Stop!

8❤️

Τότε η πόρτα άνοιξε και μπήκε μεσα ο Μακ...

Μακ: Τι της έκανες ρε; Άστην!

Είπε και τον πλησίασε και προσπάθησε να μας χωρίσει....

Ε: Μαρκους.

Του ειπα και του κατέβασα τα χέρια πάνω απο τον Τινους...

Ο Μακ με κοιταξε με ενα μπερδεμένο ύφος...

Ε: Μακ... Ο Τινους άλλαξε... Αληθεια άλλαξε!

Μακ: Πως και ετσι;

Τινους: Την Λορι την... αγαπώ... αυτη με άλλαξε... με έβαλε σε σκέψεις αυτο που ένιωθα για εκείνη...αυτο που νιώθω για εκείνη ειναι πολυ διαφορετικό... πρώτη φορά το νιώθω και... νομίζω την αγαπώ...

Μακ: Ναι κα-

Ε: Μαρκους σταματα...

Μακ: Κοιτάξτε... Δεν ξερω τι γίνετε εδω...

Ε: Δεν γίνετε τίποτα...

Τότε χτύπησε το κινητό μου...

Ε: Έλα Λουκ!

Λουκ: Δεν έρχεσαι σπίτι σιγα σιγα;

Ε: Ερχομαι...

Εκλεισα το κινητό μου κι το έβαλα στην πισω τσέπη απο το σορτσάκι μου...

Τινους: Θα φύγεις;

Ε: Ναι.

Σηκώθηκα απο το κρεβατι του και αρχικά αγκάλιασα τον Μακ και μετα τον Τινους...

Ε: Γεια σας!

Μακ: Γεια!

Τινους: Γεια!

Έφυγα απο το σπίτι τους και γύρισα στο δικο μου!

Λουκ: Επιτέλους γύρισες!

Ε: Ναι.

Ειπα πηγαίνοντας στο δωματιο μου...

Μπήκα στο δωματιο μου και έβαλα τις μπιτζαμες μου...

Ξάπλωσα στο κρεβατι μου (μιας και ηταν βραδυ) και έσβησα το φως... τότε το κινητό μου δονήθηκε... "εχετε ενα νεο μήνυμα απο "Τίνους""... Άνοιξα το μήνυμα...

Τινους: Καληνύχτα! Σε αγαπώ πολύ!❤️

Ε: Καληνυχτα!❤️

Τινους: Αυριο δεν εχουμε σχολείο...

Ε: Ναι...

Τινους: Να σε ρωτήσω κατι; Αλλα να μου απαντήσεις ειλικρινά...

Ε: Τι;

Τινους: Με εμπιστεύεσαι;

Ε: Κοιτά... οχι... ακόμα... 

Τινους: Καταλαβαίνω...

Ε: Πάντως... δεν περίμενα... μεχρι και να κλάψεις για εμενα...

Τινους: Ούτε εγω το περίμενα... Μην βγει παραεξω😉😂!

Ε: Ενταξει!😂 Μαρτινους νύσταξα... Καληνυχτα!

Τινους: Καληνυχτα! 

Εκλεισα το κινητό μου και χάθηκα στις σκέψεις μου...
Δεν άργησε να με πάρει ο ύπνος...

-Το επομενο πρωι-

Σηκωθηκα πλυθηκα και εβαλα αυτα:

Ε: Λουκ παμε;

Λουκ: Ναι.

Βγηκαμε απο το σπιτι και φτασαμε στο σχολειο!

Τινους: Καλημ-

Ο Μαρκους τον διεκοψε...

Μακ: Καλημερα Λορι!

Ειπε με ενα μεγαλο χαμογελο... Ο Τινους παιζει να θυμωσε...

Λουκ: Εμενα χεσμενο με εχετε και οι δύο... Μαλιστα...

Τινους: Να σου πω;

Ειπε και με έπιασε απο το χερι... και πηγαμε πιο εκει...

Τινους: Αυτο το κανει απο χτες... και μου εχει σπασει τα νευρα... Επίτηδες το κανει;

Ε: Δεν ξερω... Παντως μου αρέσει που νοιαζεσαι για εμενα!

Ειπα και του εδωσα ενα φιλι στο μαγουλο.

Γιατι το εκανες αυτο τωρα Λορι; Τελεια (να σημειωθεί η ειρωνεία)... Χαμογελασε και δεν ελεγε να σταματησει να με κοιταει...

Τινους: Σ'αγαπάω!

Ε: Και εγω... 

Τοτε ηταν που χαμογελασε και μεχρι και τα ματια του χαιρονταν!

Ε: Τινους δε-

Δεν προλαβα να τελειωσω και με φιλησε...

Ηθελα να του πω οτι δεν το εννοω ετσι αλλα δεν προλαβα... Τα χειλη μας ενώθηκαν και αχ φιλαει τελεια! Μολις αρχισα να χαλαρωνω σταματησε...

Τινους: Σαρεσε;

Μου αρεσε! Αλλα τι να του πω;

Ε: Εμ... παμε; 

Τινους: Ν-Ναι...

Ξεκινησαμε να περπαταμε...