My Extraordinary Girlfriend

CHAPTER 23

  Third Person's POV.

Sa kabilang banda, patuloy sinusubaybayan ng mag asawa ang naka nila na si Angel.

"Sinabi ko na nga ba't walang magandang maitutulong sakanya ang pagbaba niya sa lupa " inis pero seryosong sambit ni King Villairty.

"Kaparusahan niya iyon, dahil sa walang permisyong pangunguha ng ipinagbabawal na libro " sagot naman ni Reyna airyen.

"Librong naglalaman ng kahinaan ng isang aires " pagpapatuloy ni Reyna Airyen.

"Na alin? na ang pag ibig ang ipinagbabawal sa lahat?" makahulugang sambit ni King Villairty. Napabuntong hininga si Reyna at napahimas sa sintido niya.

"Ngunit tayo ay huli na" mahinang sambit ng reyna.

"Nararamdaman ko ang pagbabalik ng aking kaibigan" isang boses anghel ang nagsalita sa kanilang likuran.

"Humihingi po ulit ako ng tawad sa aking kalapastangan ngunit, totoo po ang aking sinasabi" pagpapatunay niya at yumuko.

"Maaari niyang ikamatay ang pagtulong sa lalaking yon! " sigaw ng reyna na naging dahilan ng pag usbong ng galit na hangin.

"Siya'y umiibig, Reyna Airyen. --"

"Walang kwentang pag ibig! ang tatapos sa nag iisang Prinsesa ng Kaharian! At ang magiging dahilan ng pagluluksa ng mga mortal. Paniwalaan niyo ko. Nalalapit na! Ang pagbubunyag ng tunay niyang pagkatao!" Galit na sigaw ng reyna at itinaas ang kamay niya tsaka itinutok sa isang poste na binubuo ng nagkikinangang crystal. Agad itong nawasak.

"Huminahon ka!" sambit namang ng Hari.

"Hahayaan niyo po bang mangyari yon?" Mahina ngunit makahulugang sambit ni Arandia. Ang matalik na kaibigan ni Angel.

"Wala kong magagawa, sapagkat natatangi siya. Nag iisa siya. Taglay niya ang kapangyarihang wala samin ng kanyang ama ngunit nasa kanyang lola. Na namayapa na"

"Kaya humanda na kayo sa paglabas ng kapangyarihan ng Prinsesa." Malumanay na sambit ng Reyna agad dumagongdong ang kaba sa kanilang dibdib.

"Maaari siyang mamatay, sa pagliligtas sa lalaking mahal niya."

Queen's POV.

Nagising ako ng biglang may tumapik sa pisngi ko.

"Wake up love" mahina ngunit malambing na sambit ng lalaking nagiging dahilan ng pagtibok ng puso ko.

"What time is it?" mahinang tanong ko, napatingin siya sa relo niya.

"12:18 " sagot niya at agad humiga sa tabi ko. Nasa Greenfields pala kami.

Nakahiga ako sa damuhan habang siya nakasandal sa puno pero ngayon nakahiga nadin.

Nagulat ako ng bigla niyang inunat ang braso niya at niyakap ako.

"As--"

"Just please let's stay like this"

"Per--"

"I just wanna hug you, why do i feel like you're going to leave me?" Mahinang bulong niya at sumiksik sa leeg ko. Ramdam ko ang paghinga niya.

Napapikit ako, i don't know why. Pero feeling ko.. feeling ko may humahatak sa pagkatao ko.

"I will never leave you" mahinang sagot ko at pumikit.

"Are you sure? cause i need you"

"Kailangan mong maging malakas, kasi hindi pweding lagi akong nasa tabi mo "

"Feeling ko, malapit na kong gumaling" natatawang sambit niya. Natawa ako pero hindi masaya kundi malungkot.

"So hindi mo na ko kailangan?"

"Lagi kitang kailangan. not only because i need your powers. But also, my heart want you and i too." sagot niya na ikinapula ng mukha ko nakakainis. Napakakorni niya huhu

"Kinikilig kaba? Kasi namumula ka"

Dahan dahan akong lumingon sakanya at halos maduling ako sa sobrang lapit ng mukha namin sa isa't isa.

"Sa susunod na bibigyan kita ng hangin, sisiguraduhin kong magaling kana"

Natawa siya as he pinched my nose.

"korni mo "

"Just like you"

Napapikit ako at ramdam ko ang pagtulo ng luha ko. Kasabay nun ang pagbuhos ng ulan kahit maaraw.

Itinaas ko ang kamay ko at gumawa ng payong gamit ang tubig.

Napabitaw ako at tumingin ulit sakanya bago bumangon at tumingin sa malayo.

"No matter what happen, be strong okay?" mahinang sambit ko naramdaman ko ang pagbangon niya at pagupo sa tabi ko at inihiga niya ang ulo niya sa balikat ko.

"Just stay with me always so that i can do your favor"

Bumalot samin ang saglit na katahimikan at tanging maiingay na estudyante lang ang narirnig namin. 2 ang uwian namin ngayon. Pero vacant lang din so wala kaming ginagawa.

"Yooo guys!" agad napaangat ang tingin ko sa nagsalita.

"Hi Benedict" nakangiting bati ko as i erase those water umbrella. hmp

"Nagsosolo kayo ha yeei hahaha" pang asar niya at tumabi samin.

Isang malakas na tawanan ang nakapagpaangat ulit sakin.

"Hi guys! Miss us?" Pang asar na sambit ni Tristan at biglang tumakbo papalapit samin at hinalikan sa pisngi si ash.

"Ashy babyyy" natatawang sambit niya. Inirapan lang siya ni ash kaya natawa ako.

Umupo sila sa harapan namin. Napangiti ako, completo kami.. este sila.

"Hi Tristan, chena, Ronnie, Nikko at Benedict!" masayang bati ko at kumaway.

"Hi arriana! " nakangiting sambit ni Ronnie at tumingin kay ash tumango si ash kaya ngumiti si Ash.

"Hello ash, Hi snow white" nakangiting bati ni chena kumindat lang ako kaya natawa siya.

"Ay teka kailan pa kayo naging close?" intriga naman ni Tristan at inakbayan si Chena.

"Galawan mo, lumayo kanga sakin!" -chena

"Bagay naman kayo eh haha" pang asar ko.

"Good queen, magkakasundo tayo hahaha" -Tristan.

"Edi kayo na may love life! Miss ko kayo guys omgii" -Benedict.

At talagang ngumuso pa siya. Natawa ako. Ang saya nilang tignan, as if. Super close nila sa isa't isa. 

"Gusto mo ding magkaroon?" pang aasar ko sakanya at tumawa pa. ramdam ko ang pagkurot ni ash sa tagiliran ko kaya bumingisngis ako ng mahina. 

"Irereto mo ba sarili mo? aba kong ganun payag ako hahahaha----sabi ko nga joke lang hehe" biglang bawi niya kaya napalingon ako kay ash inirapan ako at masamang nakatingin kay benedict. 

"Masyadong pahalata ash hahaahahahaah" pang asar ni chena na naging sanhi ng pagtawa naming lahat. kinindatan naman niya ako at nag thumbs up. ngumiti ako at humalaklak. 

Pero kailan kaya nila balak ipaalam kay ash ang lahat? Pag huli na? kasi kong oo.

'Hindi pwede. Baka wala na ko sa tabi niya'

@All Rights Reserved.

jaylinesyy