Rule breaker (competed)

Rule 26

Its a good morning... the ocean is Calm the sun is bright pero di ganun ka init... sinalubong ng magandang panahon ang birthday ni Nay Cerry... 

napangiti ako at inayos ang regalo ko para sa Nanay ko dito... nagbake din ako ng mga sweets at ginawan ko sya ng magarbong cake para sa birthday nya... napangiti ako ng makita ko ang magandang resulta na ginawa ko kagabi...

worth it ang pagpupuyat.. sana magustuhan to ni Nanay...  balita ko dalawa sa mga alaga nyang baboy ang kinatay para sa kaarawan nya.. at kahit malayo konti ako ay narinig ko ang togtog sa bandang beach malapit sa bahay nila nanay.. malamang nag luluto na ang mga yun... mamayang hapon kasi ang celebrasyon..

naligo muna ako at nag ayos, nagsout ng komportableng damit... gusto kong tumulong sa kanila dahil wala naman akong gagawin mamaya...

naka tshirt at shorts lang ako habang nilalakad ko patungo sa bahay nila nanay..  tama nga ang hinala kot andito sila masayang nagkukwentuhan habang nag gagayat ng gulay at Karne...  sinalubong ako ni Nay Cerry...

"Nay happy birthday po... ito para sa inyo" sabay abot ng regalo ko sa kanya..

'"naku anak nag-abala kapa pero salamat ng marami dito"

"sana po magustuhan ninyo po"

"abay kahit ano basta galing sa iyo anak paniguradong magugustuhan ko"
niyakap ko sya at sabay kaming pumasok pagkatapos non...

"ohhh halika mag agahan ka muna at may mga naluto na kami jan... Clark sabay na kayo ni SIa kayo nalang ata ang di pa na kakain ng agahan dahil pareho kayong kakarating lang... Luna pakihanda ang mesa para sa ate at kuya Clark mo" utos nya sa dalagitang ngayon ko pa lang nakita.. ngumiti ako sa kanya at parang nahiya pa to...  

nahagip ko ng tingin si Clark... andito narin pala sya.. di ko kasi inaasahan na ganito din sya kaaga pupunta dito... 

simpleng simple lang ang suot ni CLark ngayon.. kung di ko lang maisip na si Liam pala sya ay isang ordinaryong Clark lang ang nakikita ko ngayon...  buhat buhat nya ang mga kakarating lang na gulay para sa handaan...

nung umupo ako sa mesa ay sumunod naman sya.. nagkatinginan kami at nakaramdam ako ng hiya lalo na pag naalala ko ang huling encounter naming dalawa...

"H--Hi good morning"
"good morning din" at ngumiti ito konti... 

masaya ako dahil naging civil na sya sakin ngayon kumpara nung kakabalik palang nya... di man sya kasing warm ni Clark na kilala ko dati ay nakontento na ako....

di ko mapigilang mapangiti ng pinag lagyan nya ako ng pagkain sa plato.. pinag himay pa nya ako ng alimango at ibang inihaw na isda...

he still remained gentleman after all... 

"Thank you"

sabi ko sa kanya at tumango lang ito.. i do the same pinaglalagyan ko rin sya ng  mga pagkain at inumin...  tahimik lang kaming kumain alam kong nagmamasid samin ang mga nanay sa likod, naririnig ko kasi ang bulungan nila....

napangiti nalang ako...  how i wish it will always be  like this...  but reality is fast approaching .. once na bumalik ako ng manila its all over... nakakalungkot pero wala akong magagawa..

kung sana ay mahal pa ako ni Clark di ko talaga sya bibitawan.. pero iba na ehhh .. he came back into his home.. and its Joan...  not Isiah Miracle...

"may problema ka ba?" i was back in reality ng magsalita si Clark, nakatulala kasi ako habang papasubo na sana,.. di ko napansin ang actions ko at itinuloy ko nalang ang pagsubo...