In his arms (BOOK 3, COMPLETED)

Chapter 4

Jin's POV:)
Naglalakad na ako papunta nang ospital dahil susunduin ko si Ruki. Nang makarating ako sa may tawiran tumigil ako sa paglalakad dahil naka stop sign pa. Binuksan ko yung twitter account ko at nakita ko na naka receive ako nang madaming notification.

May bagong nag follow sa akin kaya tinignan ko yung profile nito. It's Damon. After 2 years of being in hiatus, he just shows up and pops up in my notifications? Unbelievable.

Tinignan ko ang header nito pero naka blurted yung picture. Medyo halata na babe yung nasa header niya. Ano yun may nakilala na siyang bagong babae? Sabagay ilang taon na rin naman siyang nawawala.

Tumingin na ako sa stop light kung pwede nang tumawid at nakita kong naka green light na ito. Tatawid na sana ako nang may nakita akong babae. Kamukha niya si Ziah.

Tinignan niya ako saglit bago siya tumawid. It can't be her right? It's been two years since she died, right. Baka nga hindi siya yun. Sobrang impossible naman na buhay pa siya. Tinignan niya ulit ako bago niya ako lagpasan, hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko.

I'm not hallucinating right now, right? Hindi si Ziah yun diba? Nung nilagpasan niya ko bigla kong naamoy yung pabango niya. Kaamoy niya si Ziah. Naalala ko pa ang pabango ni Ziah. She always wears it.

Tumalikod ako at tinignan ko siyang maglakad palayo. That hair, nakita ko yan na kausap ni Ruki kahapon sa ospital. No. It's impossible. Kung buhay pa siya sasabihin sa akin ni Ruki. He wouldn't lie to me and keep those kinds of secrets right?

Humarap ulit ako at tumawid na. Kailangan kong tanungin si Ruki kung sino yung babaeng yun. I feel like my gut feeling is right. Nagmadali na ako sa pagpunta ko sa hospital. Nakita ko si Ruki doon sa may waiting shed. Mukha siyang malungkot.

Lumapit ako sa kanya at naupo sa tabi niya. I can't leave this hospital without finding some answers. Kailangan kong malaman kung buhay ba talaga si Ziah. Hindi ko inisip na patay na siya kahit na lahat sila yun ang inisip. Kailangan kong masigurado na hindi ako nagha-hallucinate.

"Ruki."

Tumingin siya sa akin. He was quiet. Mukha siyang nagiisip. Hindi niya ako napansin dito. Anong iniisip mo, Ruki? Sobrang hirap mong basahin. Napansin niya lang ako nun tinawag ko yung pangalan niya. Nanatili pa rin siyang tahimik. Mukhang madami siya iniisip.

"Can I ask you a question?" Tanong ko

Tinignan niya lang ako nang nakataas ang isa niyang kilay. What happened? Bakit parang sobrang lalim naman nang iniisip niya? I want to know how his brain works. I want to know who that girl is.

"Who was that girl you were with the other day?" Tanong ko

Iniwas niya yung tingin niya sa akin. I still can't read his emotion. Bakit kasi pinanganak na walang emosyon tong lalaking to e. Alam ko na minsan ganyan din ako pero sa importanteng mga bagay, meron ako nun.

"It's just someone I met here in the hospital." Sagot ni Ruki

Who the hell is this someone! Fuck. I'm so frustrated right now dahil hindi ko kilala yung babae. Ayaw niyang sabihin kung sino yun. He won't fucking mention a fucking name. Yes. I'm mad right now.

Kung nati-trigger ako, dapat ko na rin siyang i-trigger. I know how to trigger him. I know that he won't like it if I do so but in order to get an answer from him, I need to do so.

"Is Ziah alive?" Tanong ko

He looked at me with a glare. With that look in his face, sigurado akong may tinatago siya. Paano ko nalaman? God knows how long I had been with him.

"Why are you bringing up those people who are already dead?" Tanong ni Ruki na may pagkairita sa boses niya

What he said made me realize something. He's right, it's a sensitive topic to all of us and yet here I am talking about it. I really feel like she's alive though. Hindi ramdam na nagha-hallucinate ako. She looks real.

"Ruki, I saw he awhile ago on my way here. Nakita ko siya sa tawiran kanina. She even smells like her usual perfume. I may sound weird right now pero sigurado akong amoy yun ni Ziah. I don't think I'm hallucinating right now. I feel like you saw her or talked to her." Sabi ko

Sinarado niya ang mga mata niya nang ilang sandali at huminga nang malalim. Binuksan niya ulit ang mga mata niya at tinignan ako pero nanatili siya tahimik. He's really so mysterious kahit sa akin madami pa din siyang tinatago. So many secrets behind those empty eyes.

"I have to keep my mouth shut." Sabi niya bago siya tumayo at umalis

What does that even mean? May alam ba talaga siya sa mga nangyayari? Matalino si Ruki, alam kong mabilis siya maka cope up sa paligid niya.

Ruki's POV:)
Jin asked me about Ziah and I couldn't answer his question kasi wala din akong alam tungkol kay Ziah. It's also not my story to tell. I just have to cover her up.

I told Jin na patay na siya. Mahirap sabihin yun pero kailangan ko. Hindi  niya pwedeng malaman na buhay si Ziah at least not now. I know that Ziah wasn't expecting to see Jin that time and I knew that she didn't approach him. Hindi naman magtatanong nang ganito si Jin kung nakausap siya ni Ziah e.

Alam ko na susubukan niyang kumuha nang sikreto mula sa akon pero alam ko ding hindi madaling kumuha nang impormasyon mula sa akin. I can still stay silent even if he will try to provoke me.

Lalo na kanina. I knew he tried to provoke me by asking if Ziah is dead. I answered him with annoyance in my voice. Gusto ko man sagutin ang mga tanong niya pero alam kong wala naman akong maisasagot. Sarili ko ngang mga tanong hindi pa nasasagot ko.

——— TO BE CONTINUED ———
hi!
i hope that you enjoyed reading this chapter!

thanks,
X