Szary

Co widzisz?

Co widzisz?

Co słyszysz?

Co czujesz?

Czemu wierzysz?

Czego nie kwestionujesz?

Dlaczego?dlaczego?dlaczego?

Czy zbyt łatwo jest brnąć na ślepo?

Czy zbyt wygodnie jest ufać każdemu?

Oddana odpowiedzialność za błędy.

I czyje one?

Czyjeś.

może TWOJE.

innych też, po kawałku.

procenty. liczymy procenty.

obsesja na punkcie liczb. dokładność!

To dobrze. To dobrze.

Nikt by nie odkrył niczego, gdyby nie chciał wiedzieć wszystkiego.

Ile kosztuje wiedza?

Tyle, ile zajmie, by ją zdobyć.

To nie równa cena.

Niczego za nic nie ma.

Poszukiwania, odpowiedzi. pytania.

Kto nie pyta, ten błądzi.

Kto pyta, też błądzi.

Kto błądzi, ten pyta.

Kto nie błądzi, tego nie ma.

Istnienie – nieustające dociekania.

Co widzisz?

Co słyszysz?

Co czujesz?

Czemu wierzysz?

Czego nie kwestionujesz?

Dlaczego?dlaczego?dlaczego?

Ile tych pytań?! Ile tego wszystkiego?

Nieskończoność?

Czy coś takiego istnieje naprawdę, poza wyobrażeniami?

Czy czas jest po prostu zbyt długi, by go ogarnąć krótkimi, młodymi umysłami?

Pytania prowadzą do odpowiedzi.

Lecz ile pytań czasem trzeba, by znaleźć prostą drogę.

Nazywasz się filozofem. Nawet jeśli wcale się z tym nie utożsamiasz.

Wciąż, stale, nieświadomie zadajesz pytaniapytania.

Co widzę?

Co słyszę?

Co czuję?

Czemu wierzę?

Czego nie kwestionuję?

Co to? Co to? A tamto?

Chcę wiedzieć!

Dlaczego?dlaczego?dlaczego?

Nie da się wiedzieć wszystkiego?

Och nie. A kto tak powiedział?

Czy to prawda? Czy to prawda na pewno?

Sprawdzę.

I nie odpowiem w innym języku, bo istnieć przestanę tak, jak mnie znają.

Wiemwiemwiem. Gdzieś, na pewno gdzieś.

Głęboko, daleko... o! Tu!

Gdzie?

Nigdzie. Wiedza nie ma miejsca. Wiedza jest poza nim i je tworzy.

Dlaczego?

to takie proste i trudne zarazem?

Prawda jest prosta. Nauczyłeś się komplikować. Rozwiąż supełki.

łatwo powiedzieć.

łatwiej pomyśleć?

lecz ZROBIĆ – TO jest faktyczne wyjście.

#09.06.2018