"You should eat a lot Brenda" suway sa akin ni Daddy.
Napanguso ako dahil duon. "I do, palagi nga akong gutom eh" sagot ko sa kanya pero seryoso lamang ako nitong tiningnan.
Seryoso lamang akong tiningnan ni Daddy. At ayan nanaman ang nagbabadyang pagtutubig ng kanyang mga mata. Mas lalo tuloy humaba ang nguso ko kaya naman hinawakan na lamang niya ako sa ulo tsaka hinaplos ang aking buhok.
"Kaya kong maghirap, mawala lahat ng yaman, mawala lahat ng magagarang bagay...wag lang ikaw Brenda. Hindi ko kayang mawala ka sa akin" madamdaming sabi ni Daddy sa akin.
Unti unting pumatak ang luha sa kanyang mga mata kaya naman mabilis kong pinunasan ang mga iyon gamit ang aking hinlalaki.
"Daddy...I want to be a mother. Gusto kong buhayin ang mga anak ko" pagpapaintindi ko sa kanya. Somewhat we really need to face the truth.
If I die, i will still be grateful cause once in my life i experience how to bear a child, not one but 4 life inside me. New life, the one that was made by love.
Mabilis itong napatango tango. "I know anak, pero I am a father...at hindi ko kakayaning mawala ka Brenda" paliwanag niya din sa akin.
Wala na akong nasabi, ang tanging nagawa ko na lamang ay ang yakapin ng mahigpit si Daddy. . Him as a father need to protect his daughter and me as a mother that needs to gave birth to my children.
"This is life...we need to accep" hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang mas lalo lamang humigpit ang yakap nito sa akin at tsaka mas lalong lumakas ang kanyang iyak.
"That's not easy, hindi ganuon kadaling tanggapin. Ayoko..." parang batang pagsusumbong sa akin ni daddy.
"Daddy..." sambit ko na lamang at tsaka naiyak na din.
Sa bahay namin ni Alec tumutuloy si Daddy ngayon. Bukod sa wala pa siyang matutuluyan dito sa pilipinas ay mas gusto iyon ni Alec, para palagi kaming magkasama ni Daddy.
"I'm taking a leave, hanggang friday na lang ako" sabi ni Alec sa akin habang inaayos ko ang tie niya.
"Huh? Bakit?" Tanong ko sa kanya pero nakatitig lamang ito sa akin, tahimik akong pinagmamasdan.
"I Want to be here with you everyday" seryosong sagot niya pa din sa akin.
"Bakit? Araw araw naman tayong magkasama ah" sabi ko sa kanya pero hindi nito pinansin ang sinabi ko.
Hiniwakan niya ako sa braso habang inaayos ko ang tie niya. Hindi ko siya pinansin nung una pero titig na titig talaga siya sa akin.
"Why are you looking like that? Para namang mamamatay na ako ngayon" pagbibiro ko sa kanya pero Alec lost his humor this time.
Kitang kita ko ang pagtiim na kanyang bagang, mas tumalim din ang tingin niya sa akin.
"Does it looks like a joke to you Brenda?" Galit na tanong niya sa akin kaya naman medyo naging uneasy ako.
"Sorry" sambit ko.
Napairap na lamang ito at napaiwas ng tingin. "Ako na, i'm going baka malate pa ako sa meeting" sabi niya at kaagad na lumayo sa akin kahit hindi ko pa tuluyang natatapos ayusin yung tie niya.
Nanghina na lamang akong napaupo sa paanan ng aming kama. Mahirap para sa akin na tanggapin pero mas kailangan ko si alec na tanggapin din.
"Aalis ka po Daddy?" Tanong ko dito ng maabutan ko siyang palabas ng bahay.
BINABASA MO ANG
Too Young to be Married (Hard Fall Series#3)
Romance"Walang mangyayaring kasalan!" Asik sa akin ni alec. Napairap ako sa kawalan at kaagad na padabog na tumayo sa sofa na kinauupuan ko. "I want to be your wife..." paglalambing ko sa kanya dahil baka sakaling madaan ko siya sa ganuong usapan. "You jus...
