MISSION: BREAK THE PRINCE RULE

Chapter 31

Chapter 31

Eros' POV.

Halos sumabog ang utak ko nang sunud-sunod silang nagtatanong sa'kin kaya napahawak na lang ako sa ulo ko. “How am I suppose to answer your questions if sabay-sabay kayo?”

Tumikhim naman si Kiel kaya natahimik silang lahat nang mag-taas ng kamay si Pierrine. “What happened ba talaga kuya Eros? Simula nung nag-fly kayo to Japan and nawala si Chanelle.”

Tinignan ko muna sila isa-isa bago ko i-kwento simula nang umalis kami papuntang Japan.

FLASHBACK

“Kuya Eros, ano ba talaga nangyari kay mom?” tanong ni bee. Kanina pa siya tanong ng tanong kahit nung nasa eroplano kami pero hindi ko siya masagot dahil hindi ko din alam. Tumawag lang sa'kin yung maid ni mom dito sa Japan na dinala daw nila sa hospital si mom dahil bigla daw itong nawalan ng malay.

Dumiretso na kami sa hospital at naabutan si mom na may kausap at napatingin samin ni bee nang mapansin niyang may tao. “Oh! My son and daughter is here, you can go now.” sabi niya sa kausap niya. Nag-bow muna siya samin bago umalis pero hindi nakalagpas sa mata ko kung paano siya tumingin kay bee.

“Who's that mom?” tanong ko at tumabi sa kaniya. Sa kabilang side naman umupo si bee.

“Don't mind him.” sagot ni mom pero ramdam ko sa boses niya ang tensyon. “I'm glad that the two of you are here.”

Kumuha naman si bee ng mansanas kaya napailing na lang ako. Ang takaw talaga ng babaeng 'to. “What happened to you, mom? Anong sabi ng doctor?”

“Too much stress and lack of sleep kaya I need to rest for the whole week.” tumingin sa'kin si mom and I think alam ko na kung bakit niya 'ko pinapunta dito. “Son, I need you to handle our company for the whole week. After that, pwede na kayong bumalik sa Pilipinas.” tumango na lang ako bilang sagot.

After ng isang linggo, bumalik na kami agad sa Pilipinas. Naging busy ako sa buong linggo as well as Chanelle dahil tinutulungan niya 'ko sa mga transactions namin sa kompanya. Pero pansin ko sa kaniya nitong mga nakaraang araw ay mukha siyang tense at aligaga.

Nandito kami sa airport at palabas nang tanungin ko siya. “Why you looked so tense bee?” pero umiling lang siya at di nagsasalita. Kukuhanin ko na sana ang mga maleta namin nang may mataman akong familiar na tao at bigla itong napatingin sa'kin at nginisian ako bago umalis.

Inalala ko ang mukha niya at bigla ko na lang naiyukom ang kamao ko nang matandaan ko siya. “Yuta Kazaki, Fire39 member.”

Tinawag ako ni bee kaya napalingon ako sa kaniya. “Ku–kuya... uhm... restroom lang ako. Just wait me outside, I'll be.... I'll be back.” hindi pa ako nakakasagot nang tumakbo na siya paalis.

END OF FLASHBACK

“And... and I didn't expect na ayun na yung huli naming pagkikita.” I continued. Tinignan ko sila isa-isa at umiiyak na si Pierrine as well as Arisa and Kelsey.

“You mean, isang buwan nang nawawala si Chanelle?” tanong ni Thief kaya tumango ako.

“Fuck, Eros!” sigaw ni Kiel at napatayo na. “Why didn't you tell us?! Tangina naman! Si Chanelle yun!”

Tinawag ako ni Joshua kaya napalingon ako sa kaniya. “Based on your story, you saw a Fire39 member before Chanelle is gone. Is that the reason why you decided to joined them?”

“Oo, dahil sila lang naman ang pwedeng gumawa satin nito. Maraming gustong malamangan tayo pero malakas ang kutob ko na sila ang may gawa nito dahil malaki ang galit nila satin.” napasabunot ako sa buhok ko dahil sa sobrang frustration. “But I just can't understand kung bakit hindi pa nila pinapakita sa'kin si bee.”

“What do you mean by that? You're one of them kaya siguro naman papakawalan na nila si Chanelle dahil kapatid mo siya.” tanong ni Kelsey.

“Ang sabi sa'kin ni Yuta, he just saw us accidentally dahil kakarating lang niya galing California then umalis na siya after that. Niisa sa kanila walang may alam kung nasaan si bee.”

“Naniwala ka naman?” tanong ni Kelvin pero umiling ako. “No, I can't trust them. Kahit isa na ako sa kanila, I know they still put a grudge on me.”

“Kiel, you're so quiet. What are you thinking?” tanong ni Joshua kaya napatingin kaming lahat kay Kiel.

“I was just thinking, puwedeng nagsasabi sila ng totoo. Pero kung hindi man sila, eh sino?” lahat kami napa-isip nang may maalala ako at kinuha ito sa bulsa ko.

“Here, I saw this on bee's luggage.” inabot ko ito kay Kiel at lahat naman sila tinignan ito.

“Meet me outside the airport, don't tell to your brother or else you know what will happened. I'm watching you.”

“Shit.” mura ni Kelvin nang mabasa kung ano yung nakasulat sa papel. Nagtataka nga ako kung bakit crayons ang ginamit sa pagsulat sa note.

“That's... That's Zico's penmanship!” sigaw ni Kelvin na nakapagkabog sa dibdib ko.

—

humpyducknie.