Ruh Bağı -Ateş Ve Buzun Dansı

10 | ÖLÜMÜN NEFESİ

Sanki ilham perilerim uçup gitti gibi. Aklıma hiç bir şey gelmediğinden uzun bir zamandır yazamadım. Sonunda bugün bitirdim ve heyecandan öleceksiniz gibi. Neyse uzatmayayım da siz başlayıın. ♡

DORUKTAN

Ellerimin titremesi ile uyanmıştım.

O sırada aklıma marketteki gün geldi. Aptal uzaktan izleyip yanıma kardeşini göndermişti.

O bana dokunduğu an titreşimi hissetmiştim. O'ydu. Benim zihnimdeki kızdı o. Ama Miray'ın bunu anlamadığına yüzde sekiz yüz eminim.

Çünkü hastanede uyandığım gün bir takım şeyler görmüştüm, tıpkı gece gördüğüm gibi.

Ben düşüncelere dalmışken gözlerimi Miray'dan ayırmamıştım.

Ona iyi davranamazdım. Ve davranmayacaktım.

Elimi çekip ayağa kalkmışken arkamdan fısıltılı bir ses duydum. Belki de beynimdendir. Çünkü Miray uyanmamıştı.

"Beni bırakma" demişti.

Beynimi zorlayıp "Her ne oluyorsa uyanman gerek Miray." Diye seslendim. Umarım duymuştur.

•
MİRAYDAN

Kendimi zorlayarak gözlerimi açtım. Burası neresiydi böyle.

Sanki cehennem gibiydi. Yanıyordum.

Etrafta hiç bir şey görünmüyordu. Ayaklarım da zincirlenmiş gibiydi.

Sesim titreye titreye "Kimse var mı?" Diye bağırdım.

Ellerim ayaklarım titriyordu. Halsizdim, sanki yaşamımın son kırıntılarındaymışım gibi hissediyordum.

Cevap gelmemişti. O sırada gülen bir çocuk sesi duydum. Koşa koşa gidiyordu. Yakalamak için peşinden giderken "Beni bırakma" diye seslendim. Kalbim daha fazla koşmama dayanamaz bir biçimde pıt pıt atıyordu.

Damarlarımdan yakıcı bir sıvı geçiyor gibi hissediyordum ama bu aksine beni donduruyordu buz gibi hissediyordum.

Ellerime baktığımda sanki hiç bir şey orada yok gibiydi.

Sonra ellerimi birleştirip bir köşeye oturdum. Rahatlama yavaş yavaş geliyordu.

5 dakika oturduktan sonra sanki hiç acı yok gibi hissetmiştim, umarım hep böyle olur.

Bir dakika ya ben buradan nasıl kurtulacağım.

Tekrar avazım çıktığı kadar "Ben neden burdayım?" Diye bağırdım pardon anırdım. Benim kulaklarım acıdı yahu. Bu halsizlikte biraz anormal değil mi bu Miray.

Etrafa biraz bakındıktan sonra karşıdan gelen kişiye dikkat kesilmiştim. "Sen neden bu-?" dememe lalmadan gözlerimi açık tutamamıştım.

Kalbimin atışları da yavaşlarken en son duyduğum ses "KURTULAMAYACAKSIN APTAL KIZ." oldu.

•
STEFANODAN

Yaklaşık bir buçuk hafta olmuştu. Miray hala uyanamamışken Klarissa onun için kalkan yapıyordu. Canım ya. Nerede olduğunu bilmesek de zarar gördüğünü biliyorduk. Her zaman titriyordu. Hatta bazen sıçrıyordu.