Stop!

29💔

Μετα απο αρκετές ώρες...

Την άκουσα να φωνάζει και ξύπνησα... Μιλούσε στον ύπνο της...

Ε: Οχι... Μην φύγεις... MARCUS! Μην με αφήνεις μόνη μου... ΟΧΙ...

Την κούνησα λιγο...

Μακ: Αγάπη μου ειμαι εδω! Δεν φεύγω!

Άνοιξε τα μάτια της και με αγκαλιασε!

Ε: Μην με αφήσεις...

Μακ: Δεν σε αφήνω ψυχή μου! Τι έπαθες;

Ε: Ειδα έναν εφιαλτη...

Μακ: Τι εφιάλτη;

Ε: Οτι εσυ με άφησες σε ενα πάρκο... Και έφευγες, έφευγες... εγω σε φώναζα... φοβόμουν αλλα εσυ δεν με άκουγες και έφυγες...

Είπε και έκλαιγε...

Μακ: Άγγελε μου δεν σε αφήνω μόνη σου!

Ε: Είχες πει, πως δεν θα με ξανα πληγωνες... αλλα με ξανα πληγωσες...

Μακ: Καταλαθος ψυχή μου...

Ε: Καλα δεν εχει σημασία πλέον!

Είπε και βολεύτηκε καλύτερα στην αγκαλια μου!

Loris pov

Δεν ξερω αν πρεπει να του δίνω τόσες ευκαιρίες😔

Με πληγώνει αλλα... δεν μπορώ μακριά του...

Μακ: Τι σκέφτεσαι;

Ε: Τίποτα...

Μακ: Σίγουρα;

Ε: Ν-

Τότε του ηρθε μήνυμα... πήρε το κινητό στα χέρια του και μετα απο λιγο χαμογέλασε...

Ε: Τι σου έστειλαν; 

Μακ: Τίποτα...

Κατι θα του έστειλαν ειμαι σίγουρη... δεν γίνετε να μην του έστειλαν τίποτα και να χαίρεται...

Ε: Μάρκους...

Μακ: Ναι μωρό μου...

Είπε απαντώντας στο μήνυμα...

Ε: Αστο τίποτα...

Ειπα και κουκουλώθηκα...

Μακ: Τι έγινε παλι;

Είπε και με άγγιξε τον ωμο...

Ε: Ασε με!

Μακ: Αγάπη μου τι έγινε; 

Ε: Ποιος σου έστειλε μήνυμα;

Μακ: Κανεις καρδιά μου!

Ε: Πες μου...

Μακ: Δεν εχει σημασία...

Ε: ΜΑΡΚΟΥΣ!

Μακ: Η Λισα... Ενταξει τωρα;