Rule breaker (competed)

Rule 29

I cant sleep.... kahit napagod ako di ako makatulog.. ang gulo ng isip ko, its clouded with confusions... i felt guilty because of what we did... i didn't knew that we'd come this far...

hindi ko alam na ganito pala kalayo ang mararating ko sa pagnanais na makasama si Clark.. it all happened too fast.. i was driven by my longing for him.. God i love this man very much no wonder why i give in... di naman ako nagsisisi pero hanggang saan? im afraid of what will happen next...

he enclosed his arms with me, niyakap ko rin ito... i can feel his breathe in the top of my head...   i wonder if he's asleep or tulad kong nag iisip din sa mga nangyari...  I wonder if he really meant it na namiss nya ako... did he? ...  i dont know...

nagising ako sa pa ulit ulit na tunog ng Cellphone ko... napabangon ako... my head is pounding...   agad kong kinuha ang phone ko na nakalagay sa pouch sa gilid ng table ...

"Hello" namamaos pa ang boses ko...

"Anak"

"Ohh Ma"

"kagigising mo pa ba? naisturbo ko ba ang tulog mo?"

"its Fine Ma, kumusta na kayo?"

"Were good anak... anyway tumawag ako sayo para ipaalam na naasekaso ko na ang papers.. nagpatulong narin ako sa Tita mo" now i have a second thought kung itutuloy ko ba ito...  Mondragon was on Jail na..  huminga ako ng malalim, ill see nalang... so i let mama to continue the process...

nung binaba ko ang tawag ay saka lang bumalik sakin ang nangyari kagabi, kaya agad kong hinanap ang presensya ni Clark... no ones lying on my side na.. its eleven in the afternood narin pala..

kumuha ako ng bathrobe para itakip sa hubad kong katawan... lumabas ako para hanapin si Clark .. i looked outside kung andoon pa ba yung sasakyan nya.. pero wala na... at bumigat ang loob ko,...

sari saring bagay na naman ang laman ng isip ko nung pumasok ako sa bahay..  kinakabahan ako at nanlalamig ang aking kamay...  i felt scared...  si Clark lang ang nilalaman ng isip ko..  huminga ako ng malalim at pilit na kinalma ang sarili ko...

[Sia baka umuwi lang yun kasi may kinuha, baka may trabaho pa at ayaw kalang nyang magising...] i comfort myself with those words....

[what do you expect? akala ko ba ok lang sayo lahat? sometimes be careful what you wish for] sabi naman ng isip ko.. yes i wanted to savor my moment with him before i leave.. pero.. pero... he said he missed me at pinanghahawakan ko ito ngayon... i know what  happened last night is not an ordinary night for us....

nung mapansin kong may pagkain na nakatakip sa mesa ay nakahinga ako ng maluwag...  sinilip ko at may pagkain na nakaluto na doon...   napangiti ako.. sabi ko ehhh  he will never leave without any reason...

masaya kong kinain ang inihanda ni Clark na pagkain...  dahil masaya ako kaya nagbake ako ng cookies... bibisita ako sa Mansyon.. balita ko ngayon din ang Dating ni Tito galing manila... I want to see him again.. i miss him already

nag ayos ako nag bihis ng maganda...  di nga ako nagkamali dahil nakatanggap ako ng tawag kay Tito maya maya lang at inimbitahan nya akong maghapunan sa mansyon...

napatitig ako sa phone ko... bakit kaya hanggang ngayon ay di pa nag text or tumawag sakin si Clark?.. baka busy lang...  bakit ba kasi ang Clingy ko na kaagad sa kanya...  kanina ko pa kasi inaantay ang tawag nya... or text.. siguro naman di pa nya nabura ang number ko sa phone nya...

"baby I will be loving you till were seventy, and maybe my heart could still fall as hard as 23.. coz i'm thinking out loud... people fall in love in mysterious ways"