Stop!

39❤️

Θεια: Ο μπαμπας σου... δεν πεθανε...

Ε: Τι; 

Θεια: Λοιπον... Μια μερα ο μπαμπας σου ηρθε στο σπιτι μου και σε αφησε σε εμενα...μου ειπε να σε μεγαλωσω μιας και εκεινος δεν θα μπορουσε να το κανει...

Ε: Γιατι δεν θα μπορουσε να το κανει;

Θεια: Χμ. Η αληθεια ειναι οτι ποτέ δεν εμαθα...

Ε: Και...πως ξες οτι δεν πεθανε;

Θεια: Χτες... μου εστειλε καποια λεφτα... του ειπα οτι θα φυγεις απο το σπιτι και οτι θα μεινεις με την Κοριν...

Ε: Πως; Πως του το ειπες;

Θεια: Τον πηρα τηλεφωνο...δεν μου το ειχε ξανα σηκωσει...αληθεια...

Ε: Οποτε. Ο μπαμπας μου ζει... αλλα δεν θελει να εχει καποια σχεση μαζι μου...

Θεια: Ναι...

Ε: Και η μαμα;

Θεια: Η μαμα σου πεθανε οπως ξες...σε τροχαιο...

Ειπε και εσκυψα το κεφαλι μου...

Θεια: Εμ... εχω να σου δωσω κατι!

Ειπε και μου εδωσε ενα κουτι και εναν φακελο...

Θεια: Ελπιζω να εχει χωρο η βαλιτσα σου!

Ειπε και χαμογελασε!

Ε: Τι ειναι;

Θεια: Δες!

Ανοιξα τον φακελο... ειχε λεφτα...

Ε: Οχι οχι θεια παρτα πισω...

Ειπα και της εδωσα τον φακελο...

Θεια: Δικα σου ειναι! Ειναι αυτα που εστειλε ο μπαμπας σου για εσενα!

Ε: Α...εμ...ενταξει...

Αφησα τον φακελο στην ακρη και ανοιξα το κουτι...

Ειδα ενα τετραδιο, μια παλια πενα και ενα...νυφικο;

Ε: Εε?

Γελασα...

Ε: Νυφικο;

Θεια: Ηταν της μητερας σου!

Ε: Ω.

Θεια: Τα βρηκα στο σπιτι σου, οταν πηγα πρωτη φορα...οταν σε εδωσε ο μπαμπας σου σε εμενα...

Ε: Στο σπιτι μου;

Θεια: Το σπιτι στο Οσλο, που μεγαλωσες εσυ και ο Λουκ...ειναι δικο σου! Της οικογενειας σου!

Ε: Οποτε. Η μαμα μου πεθανε κια μετα ο μπαμπας μου με εδωσε σε εσενα...

Θεια: Μαζι με το κλειδι απο το σπιτι σας.

Ε: Ναι. Και εσυ πηρες τον Λουκ και εμενα και πηγες στο σπιτι.

Θεια: Ναι! Το σπιτι εκεινο ειναι δικο σου! 

Ε: Α ενταξει! 

Θεια: Και αυτο το κλειδι σου ανηκει!

Ειπε και μου εδωσε το κλειδι του σπιτιου(στο Οσλο)...

Ε: Οποτε μπορω να μενω εκει!

Θεια: Ναι γλυκιά μου! Δικο σου ειναι!

Ε: Η Κοριν ομως;

Θεία: Λοιπόν, η Κοριν είναι ενηλικη! Πρεπει να μενεις με καποιον ενηλικα! Οποτε μπορεις να της πεις να ερθει στο δικο σου σπίτι! Ειναι πολυ ευρυχωρο! Και νομιζω θα το προτιμησει απο το μικρο της διαμέρισμα!

Ε: Ναι!!! Τελεια!

Θεια: Αντε! Παρτην τηλεφωνο!

Ε: Ναι!

Πηρα το κλειδι,τον φακελο και το κουτί και πηγα στο δωματιο μου!

Τα αφησα στο κρεβατι μου και πηρα τηλεφωνο την Κοριν!

Κοριν: Ελα Λορι!

Ε: Γεια Κοριν!!!

Κοριν: Γεια! Τι κανεις;

Ε: Χαλια ειμαι αλλα...σου εχω νεα...

Κοριν: Για πες!

Ε: Λοιπον...θα γυρισω στο Οσλο. Μονη μου. Και...ελεγα...μηπως θες... για να μην ειμαι μονη μου... να ερχοσουν στο σπιτι μου... εννοω...να μενουμε μαζι...

Κοριν: Αληθειααααα?

Ειπε ενθουσιασμενη!

Ε: Αυτο σημαινει ναι;

Κοριν: Φυσικααα! Ποτε ερχεσαι;

Ε: Αυριο!

Κοριν: Ενταξει! Να ερθω να σε παρω απο το αεροδρομιο;

Ε: Αν δεν σου είναι κοπος!

Κοριν: Σιγα τον κοπο! Θα ερθω! 

Ε: Ωραια! Σε κλεινω τωρα... πρεπει να ετοιμασω κατι τελευταια πραγματα!

Κοριν: Ενταξει! Γειααα!

Ε: Γεια!

Το κλεισαμε...

Εβαλα τα πραγματα που μου εδωσε η θεια στην βαλιτσα...και...ετοιμη η βαλιτσα...τωρα...πρεπει να χαιρετησω την Σοφι και τον Λουκ...τα αγορια δεν ειναι εδω οποτε...

Λουκ: Ετοιμη;

Ε: Σε δεκα λεπτα!

Λουκ: Καλα!

Εβαλα ενα σορτσακι, ενα κοντομανικο και τα αθλητικα μου...

Πηρα το κινητο μου και πηγα να βγω απο την πορτα...ειδα το δωματιο μου...

Αδειο... μονο τα επιπλα εμειναν... 

Πηρα μια βαθεια ανασα και βγηκα.

Κατεβηκα κατω και βγηκα εξω για μια τελευταια βολτα με τον Λουκ και την Σοφι...