The Governor's Daughter (Complete)

Chapter 18

Chapter 18

Nagising si Say kinabukasan na parang iba ang unang nasa ulo.

It smells different as well but it felt warm. Naramdaman nya ring parang may mabigat na kumot na nakapulupot sa kanyang bewang – it was holding her tightly like it doesn't want to let her go. Nakapikit pa rin ang kanyang mga mata na kinakapa ang unan sana but then she felt something different instead – parang hindi siya unan kundi...CHEST!

A damn big chest!

Mabilis niyang ibinuka ang kanyang mga mata and was shocked and confused to see the man she hated and loved at the same time, si Nick, na ngayon ay tulog at yakap yakap siya. She was inside his arms and her hands were covered by his tight embrace.

Nick...ohemgee...Bakit ako ditto nakatulog sa kwarto mo at...bakit mo ako yakap yakap? What did I do last night?

And then flashback of what happened last night came to her.

Ang kanyang pagkapagod sa paglilinis ng ballroom hall. Ang pagkatulog. Ang pagkakasakit. And then Nick trying to change her clothes drenched by her sweat.

Basang basa ka sa pawis...this must've been because of the medicine na ininom mo. Kailangan mong magbihis, Say...Can you take that shirt off? Hiramin mo muna itong tshirt ko...

gfwwAFRRE&#$%&*@...ZZZZ..#$^....

Ahh...ni hindi man lang ako ata naririnig ng babaeng ito. What do you want me to do? Shall I take that shirt off myself?

B-bahala ka....Just please don't stop hugging me...

Napasinghap si Say sa naalala. Tiningnan niya ang suot na napakalaking putting shirt na halos abot na tuhod niya. She facepalmed herself in frustration.

Oh God...Aano pang sinabi ko at ginawa kagabi? Bakit hindi ko na maalala ang lahat? Baka...baka may sinabi ako kagabi na... na dapat hindi ko sabihin... baka malaman nyang mahal ko pa siya at ngayon ay naaawa at tinatawanan lang niya ako...I need to stand and leave here!

Nang tinangka niyang gumalaw mula sa pagkakayakap kay Nick ay nagising nya ito. The bed covers went off when he sat in the bed. Nick wasn't wearing any shirt and it exposes his well built chest.

"Say? Gising ka na pala..."

"I'm...I'm sorry kung dito ako nakatulog...at kung bakit ako nakatulog kagabi...Sorry kung anuman ang sinabi ko kagabi...I was...I was just..." Hindi niya alam ang sasabihin.

But Nick was smiling to her at that time, not the strict face she was used to seeing these past few days. "It's okay...You can stay and sleep for more."

"H-ha? Pero..."

Is he smiling at me right now? First time siyang nagsmile ulit simula ng makita ko siya ten years after... And he looks so...so handsome, it's too distracting!

Ipinilig niya ang ulo at tumayo.. "Tatayo na ako...magtatrabaho na ulit ako –"

"Saan ka pupunta?"

"MAGTATRABAHO PO MASTER." Hinahagilap niya ang kung meron siyang tsinelas sa paanan ng kama.

"Wag ka munang tumayo–"

She stood up and left my arms...parang guminaw na wala na akong kayakap...

"Magtatrabaho ako. Baka kasi isipin mo na nagpapahinga lang ako. At baka isipin mo na madali akong sumuko sa lahat ng pinagagagawa mo."

"Stop talking. Bumalik ka sa kama."

"Hindi ako madaling nagkakasakit. Hindi ako madaling mapagod. Hindi ako magpapahinga ulit habang pinanunuod mo at baka isipin mong ganun lang ako kadaling mapagod at ---"