Stop!

66❤

Ε: Μήπως να ντυθείς; Πρέπει να πάτε για δουλειά!

Μ: Λες ε;

Μου χάιδεψε το μάγουλο!

Ε: Ναι!

Τον φίλησα στον λαιμό!

Μ: Πάω!

Σηκώθηκε και πηγε απέναντι από το κρεβατι, στην ντουλάπα!

Διάλεξε μια φόρμα και ένα φούτερ!

Έβγαλε το παντελονι του και έφτιαξε λίγο το λάστιχο από το μποξεράκι του!

Μ: Θα με καρφώνεις για πολυ ακόμα;

Ρώτησε και έσκασε ένα χαμόγελο!

Πήγα κοντά του και τον φιλησα!

Ε: Αφου μαρεσεις πολυ και το ξες! Και... Με τα μποξερακια είσαι πιο σέξι! 

Ασυναίσθητα δάγκωσα τα χείλη μου...

Μ: Ευχαριστώ μικρή!

Με φίλησε!

Ε: Μάρκους; 

Με κοίταξε στα μάτια!

Μ: Ναι μωρό μου!

Ε: Σ'αγαπώ!

Μ: Και εγώ πριγκίπισσα!

Έβαλε την φόρμα του!

Μ: Στο 9ο μήνα μπαίνουμε σε λίγο έτσι;

Μου χαμογέλασε και χάιδεψε απαλά την κοιλιά μου!

Ε: Ναι!

Του επιασα το χέρι και το χάιδεψα!

Ε: Ευχαριστώ!

Μ: Για πιο πραγμα;

Έβγαλε την μπλουζα του και έβαλε ενα φουτερ!

Ε: Που είσαι δίπλα μου!

Χαμογέλασε!

Μ: Μόνο ο θάνατος θα μας χωρισει! (Αντε έκανα και σπόιλ 🤣)

Ε: Θέλω να μείνω στην αγκαλιά σου για παντα!

Τον αγκάλιασα σφιχτά!

Με κράτησε στην αγκαλιά του μέχρι που χτυπησε η πορτα!

Κ: Μάρκους είσαι έτοιμος;

Μ: Ναι έρχομαι!

Με φίλησε!

Μ: Τα λέμε μικρή! Σας αγαπώ!

Χαμογέλασε και έφυγε!

Μετά από λίγο χτυπησε η πορτα...

Ε: Ναι;

Μπήκε μέσα η Έμμα και έτρεξε να με αγκαλιάσει! 

Ε: Γεια!

Εμ: Γειαα!

Ε: Τι κάνεις;

Εμ: Λέω να σου κάνω παρεα, τώρα που έφυγε ο Μάρκους...

Ε: Μμ ωραία!

Εμ: Τι θες να κάνουμε;

Ε: Εεεμ... Δεν ξέρω...

Εμ: Πφφφ βαριέμαι!

Χαμογέλασα και της πειραξα τα μαλλιά!

Εμ: Ποτε θα γεννήσεις; Αντεεε!

Ε: Σε ένα μήνα περίπου!

Εμ: Να ρωτήσω κάτι;

Ε: Ναιπ!

Εμ: Τα παιδια ξέρω πως γίνονται... Δεν είμαι μωρό....... Εσυ το έκανες με τον αδερφό μου;

Ααα πολυ μίλησε...🤣

Ε: Πάμε να φαμε κάτι;

Εμ: Μμμμμ...

Κατεβήκαμε κάτω και ετοιμάσαμε τοστάκια!

Τα έβγαλα και ξεκινήσαμε να τρώμε!

Τότε άρχισε να ποναει η κοιλιά μου... Υπέθεσα ότι κλωτσάει οπότε δεν πολυ εδώ σημασία... Αλλά μετά εσπασαν τα νερά...

Ε: Αααα αααα Έμμα τ-τον Μάρκους... Γρηγορααααα. 

Τον πηρε τηλέφωνο και μετά από μισή ωρίτσα ήμασταν στο νοσοκομείο...

Ε: Φοβάμαι Μάρκους...

Μ: Εγώ είμαι εδώ!

Με αγκαλιασε!

Γ: Είστε έτοιμη;

Ε: Όχιιι...

Εσφιξα το χέρι του Μάρκους από τον πονο (άρχισε να ποναει η κοιλιά μου λολ🤣)...

Μ: Σσσς σπρώξε λίγο!

Ε: ΣΠΡΩΧΝΩ😡

Του φώναξα...

Μ: Ααα κοίτα να την πληρωσω εγώ...

Ε: ΕΝΑ ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΟ ΧΑΘΗΚΕ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ;

Μ: ΓΙΑΤΙ; ΠΡΟΛΑΒΑ; ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΜΟΥ ΟΡΜΗΞΕΣ!

Ε: Α ΜΩΡΕ! ΣΟΥ ΟΡΜΗΞΑ! ΑΚΟΥΣ ΕΚΕΙ!

Μ: Ε-

Γ: Συγνωμη που διακόπτω αλλά... ΘΑ ΣΠΡΩΞΕΤΕ ΚΑΠΟΤΕ;

Ε: Αααααα 😯

Επιασα το χέρι του Μάρκους σφιχτά και αρχίσω να σπρώχνω!

Μετά από λίγο ακουστηκε το κλάμα του! Σταμάτησα για λίγο και κοίταξα τον Μάρκους!

Τα μάτια του ελαμπαν από χαρά!

Με κοίταξε και μου χαμογέλασε γλυκά!

Μ: Ευχαριστώ!

Με φίλησε!

Ε: Και εγώ ευχαριστώ!

Τον φιλησα στον λαιμό και συνέχισα να σπρώχνω!

{...}

Μ: Σ'αγαπαω! ΣΑΣ αγαπάω!

Χάιδεψε το κεφαλάκι του μικρού που είχα στην αγκαλιά μου!

Ε: Και εμειιις!

Τον φιλησα στον λαιμό και αφησα τον Έρικ στην κουνια του!

Μ: Πωωωω τέλειο!

Ξαπλώσαμε και με πηρε αγκαλιά!

Ε: Ναι! Οι Gunnarsen συνεχίζονται 😂

Μ: Χαχαχαχαχα😂