Racket
Yellow's P.O.V.
SAktong sakto napaka bwenas ko talaga ngayon! Napatingin ako salangit. Bakit ba ang swerte swete ko. Pinagpatuloy ko nalang yung paglalakad, maaga pa naman para pumunta sa racket ko.
"Lalalala..." kanta ko habang naglalakad
"Yellow! Hintayin mo ako!" agd akong napalingon sa taong tumawag sa akin.
"Panira ng moment talaga 'tong mokong na'to" mahina kong sabi.
"Anong kailangan mo?!" pasigaw kong sabi sa kanya. "Ano na naming kailangan mo?!" dagdag ko pa. Kanina pa to sa klase tong mokong na'to. Buntot ng buntot.
"Bakit ba ang taray mo sa akin? Eh kapag tinataong ko naman ang mga kaklse natin tungkol sa iyo, sabi nila mabait ka daw" sabi niya sa akin na parang nag papaawa.
"Yan ba ang sagot nila?" taas kong kilay na tanong sa kanya. " Para malaman mo, hindi niyo pa ako masyadong kilala. At para malaman mo, kabliktaran ang sinabi nila sa iyo. Tsaka sa tanong mo kung bakit ako mataray?, kasi ayaw ko sayo! Ayaw ko sa mga taong palaging buntot ng buntot sa akin at mas lalong ayaw ko sa iyo! Naiintindihan mo?!"
"Ohh, chill ka lang" natatawa niyang sagot. "Siguro marami kang pinagdadaanan, okay lang 'yan, mawawala din yan. Gusto ko lang naming sumabay sayo sa pag uwi, alam mo na, maraming masasamang nilalang ngayon" dagdag niya pa.
"Thanks, but no thanks. Kayang kaya ko ang sarili ko. Ikaw? Ikaw dapat ang mag-ingat" sagot ko naman sa kanya.,
"Bakit? Dahil ba natalo mo ako?"
"Bakit? May sinabi ba ako?" sagot ko ka agad sa knya.
"Ohh. umuulan... Halika Yellow, sumilong muna tayo"
Kinuha niya kaagad ang kamay ko para sumama sa kanya. Napangisi naman ako.
"This is it!" sabi ko sa sarili ko.
Kinuha ko ang kamay ko sa pagkakahawak niya at kumiripas ng takbo at alam ko sa sarili ko na nagtataka si Gray kung bakit ako umalis.
Nandito na agad ako sa likod ng bahay ni Mrs. Sadhi.
"When lightning strikes, Yellow comes out" natatawang sabi ko.
Nakasarado lahat ng pwedeng daanan ko. But of course it's so easy for me to enter this kind of house. Lumapit ako sa pintuan sa likuran and I use my aura to destroy it. Ohh, wala man lang nakarinig? Kunsabagay, napakalaki nitong bahay na'to at mukhang wala naming tao.
By the way I use my Energetic Pressure, one of power. I can destroy one entire surrounding by the use of my force of my aura. Agad naman akong nakapasok at dumeritso kaagad sa loob ng kwartoat kinuha lahat ng mga alahas at pera ng mag asawa.
"this is gonna be fun!" sambit ko sa sarili ko, ng biglang may nagsalita sa likuran ko.
"B-blue?" bakit siya nandito? Napansin ko naman yung suot niya. Hmmm., that suit is familiar. I'm right, she's a Vintex!
Tinawanan ko naman siya kung bakit yan ang kinuha niyang trabaho. At mas lalo akong natawa ng sabihin niyang bibigyan niya ko ng isang pagkakataon.
Tumingin ako sa relo ko. Kailangan ko ng umalis, marami pa kong gagawin. Marami pa akong tinatanggap na racket na pinagkakakitaan koat isa na rin ito sa racket ko, ANG MAGNAKAW.
"Alam mo, sinasayang mo lang ang oras ko. Kung ayaw mo akong hulihin, umalis kana"sabi ko.
Nkita ko naman sa mata niya na sincere siya sa sinabi niya. Hindi dapat ako magpapadala sa kanya. Hindi dapat!, kumaripas na agad ako ng takbo dahil hindi niya rin naman ako huhulihin.
Habang tumatakbo ako, bigla nalang may nagsalita sa isip ko, kaya agad akong napahinto.
"I already give you one chance Yellow, there will be no more chance again" boses ni Blue 'to.
"Hindi ako nagkakamali, may kapangyarihan siyang makapag transfer ng message sa isang tao.
