İFRİN | Texting ލ(TAMAMLANDI)

•|6|•

≈İFRİN≈

≈Altıncı Bölüm≈

Ezgi: Oyun oynamak istemiyorum.

05*********: Neden?

Ezgi: Beni korkutuyorsun.

05*********: Güzel.

Ezgi gelen mesaj üzerine telefonu bıraktı. Karanlığın içinde porselen bebeğin parçalarını toplamaya başladı. Titreyen elleriyle bunu yapmak fazlasıyla zordu. Parçalardan biri eline battığında elini geriye çekti. Kanayan kesiğe batan parçayı çıkardı ve yavaşça sızlamasını umursamadan parçaları toplamaya devam etti. Topladığı parçaları çalışma masasının yanındaki küçük çöp kutusuna attı hızla.

Ardından geriye çekildi ve odadan çıktı. Annesi ve babasının mutfakta olduğunu gördü. Hafif bir ışık yayılıyordu odanın içinden. İçeriye girdiğinde ışığın küçük bir mumdan yayıldığını gördü.

Annesi ikinci mumu da yaktıktan sonra, "Şansa bak, tam da sırasıydı." diye söylendi.

Ezgi odaya girip masaya oturduğunda babası şartellerin atıp atmadığını bakmak için evden çıktı. Tüm apartmanda ışık yanarken sadece onların dairesinde elektrik yoktu.

Ezgi annesiyle yalnız kaldığında, "Ablam nerede?" diye sordu. Bu sorusu üzerine annesi kaşlarını çatarak, "En son senin odana girerken gördüm." dedi ve ayağa kalktı.

Odanın kapısına ilerleyerek,"Evrim," diye seslendi. Birkaç saniyelik beklemenin ardından bir cevap gelmemesi Ezgi'nin de endişe ile ayağa kalkmasına neden oldu.

Kapıya ilerlerken aniden ışıklar yeniden yandı. Tüm ev ışığa kavuştuğu anda annesi ile odaları dolaşmaya başlamışlardı bile. Her odaya baktıktan sonra Evrim'in evde olmadığını anlamışlardı.

Annesi telaşla telefona sarılıp kızını aradı. İkisi de tedirgince telefonun yanıtlanmasını beklerken ablasının telefonunun tanıdık melodisi Ezgi'nin kulaklarına doldu.

Odadan koşarak çıktı ve melodinin geldiği yöne, solana doğru ilerledi. Ablasının telefonu salonun girişinde yerde duruyordu. Telefonu alıp annesinin yanına döndü.

"Salonda buldum."dedi annesine elindeki telefonu göstererek. Annesinin endişe dolu bakışlarındaki korku git gide artmıştı, Ezgi de ondan farksız değildi.

Bu sırada evin dış kapısı açıldı. Ezginin babası Selim içeriye girerken annesi," Evrim evde değil." Dedi endişeyle.

_________________

|8|7|18|23|46|

Sonsuzsiyah_