Ruh Bağı -Ateş Ve Buzun Dansı

1 | ROBOTİK

Başladığınız tarihi buraya fırlatabilirsiniz.♡

Her hayat değişiktir kimine göre kısa kimine göre uzun gelir. Bazıları yaşamak ister bazıları ölmek ister. Kimisi yalnızdır, kimisi yalnız değildir. Ama yalnız bir kız bir hayali ses ile hayatının ne denli değişeceğinin farkında değildir ve kendinin kim olduğunu bilmez. Onun kim olduğunu bilmez.

Okuldan eve yeni gelmiştim ve feci halde yorgundum. Ben bir malım çünkü servisle geleceğime yürüyerek gelmiştim. Bir de üstüne üstlük çamura düşmüştüm üstüm başım çamurdu. Biraz Eren'i görürüm diye girdiğim hallere bak.

Aslında Eren'i sevmiyorum ama olsun, yakışıklı diye kesiyordum. Zaten bana bakmazdı çünkü beyaz saçlarım vardı gri gibi biraz. Beni görenler uzaylıymışım gibi bakıyor genelde. Neyse.

Hemen banyoya girdim. Pis pis oturacak değilim demi. Aslında biraz daha otursaydım iyiydi. Üşendim bak şimdi. Ay neyse saçmalama Miray. Annem, evi çamur yaparsam beni toz bezi diye kullanır. Bu düşünce beni korkutmaya yetmişti gerçekten.

•

Banyodan çıkar çıkmaz ödevlerimin başına geçtim çünkü benim canım matematik öğretmenim proje ödevi olarak bir test kitabının hepsini bitirmemizi söylemişti. Kolay ama olsun üşeniyorum. Allahtan beni kimse üzemez 2 ay sonra okul kapanıyor.

Aman Yarabbim bu sorular ne, biz bunları ne zaman gördük. Gözümde büyüyordu ödev şu an. Ay tamam hatırladım ben bu konuda yoktum okulda.

Ödevimi biraz bitirip yatağıma oturdum.Matematiği severdim aslında. (Çarpıldı)

•

Telefonla baya bir zamandır uğraşıyordum. Hayır yani ben ne yaptım onu bilmiyorum ne ara 2 saat oldu.

•

Alarmı erteleye erteleye geç kalmıştım aferin bana. Şimdi koşa koşa okula yetiş Miray. Aptal Miray.

Hemen kıyafetimi giyip okula fırladım. Aç kaldım bir de. Önüme bile bakamadan koşuyordum. Tam o sırada yerle bir oldum. Çünkü yere yapışmıştım.

Kalkmaya çalışıyordum ama kalkamıyordum 6 kilo sırt çantası ile nasıl kalkayım ben.

Biri koltuk altlarımdan tutup beni havaya kaldırmıştı. O kim diye bakacakken. Masmavi iki göz gördüm ilerde. Bana bakıyordu ve aynı benim gibi dizlerini tutuyordu canının acıdığı belliydi.

Neyse düştü benim gibi demekki diye düşünüp (kimse benim kadar sakar değildir öşğjfoejfd) beni kaldıran kişiye baktım.

Bismillahirrahmanirahim bu Eren'di. Elim ayağıma dolaşmıştı birden. Neden oldu ya böyle. Gözlerine bakıp " teş- teşekkür ed..erim" dedim. Tam bir aptal gibi demişim. Kendi halime anırıyordum ama içimden.

Ben gülerken bir ses duydum beynimden geliyor gibiydi. Hayal görüyor gibiydim sanki. Bir güç hissetmiştim bu sesi duyunca. "Nasıl oldu böyle hayır yani normalde hiç olmazdı sanırım dünden dolayı." demişti. Ama kim demişti. Ve ses çok robotikti.

Eren hala bana bakıyorken "Rica ederim sakar." Dediğinde. Kafamdaki düşüncelerden başımı sallayarak kurtuldum.

Göz devirdim ve yoluma devam ettim. Yani sakar olabilirim ama niye öyle diyor.