Rule breaker (competed)

Rule 7

This chapter is dedicated to @jelicious_me dahil sa pag subaybay ng mga kwento ko.. thank you sayo at sa ibang nagbabasa at natapos ang DFFMN and EHC ko...

***
"naalala ko ang sinabi mo sakin Sia, isa sa pinaka kinakatakutan mo ay ang kulog at kidlat, at higit sa lahat ang pagiging mag isa mo lng dito sa ganung klaseng panahon, kung may mangyaring masama sayo di ko mapapatawad ang sarili ko" paalala sakin ni Clark, he looked disappointed thats whyim bothered..

"sorry Clark, di ko na uulitin yun, akala ko kasi mauuna pa ako sayo sa pag uwi dahil ang inaasahan ko gabi ka pa darating, but im fine kaya wag kanang mag alala"

gumanti ng yakap sakin si Clark

"di ko kasi inaasahan na maaga ako susunduin ni Martin kaya nagmamadali na akong mag ayos ng gamit kanina" paliwanag ko kay Clark..

"Responsibilidad kita Sia, ano mang mangyaring masama sayo kargo kita, kaya sa susunod kung may lakad ka or aalis ka ng bahay dalhin mo nlng ang cellphone na binigay ko sayo." at bumitaw sya pagyakap, and i can feel his coldness towards me. So he's just worried about me dahil responsibilidad nya lang ako.....  🙁

"I know, hindi na mauulit" at yumuko ako.

"magbihis kana at malamig ang hangin dito sa labas" at naglakad ito pabalik sa bahay na tinutuloyan ko..

sumunod naman ako sa kanya, pumasok ako sa kwarto at ayos na ayos na ito, nakalagay pa ang cellphone ko sa nakaayos at nakatupi ng mga kumot sa bed.

nag half bath ako at nagbihis nung lumabas ako ng kwarto nakapagluto na si Clark ng hapunan namin. di pa ako gutom dahil galing pa ako sa party ngunit pinilit ko ang sarili kong kumain makasabay lang sya...

"thank you pala sa duyan" inunahan ko ng convo, masyado kasing tahimik sa mesa...

"walang anu man, nadaanan ko yan kahapon kaya binili ko nalang"

"kumusta ang lakad mo?"

"okay lang nman"

"aahmmm minessage kita nung nakaraan kasi, pero parang busy ka di ka kasi nag rereply... "

" oo busy ako"

puro tipid ang mga sagot nya sa akin di ko alam kung ano ng susunod na sasabihin kaya tumahimik nalang ako at kumain,,

"ikaw kumusta ang gala nyo ng buddy mo?" ngumiti ako at excited ng magkwento sa akanya about doon..

"Masaya, marami kaming napuntahan, at si buddy ko ang lage kong kasama sa paglabas at paglilibot sa isla, maganda pala doon kaya na inlove talaga ako sa lugar" masaya kong kwento pero ang mukha ni Clark parang di nasiyahan at naka poker face lang...

"saan pa kayo nagpunta?"

"nagmalling kami, nanood ng sine at kumain sa labas, i mean sa Jolibee, at namili kami ng mga gamit.. masaya ako dahil napasaya ko siya, and its priceless"

tinitigan nya lang ako ng seryoso.. di man lang ako nakakaramdam ng excitement galing sa kanya sa mga kwento ko.

Di ba sya natutuwa na kahit papaanoy na enjoy ko ang sarili habang wala sya? Diba yan ang pinoproblema nya dati?

"mabuti kung ganun" yun lang ang tanging sagot nya kaya tumahimik nalang ako...

pagkatapos naming kumain ay naghugas ako, at nagpaalam ito na uuwi na dahil gusto nyang magpahinga... ayaw ko pa sana syang umalis dahil namiss ko sya pero di ko na pinilit... baka pagod lang talaga sya ngayon, exhausted pa sya dahil skin.