My Prince Next Door

Chapter 22 - Snowstorm

Snowstorm
noun. \ ˈsnō-ˌstȯrm \ 

1: a storm of or with snow (m-w.com)

~Sarang's

Pagkatawag sa akin ni Kael ay nakita ko nang naglakad si Liam papasok sa Banquet Hall.

"Kanina ka pa?" tanong ko sa kanya at hinawakan naman niya ang kamay ko.
"Hinahanap na tayo ulit nila Mama Cate. May I-aannounce daw siya." sabi niya at naglakad na kami ulit papasok.

Umakyat na sa stage si Mama Cate at si Papa Nathan habang kami naman ni Kael ay nasa baba ng stage. Tumabi si Liam sa akin and I can sense the awkward tension that we have.

I know he heard Liam and mula kanina hindi ko matantsa ang mood ni Kael. He has this cold aura... the aura that he had when they had the council meeting about Liam.

"Again, thank you for coming to this gathering. Each and everyone made this night special." pasimula ni Mama Cate.
"This banquet will not be complete without the formal announcement that King Steve Nathaniel and I, including the council of leaders, have decided to bestow the crown to Crown Prince Kael. This declaration will be of effect one year after this night." anunsyo ni Mama Cate.
"We hope that you will support him." dagdag ni Papa Nathan.

Tiningnan ko si Kael. Kita ang gulat sa mga mata niya. Napangiti lang ako nung tumingin siya sa akin. Mas Lalo kong hinigpitan ang hawak sa kamay niya. Gusto kong iparamdam sa kanya na kasama niya ako sa bagong yugto ng buhay niya.

Pinatawag naman kami sa stage at nag-bow kami pareho ni Kael sa mga tao, tanda na handa namin silang pagsilbihan. Hindi na kami pinagsalita nila Mama Cate dahil tinapos na rin nila ang programa.

Bago kami bumalik sa East Palace ay pinapunta kami sa library ng main palace.

"Mama, this is unexpected." sabi ni Kael kay Mama Cate.
"Ihahanda ka na ng Papa Nathan sa mga gagawin mo. Patapos ka na rin naman sa eskwela kaya alam namin na kaya mo na." sabi naman ni Mama Cate.
"Isn't it too sudden?" tanong ni Kael.
"We believe in you, son." sabi ni Papa Nathan at tinapik ang balikat ni Kael.

Yinakap lang ni Mama Cate si Kael. Like what a mother would do to make him feel that it is okay. I miss my Mom and Dad. How I wish Mom is still here.

"Sarang?" sabi ni Mama Cate that cut my wandering thoughts.
"Yes po, Mama?" tugon ko.
"You will support, Kael, right?" tanong niya.
"Yes po, Mama. I will." nakangiti kong sagot.
"Everything will be fine. Don't worry. Nandito pa naman kami." sabi ni Papa Nathan.

Natanong ko rin dati sa teacher ko nung training kung bakit maagang magpalit ng hari at reyna ang Isle Bellagio. Ito raw ay para mabigyan ng pagkakataon ang hari at reyna na magkaroon ng normal na buhay. Ito rin daw ay pagkakataon para humubog ng mga bagong leader ng mamamayan. Para na rin daw nakaangkop sa henerasyon ang namamahala sa isla.

Pagkatapos ng pag-uusap sa library ay naglakad na kami palabas ng main palace. Nakaabang na ang buggy o caddy namin sa labas.

"Ayoko pang umuwi." sabi ni Kael.
"Saan mo gustong pumunta?" tanong ko sa kanya.
"Sa garden. Punta tayo kay Pipay." sabi niya at hinila na ang kamay ko papunta sa main garden.

Naglakad kami sa love maze hanggang sa marating namin si Pipay. Papalapit pa lang kami ay dahan-dahan na itong umilaw. It is indeed a special tree.

Umupo lang kami sa bench na naroon habang nakaakbay siya sa akin.

"King Kael... Sounds so cool." pabiro kong bulong.
"I know... Queen Sarang Solstice." sabi naman niya.
"Ang panget naman." sabi ko.
"Nope. Your name is fit for a queen. You are a queen. My queen." sabi niya at itinabing ang mga mumunting buhok na lumilipad sa mukha ko.
"And you are my king..." sabi ko naman sa kanya at hinawakan ang kamay niya.
"Babalik ka na ba talaga bukas?" he sounds disappointed.
"Gustuhin ko mang manatili dito, wala eh. May kailangan pa akong tapusin doon." sabi ko naman while playing with his hands.
"How I wish I can sleep beside you every night." sabi niya pa na lalong nagpakirot sa puso ko.
"Me too, my love, me too. Gustong gusto kong kasama ka gabi-gabi, araw-araw." sabi ko naman at tumingin sa kanya.