"Ben Kim Taehyung. Gerçi beni tanıyorsun." dedi Taehyung elini bana uzatıp.
"Ben de Cansu." dedim uzattığı eli tutup.
Aslında sıra ile eğilmemiz gerekirken ikimiz de aynı anda eğildik ve kafalarımızı tokuşturduk. Ciddi kalamayarak gülmeye başladığımda Taehyung da gülmeye başladı.
Gülmemiz durduğunda banka oturduk. Çocuklar parkta oyun oynarken kafasını bana çevirdi ve: "Özür dilerim ama adını tam anlayamadım. Telaffuz etmeme yardım eder misin?" dedi.
"Can." dedim.
"Çan." dedi.
"Hayır, can." dedim.
"Can."
"Su."
"Sou."
"Hayır, Su."
"So."
"Suuuu"
"Suuuu"
"Cansu."
"Çansou."
Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım.
"Cansu." dedim tekrar.
"Cansuuu" dedi.
"Evet. Şimdi suuu değil su de. Cansu."
"Cansu." dedi.
"Evet!" dedim.
Bana kare gülüşünü sunduğuna cennette olduğumu zannettim.
