Stop!

50❤

-Μετά από δυο μερες-

Σήμερα έρχονται τα αγόρια!

Ντυθηκα και πηγα στο αεροδρόμιο...

Θέλω να τον δω! Να τους δω... Αλλά πιο πολυ τον Μάρκους!

Μόλις έφτασα είδα το βανακι τους από έξω...

Ακόμα δεν είχαν φτάσει! Μπήκα μέσα και πηγα στην πυλη!

Υπήρχαν παρα πολλα κορίτσια (ΜΜερς) όποτε... Πως θα τους έβλεπα;

Πήρα τηλέφωνο τον μπαμπά τους! Μιας και ο Μάρκους δεν μου το σηκώνει και τον Τίνους τον ξεπερνάω σιγά σιγά είπα να μην τον πάρω τηλέφωνο!

Κ: Ναι;

Ε: Η Λόρι είμαι! Εμ... Ηρθα στο αεροδρόμιο αλλά... Έχει πολλες φανς και δεν θα μπορώ να δω τα αγόρια... Θέλετε να τους αφήσετε να παμε κάπου όταν φτασετε? 

Κ: Μμμ... Οχι! Πάνε στο βανακι και δώσε μου τον οδηγό!

Έφτασα στο μαυρο βανακι και έδωσα το κινητό μου στον οδηγο του βαν!

Δεν άκουγα τι λέγανε... Αλλά μετά από λίγο ο οδηγός μου εδωσε το κινητό μου... Η κλήση είχε τερματιστεί... 

Οδηγός (😂): Ο κ.Kjell μου είπε να περιμενεις μέσα στο βαν! 

Μου άνοιξε την πορτα και μπήκα πισω, εκεί που κάθονται τα αγόρια...

Δεν μιλουσε κανεις μας...

Μετά από μισή ώρα περιπου τους είδα από το μαυρο τζαμί να τρέχουν προς εδώ (στο βαν)... 

Ένας τους άνοιξε την πορτα και μπήκαν μέσα... 

Μ: Λ-Λορι;

Με κοίταξε σαν ξαφνιασμενος...

Έκατσε δίπλα μου και ο Τίνους δίπλα στον Μάρκους... 

Το αμάξι ξεκινησε, το ίδιο και η συζήτηση μας... 

Μ: Σου ειπα οτι πρεπει να μείνεις μακριά μου.

Ε: Μάρκους δεν μπορώ μακριά σου!

Πήγα να ενώσω τα χείλη μας αλλά με σταμάτησε...

Μ: Μην το κάνεις πιο δυσκολο...

Είπε και έβαλε τα δάχτυλα του πανω στα χείλη μου... 

Τον κοίταξα και τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα...

Ε: Μάρκους σε παρακαλω! Δεν μπορώ άλλο... Άντεξα μακριά σου τόσους μηνες... Άντεξα να σε βλεπω με αυτήν... Δεν μπορώ αλλο... Μόνο εσένα χρειάζομαι κατάλαβε το! 

Είπε ενώ έκλαιγα... 

Μ: Νομίζεις εμένα μου είναι ευκολο; ΟΧΙ! Αλλά για εσένα το κάνω!

Ε: Είναι απλά ένας μαλάκας! Μην τον αφήσεις να μας χωρίσει! Δεν μπορεί να μου κάνει κάτι αλλο! Και... Είσαι εσυ εδω! Μαζί σου είμαι ασφαλής ε;

Τον αγκάλιασα!

Μ: Έχεις δίκιο...

Με φίλησε στο μετωπο!

Ε: Σε αγαπάω παρα πολυ!

Μ: Και εγω καρδιά μου!

Είπε και ένωσε τα χείλη μας!

Ε: Θέλω να περάσω αυτήν την μερα στην αγκαλιά σου! Γίνεται;

Μ: Γίνεται!

Με φιλησε!

Μετά φτάσαμε στο ξενοδοχείο τους... 

Μ: Εμ... Μπαμπά; Μπορώ να μην έρθω; Θέλω να παω στο σπίτι της Λορις!

Κ: Εντάξει!

Ο μπαμπάς του και ο Τίνους κατέβηκαν και μπήκαν στο ξενοδοχείο... Και σε λίγο εγώ με τον Μάρκους φτάσαμε στο σπίτι μου!

Μπήκαμε μέσα... 

Κ: Γεια σου! Χάρηκα, είμαι η Κοριν!

Είπε και έτεινε το χέρι της χειραψία! Έκαναν χειραψία! 

Ε: Εμείς παμε πανω!

Τον επιασα από το χέρι και πηγαμε στο δωμάτιο μου...

Έκλεισα την πορτα και κοιταχτήκαμε!

Τον αγκάλιασα και μου χαιδεψε τα μαλλιά!

Ε: Τελείωσε;

Μ: Τελειωσε! Θα είμαστε μαζι και δεν θα μας χωρίσει κανεις!

Μου χαμογέλασε και τον φιλησα!

Μ: Συγνώμη που τα περασες όλα αυτά εξαιτίας μου... 

Ε: Εγώ συγνώμη! Ήσουν με κάποια που δεν ήθελες για να είμαι εγώ καλα... 

Τον αγκαλιασα!

Ξαπλώσαμε αγκαλιά και με χάιδευε το χερι!

Τότε χτυπησε το κινητό του...

Μ: Σε πειραζει να το σηκώσω;

Ε: Οχι σήκωσε το! Μπορεί να είναι επείγον...

Το σήκωσε... 

Μ: Ελα μπαμπά!

Μ: ΤΙ; ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ; ΣΕ ΠΟΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ; ΕΝΤΑΞΕΙ ΕΡΧΟΜΑΙ!

Το έκλεισε και έβαλε τα παπουτσια του!

Ε: Τι έγινε;

Μ: Τι να γίνει ρε καρδιά μου; Πφφφ... Ο Τίνους πλακωθηκε άσχημα με τον Herr...

Ε: Οχι ρε γαμωτο!

Βάλαμε τα παπούτσια μας και φυγαμε σφαίρα για το νοσοκομείο...