Stop!

1❤️

Πήγα στο καινούργιο μου σχολείο... πρώτη μερα... και εχω αρκετό ανχος... ηταν ανάγκη να φύγουμε απο την πόλη... και να πάμε σε ενα... χωριό;

Θεία: Σήκω θα αργήσεις την πρώτη μερα...

Ναι... Ζω μαζι με την θεία μου και τον ξάδερφο μου! Με τον ξάδερφο μου ειμαστε στην ιδια ηλικία και... τον εχω σαν αδερφό μου μιας και ζω μαζι του απο τότε που πέθαναν οι γονείς μου. Ειναι πολυ γλυκός μαζι μου και πάντα με προστάτευε...

Λουκ: Σήκω αδερφούλα θα αργήσουμε!

Είπε και εγω άρχισα να ξυπνάω!

Κατεβήκαμε κάτω και φάγαμε πρωινό.

Θεία: Θα σου πει ο Λουκ για το σχολείο!

Ε: Ωραια...

Λουκ: Εγω τελείωσα παω να ετοιμαστώ!

Θεία: Ενταξει!

Ανέβηκε στο δωματιο του και μετα απο λιγο πήγα και εγω στο δικο μου! Ετοιμάστηκα και κατέβηκα κάτω...

Ε: Έτοιμη. Πάμε;

Λουκ: Ναι!

Θεία: Καλα να περασετε! Και... Λορι... καλη επιτυχία!

Ε: Ευχαριστω Θεία!

Ξεκινήσαμε να περπατάμε!

Λουκ: Λοιπόν... Να έρθεις στην παρέα μου!

Ε: Και απο ποιους αποτελείται η παρέα σου;

Λουκ: Απο ενα κορίτσι και δυο αγόρια...

Ε: Α ωραία!

Σε λιγο φτάσαμε... Μπηκαμε μεσα και ένιωθα ολα τα βλέμματα πάνω μου...

Ε: Λουκ... Που ειναι η παρέα σου;

Λουκ: Εδω!

Είπε και σήκωσα το κεφάλι μου! Ειδα ένα όμορφο ξανθο αγόρι με πολυ όμορφα μάτια! Τότε σήκωσε το κεφάλι του και με κοιταξε. Έκανε πισω τα μαλλιά του και μου χαμογέλασε!

Λουκ: Τινους δεν ειναι για εσενα... Λοιπόν παιδιά απο εδω η ξαδέρφη μου η Λορι! Λορι απο εδω ο Τινους...

Είπε και μου έδειξε εκείνο το αγόρι που ειδα πριν...

Λουκ: Η Σοφι... Και... ο Μακ!

Ειδα το αλλο αγόρι! Ηταν σκημενο πάνω απο το κινητό του...

Λουκ: Μακ.

Είπε και τον σκουντηξε!

Μακ: Τι θες;

Τινους: Απο εδω η Λορι!

Ο Μακ σήκωσε το κεφάλι του και με είδε! Έπαθα πλάκα με το ποσο υπεροχα μάτια εχει! Μου χαμογέλασε και ξανα επέστρεψε στο κινητό του...

Τινους: Μην ανυσηχεις πάντα ετσι ειναι! Θες να πάμε μια βόλτα να σου δείξω το σχολείο;

Ε: Εμ... Ενταξει!

Αρχίσαμε να περπατάμε.

Τινους: Λοιπόν... Απο που εισαι;

Ε: Γεννήθηκα και πέρασα τα παιδικά μου χρονια στην Ελλάδα... Αλλα οι γονείς μου πέθαναν οποτε στα 11 μου ήρθα Νορβηγία. Στο Οσλο και έμενα με τον Λουκ και την Θεία μου... αλλα τωρα ήρθαμε εδω!

Τινους: Λυπάμαι... Ξες... για τους γονείς σου!

Σε λιγο φτάσαμε στην βιβλιοθήκη!

Ε: Ουαου!

Τινους: Ειναι άδεια... δεν έρχονται παιδιά να δανειστούν βιβλία...

Ε: Εσυ έρχεσαι συχνά εδω;

Τινους: Εμ... Οχι... Παω... κάπου άλλου στα διαλείμματα...

Ε: Ααα!

Τινους: Έλα να σου δείξω!

Με έπιασε απο το χερι! Ποσο γλυκός! Αυτός περπατούσε μπροστά και εγω απο πισω του!

Πήγαμε σε ενα δωματιο...

Τινους: Εγω και ο Μαρκους ερχόμαστε εδω!

Άνοιξε την πόρτα! Το δωματιο ηταν αρκετά μικρό και ειχε δυο ηχεία δυο μικρόφωνα και ενα πιάνο!

Τινους: Μπες μεσα!

Μπηκαμε μεσα...

Ε: Δεν φοβάστε μην σας τα κλέψουν;

Τινους: Χαχαχα!

Γέλασε και έφτιαξε τα μαλλιά του προς τα πισω!

Τινους: Οχι δεν φοβόμαστε... Αυτο ηταν το γραφείο του επιστάτη...

Ε: Ααα.

Ειπα και χαμογέλασα!

Τινους: Γελάς υπεροχα!

Τότε παίζει να έγινα κατακόκκινη...

Ε: Σε ευχαριστω!

Ντριν ντριν!

Τινους: Έλα! Πάμε!

Με έπιασε απο το χερι και βγήκαμε απο το δωματιο!

Και πήγαμε στην παρέα του...