Stop!

61

{...Μετα...βαριεμαι να γραφω:")}

Μ: Θελω να εισαι μονο δικη μου!

Εκανε μια παυση και με φιλησε στον λαιμο!

Μ: Μονο εγω να σε αγγιζω!

Κατεβηκε πιο κατω...

Μ: Θελω... μονο το δικο μου ονομα να φωναζεις!

Με φιλησε λιγο πιο κατω απο το στηθος...

Μ: Σαγαπω

Ξανα ανεβηκε και με αγκαλιασε σφιχτα!

Ε: Ποσο?

Μ: Παρα πολυ μωρακι μου!

Με φιλησε στον ωμο!

Ε: Αληθεια?

Μ: Δεν στο εχω αποδειξει?

Ε: Ν-ναι απλα...

Μ: Τι απλα αγαπη μου?

Με χάιδεψε απαλα στην πλατη!

Ε: Τιποτα!

Εσφηξα το σεντονι πανω στο σωμα μου...

Μ: Εχεις κατι?

Μαζευτηκε...

Ε: Θελω να ειμαστε οπως παλια!

Μ: Τι εννοεις? Μια χαρα ειμαστε!

Ε: Να ειμαστε εγω και εσυ! Να μην μας νοιαζουν οι αλλοι! Να μην αμφιβαλλουμε για καθε μας "σαγαπω"! Να... ξερω οτι εισαι...δικος μου...

Κοιταξα το πατωμα...

Μ: Αυτο το τελευταιο τωρα τι ηταν?

Μου εδωσε ενα φιλι στον λαιμο...

Ε: Συγνωμη απλα... Δεν ειμαι σιγουρη ουτε για εμενα πλεον...

Σηκωθηκα και πηρα τα ρουχα μου απο κατω...

Μ: Μωρο μου...

Ηρθε απο πισω μου και εβαλε τα χερια του στην μεση μου...

Ε: Πφφ...

Μ: Αγαπη μου... Πες μου... τι εχεις?

Ξεφισυξα... Και ξανα αφησα τα ρουχα μου στο πατωμα...

Ε: Μαρκους?

Μ: Τι ειναι?

Κοιταξα τα ματια του.... Και δεν μιλουσα...

Μ: Λορι?

Τον αγκαλιασα!

Ε: Μην με αφησεις!

Μ: Δεν θα σε αφησω!

Τον φιλησα στον λαιμο!

Ε: Συγνωμη αν ειμαι κουραστηκη μερικες φορες... ή σε ζοριζω με τα δικα μου προβληματα...

Μ: Δεν εισαι κουραστηκη μωρο μου! Και τα προβληματα σου ειναι και δικα μου! Μαζι θα τα περναμε ολα!

Με φιλησε στον ωμο και περασε το χερι του μεσα απο το σεντονι μου...

Μου χαμογελασε και το ανεβασε στην περιοχη μου...

Τοτε χτυπησε η πορτα... (σορρυ που στο χαλαω StoriesforMMers :"))

Πριν προλαβουμε να απαντησουμε, ανοιξε. Δεν ειχε κλειδωσει? 

Κρυφτηκα πισω απο τον Μαρκους...

Λ: Τι κανεις?

Μ: Εμ... Φευγεις λιγο? Θ-θααα σε φωναξω μετα!

Τον εσπρωξε εξω απο το δωματιο...

Και κλειδωσε την πορτα!

Ε: Ο Χριστος και η Παναγια... Δεν κλειδωσες?

Μ: Ν-να...

Ε: Ελεος ρε Μαρκους... Παλι καλα δεν ηταν καποιος αλλος...

Μ: Οπως?

Ε: Οι γονεις σου? Λεω εγω τωρα!

Μ: Δηλαδη αν ηταν ο Τινους πχ?

Ε: Κοφτο νταξει?

Μ: Τι τρεχει μεταξυ σας?

Ε: Δεν με νοιαζει ο Τινους...

Τον αγκαλιασα και με εσπρωξε απαλα...

Μ: Αστο Λορι... Ντυσου.

Πηρε τα ρουχα του και πηγε στο μπανιο...

Πφφφ...

Ντυθηκα και κατεβηκα κατω...

Λ: Η-ησουν πανω?

Ε: Ασε μας και εσυ μωρε.

Εκατσα στον καναπε και χτυπησα νευρικα το ποδι μου στο πατωμα...

Λ: Τι εγινε? Μαλωσατε?

Ε: Σταματα.

Τοτε κατεβηκε ο Μαρκους...

Μ: Τι εγινε εδω?

Ε: Μπορω να σου πω?

Τον τραβηξα απο το χερι αλλα δεν κουνηθηκε απο την θεση του...

Μ: Τα ειπαμε πανω.

Ε: Αληθεια δεν τρεχει κατι...

Εβαλα τα χερια μου στο στηθος του αλλα μου τα κατεβασε...

Μ: Φτανει! Παω σπιτι μου...

Πηγε προς την πορτα...

Ε: Μαρκους σε παρακαλω...

Βουρκωσα και του επιασα το χερι...

Δεν γύρισε...

Ε: Θυμασαι τι σου ειπα πανω? Θυμασαι τι μου ειπες? Σε παρακαλω μην με αφησεις...

Του ειπα με λυγμους...

Τοτε γυρσε και κοιταξαμε ο ενας τα ματια του αλλου...

Μ: Δεν αξιζω τα δακρυα σου ψυχη μου....

Μου σκουπισε τα δακρυα...

Μ: Να κλαψεις για καποιον που το αξιζει. Για αυτον που σου αξιζει!

Ε: Εσυ? Ε-εσυ, δεν εισαι αυτος?

Μ: Σαγαπω...

Αγγιξε απαλα τα χειλη του στα δικα μου και εφυγε...