11❤️

668 60 14
                                    

*Αρχικα να πω οτι η φωτογραφια επανω ειναι οτι πιο κιουτ! Και οτι οσο χαρουμενη και αν ειμαι οταν την βλεπω... καταβαθος... δεν ξερω απλα... κλαιω... και να προσθεσω οτι... θελω και εγω Μακ μια τετεια αγκαλια...(δεν θα το δει ποτε...αλλα...το μονο που χρειαζομαι καθε μερα...ειναι μια αγκαλια του ρε γαμωτο...)*

Το επόμενο πρωί ξύπνησα πάνω στον Μαρκους!

Ήμουν σκεπασμένη όπως και αυτός. Τον κοιταξα και κοιμόταν! Πηρα το χερι του πάνω απο την κοιλιά μου και άρχισα να το χαϊδεύω!

Θεία: Καλημερα!

Ε: Σσσς. Θα τον ξυπνήσεις!

Θεία: Τι έγινε χτες;

Ε: Τιποτα χτύπησα και με έφερε σπίτι και μου περιποιήθηκε την πληγή... και μας πήρε ο ύπνος αγκαλια!

Θεία: Σου αρέσει;

Ε: Ναι...

Τότε ξύπνησε...

Μακ: Καλημέρα!

Είπε και τεντώθηκε!

Ε: Καλημερα!

Τότε κατέβηκε και ο Λουκ!

Λουκ: Καλημερα! Βλέπω ξύπνησε το ζευγαράκι μας😉!

Μακ: Ναι.

Ε: Ειμαστε εμεις ζευγαράκι;

Μακ: Δεν θες;

Ε: Εννοείτε οτι θελω αφού σου το ειπα και χτες!

Μακ: Τότε;

Ε: Άντε σήκω!

Ειπα και σηκώθηκα απο πάνω του!

Θεία: Κάτσε να φας μαζι μας!

Λουκ: Και θα σου δώσω εγω ρούχα...

Ε: Ναι! Να πάμε σπίτι σου μονο για να πάρεις την τσάντα σου.

Μακ: Γιατι δεν μπορεις χωρίς εμενα;

Ε: Σταματα χαζό!

Ειπα και γελάσαμε!

Ξεκινήσαμε να τρώμε και μετα εγω πήγα στο δωματιο μου και ο Λουκ με τον Μακ στο δωματιο του Λουκ!

Εγω έβαλα αυτά:

Πηρα την τσάντα μου και κατέβηκα κάτω!

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

Πηρα την τσάντα μου και κατέβηκα κάτω!

Μακ: Κούκλα!

Είπε και με έπιασε απο το χερι.

Ξεκινήσαμε να περπατάμε και σε λιγο φτάσαμε στο σχολείο... μπηκαμε μεσα και μετα ξεκινήσαμε και το μάθημα!

Μετα απο λιγο μπήκε και ο Τινους στην τάξη... άφησε το χαρτάκι με την απουσία του πάνω στην έδρα και έκατσε στην θέση του (πισω απο εμενα)...

Ε: Καλημερα...

Του ειπα αλλα δεν μου απάντησε...

Μετα χτύπησε το κουδούνι...

Ε: Τι έγινε;

Του ειπα οταν μείναμε μόνοι μας στον διάδρομο...

Τινους: Εγω σε αγαπούσα ρε γαμωτο...

Είπε και άρχισε να προχωράει μακριά μου...

Ε: Μαρτινους...

Έτρεξα διπλα του και τον σταμάτησα...

Τινους: Τι θες; 

Ε: Χτες που πηγες;

Τινους: Να μην σε νοιάζει...

Ε: Μαρτινους...

Ειπα και του επιασα το χερι...

Τινους: Ασε με τι θες; Να με πληγωσεις κι αλλο;

Είπε και τραβήχτηκε... και κατέβασε το μανίκι του...

Ε: Σε πλήγωσα;

Ειπα και βουρκωσα...

Τινους: Εσυ τι λες;

Εγω έσκυψα το κεφάλι μου και κάποια δάκρυα έπεσαν απο τα μάτια μου... Τότε με αγκαλιασε...

Τινους: Μην κλαις... Δεν χρειαζεται!

Ε: Σου το ειπα οτι δεν σου αξίζω... οτι δεν μου αρέσεις και θα πληγωθεις αν με αγαπάς...

Τινους: Αξίζεις αγάπη μου. Και εγω θα σε αγαπάω... και ας πληγώνομαι...

Ε: Γιατι; Γιατι με αγαπάς;

Τινους: Γιατι εισαι ο εαυτός σου! Γιατι εισαι... μοναδική! Πολύ καλή, πολύ γλυκιά!

Είπε και ενώ μιλούσε ερχοταν όλο και πιο κοντά μου... και ηταν έτοιμος να με φιλήσει...

Ε: Μη...

Τινους: Γιατι;

Ε: Γιατι... Γιατι ειμαι με τον Μαρκους τωρα...

Τινους: Καλα...

Με άφησε και έφυγε...

Stop!Donde viven las historias. Descúbrelo ahora