Stop!

25💔

Νοσοκόμα: Δυστηχως... Θα χρειαστεί αίμα...

Τινους: Εγω!

Μακ: Εγω!

Είπαμε μαζι...

Τινους: Εξετειας σου έχασε αίμα ηλίθιε!

Ειπα και τον επιασα απο την μπλούζα...

Νοσοκόμα: Σταματήστε σας παρακαλώ!

Τον αφησα αποτομα και γύρισα ξανα στην νοσοκόμα...

Τινους: Μπορώ να την δω;

Νοσοκόμα: Ένας ένας... απο πέντε λεπτά...

Τινους: Ειναι ξύπνια;

Νοσοκόμα: Μπορεί να σε ακούσει! Αλλα, ειναι αδύναμη για να σου απαντήσει...

Τινους: Ενταξει ευχαριστούμε!

Η νοσοκόμα εφυγε!

Λουκ: Λεω να παω εγω πρωτος!

Τινους: Ναι φυσικά! Αδερφός της εισαι!

Μακ: Και μετα θα παω εγω που ειμαι το αγόρι της!

Τινους: Τώρα θυμήθηκες οτι είστε μαζι; Τι έκανες ρε και το έκανε αυτο; 

Ειπα διχνοντας του το λερωμένο μου χερι, που ειχε αίμα επειδη την είχα πάρει αγκαλια...

Μακ: Δεν εκανα κατι...

Τινους: Για να τελειώνουμε... Ετσι και πάθει κατι... Βρες καράβι να φύγεις...

Τότε με αγκαλιασε...

Μακ: Ειμαστε αδέρφια!

Είπε και ενα δάκρυ του έπεσε πάνω στον ωμο μου...

Τινους: Το ξερω... αλλα, την αγαπάω παρα πολυ... 

Μακ: Την αγαπάμε και οι δυο... Αλλα νομίζω με εσενα θα ειναι πιο χαρουμενη...

Είπε και άρχισε να κλαιει...

Τινους: Οχι! Εσενα αγαπάει και για εσενα το έκανε αυτο!

Μακ: Δεν μπορούμε να ειμαστε μαζι... συνεχεια συναντάμε εμπόδια...

Λουκ: Ελάτε τελείωσα! 

Μακ: Πάνε εσυ!

Είπε και με βάρεσε απαλά στον ωμο!

Τινους: Ευχαριστω!

Πλησίασα την πόρτα... πηρα μια βαθειά ανάσα και την άνοιξα! Μπήκα μεσα και αφού Εκλεισα την πόρτα πήγα διπλα της!

Τινους: Λορι;

Της επιασα το χερι!

Τινους: Γιατι το έκανες αυτο; 

Τινους: Αυτός φταίει;

Τινους: Μωρό μου μπορεις να με ακούσεις; Αν ναι κουνα λιγο το δάχτυλο σου!

Το κούνησε ελάχιστα! Αλλα το ένιωσα!

Χαμογέλασα!

Τινους: Λοιπόν... Ξερω πως ειναι να πληγώνεσαι οταν βλέπεις αυτόν που αγαπάς με αλλον...

Ειπα και βουρκωσα...

Τινους: Και εγω γιαυτο το εκανα αυτο...

Ειπα και τοποθέτησα το χερι της πάνω στην πληγή μου...

Λορι: Μη...

Τινους: Σαγαπαω μωρό μου! Παρα πολυ... Να ξες οτι εγω πάντα θα ειμαι διπλα σου...

Λορι: Και...εγω...

Τότε μπήκε μεσα η Νοσοκόμα...

Νοσοκόμα: Πρεπει να βγείτε κύριε Gunnarsen...

Τινους: Τωρα, μισό λεπτο!

Της ειπα και βγήκε εξω...

Τινους: Ξερω οτι τωρα δεν εισαι καλα... Ούτε εγω ειμαι καλα... Νομίζω, το χρειάζεσαι όπως το χρειάζομαι και εγω...

Ειπα και ένωσα τα χείλη μας! Την φίλησα πολυ έντονα! Ειναι πολυ γλυκιά! Η γλώσσα μου ισεβαλλε στο στόμα της και τότε ένιωσα την Λορι να ηρεμεί!!! Εκλεισα τα μάτια μου και συνέχισα να την φιλάω!

Μετα απο λιγο,πηρα σιγα σιγα τα χείλη μου απο πάνω της..

Τινους: Χαλαρωσες όπως και εγω! Το ενιωσα! 

Χαμογέλασα! 

Πήγα στην πόρτα...

Λορι: Μείνε... Εδω...