisimin parlaklığı sönüyor bebeğin ki artıyordu. Cisimin parlaklığı her arttığında bebek daha da ağlıyordu, sesi daha da şiddetleniyordu ve en sonunda cisim de ortadan kayboldu. Bebek yıldız gibiydi , karanlık odanın her yerini aydınlatmıştı ve sesi çok yüksekti. Kulaklarımın patlayacağını düşündüm. Tüm gücümle ellerimi kulaklarımla tıkıyordum duymamak için ama sanki ses içimden geliyormuş gibi hiç kesilmiyordu.

Ardından uyandım , annem korkulu gözlerle bana bakıyordu " Ne diyodun sen öyle ? " dedi." Efendim anne ? " dedim." Ahide " diyip duruyordun dedi , " Bilmiyorum anne kabus gördüm yine. " dedim.Bu sefer birazcık üsteledi fakat uyuyacağımı söyleyip sırtımı döndüğümde odadan çıkıp gitti.

Kaan Bahadır :

Uyandıktan sonra lavaboya gittim yüzümü yikamak için , aynaya baktığımda alnimin tam ortasında kül vardı. Daha yeni gibiydi , etrafi hala kirmiziydi ve alnim resmen yanıyordu, o sıcaklığı hissedebiliyordum. Elimle silmeye çalıştım gitmedi , eğilerek lavaboda su tuttum , lavaboya simsiyah su aktı. Tekrar aynaya baktim gitmis mi diye. Aynada benim yerime yüzü dahil her yeri tüylü , kıpkırmızı gozleri ve uzun saçları olan biri vardı. Gulumsuyordu , yüz hatlari bana benziyordu ama cok korkunçtu. Disleri simsiyah , zift gibiydi ama yinede ona bakmaktan kendimi alikoyamiyodum. Ayna ile neredeyse dipdibeydim , hissedebiliyordum onu. Nefes alışverişini duyuyordum. Aynaya deyiyordu artik yuzum ve cam önce ortadan catladi , sonraysa yuzume doğru paramparca oldu.Cok küçük , yüzlerce belki binlerce parçaya bölündü.Her yerim kan icindeydi.

Lafa girerek " Orada gördüğün sey , geçen gün tuvalette gördüğün şey miydi ? " dedim.

Çekinerek " Evet " dedi.

" Saçma , bunlar sozde hocaların para kazanmak icin uydurdugu yalanlar , etkisinde kalmışsındir " dedim.

Kaan elini masaya vurdu ve kaşlarını çatarak " Cinlere inanır mısın Doktor ? " dedi.

Bembeyaz olmuştum , kalp ritmim hızlanmıştı. Gozlerime bakıyordu , fakat bunlar Kaanin gözleri değildi. Birseyler hissediyordum , odada , yanimda hatta tam ensemin dibinde birşey hissediyordum. Fakat odada Kaan ve benden başka kimse yoktu.Tam burnumun dibinde nefes alışverişini hissediyordum.

Korkuyordum , kekeleyerek " Evet Kaan, inanıyorum. " dedim.Bu sefer daha sert bir şekilde vurdu elini. inanin öyle güçlü vurdu ki masadan çatlama sesi geldi.

" Hayır Doktor , onları gormeden , onlari hissetmeden , onlarla konuşmadan onlara inanamazsın. Sadece inandığını zannedersin. " dedi.

" Kaan , iyi misin ? Korkutuyorsun beni. " dedim.

" Kaan yok Doktor , hic olmadıda.Hep biz vardık , sadece biz. Kaan sadece bir beden ruhu ise biziz. " dedi.

Sandalyem ile geriye dogru geldim , korkmuştum gerçekten korkmuştum. Ellerim titremeye başladı , " Seher " diye bağırdım tum gücümle.