God's Plan°Jikook

Kırık kanatlarımı saran küçük peri

Yazmış olduğum ilk jikook ficine hoşgeldiniz 💁❣️
Yazım hatalarını görmezden gelin lütfen ✨🌼💜

Açıklama: arkadaşlar kurgu sert bir giriş yapıyor ama ilerledikçe softlaşacak ama kaos da devam edecek tabi ki....

HER NEYSE İYİ OKUMALAR<3

Jeon jungkook;

"Sanık jeon jung hyung'un 9 yaşında bir çoçuğu cinsel istismara uğratması sonucuyla 15 yıl 10 ay hapis cezasına çarptırılmasına karar verilmiştir."

Duyduğum ve hayatım boyunca unutmayacağım o soğuk ses kulaklarımda binlerce kez yankı yaparken içimde tuttuğum ve ağlamamak için cebeleşen gözyaşlarım vücudumu zorluyor, olduğum yerde kaskatı kesilmemi sağlıyordu.
Akıtsam gözyaşlarımı rahatlacaktım halbuki ama ben büyük bir günah işlemiş gibi duruyordum, o kirli gözyaşlarımın akmasına izin vermiyordum.

Yere eğilmiş başım,kulaklarımda uzun zaman boyunca unutamayacağım o soğuk ses, ve tam karşımda sanık olarak yargılanan abim.
Bir anda dünyam başım yıkılıyor ve ben sadece izlemek ile yetiniyordum. Ben o an yaşamayı unutmuştum , ben nefes almayı unutmuştum. Yutkunmama dahi izin vermeyen büyük yumru nefesimi kesiyordu ve nefessiz kalıyordum.O dört soğuk duvar arasında kalmış, soğuk mahkeme salonu üzerime üzerime gelirken ben nefes alamamıştım.

Benim abim,benim biricik abim , ellerini ellerime her daim kenetlediğim, bana kırmızı bisikletini hediye edip,bana bisiklet sürmeyi öğreten abim.Yere düştüğümde kollarını vücuduma sarıp beni kucaklayan abim, dizim kanadığında üfleyip,yaramdan öpen abim.Benim biricik abim bir çoçuğa, 9 yaşında bir çoçuğa saldırıp onu taciz edecek kadar şerefsiz bir abi miydi?

Yok ,yok olmazdı bu .
İnanmazdılaramazdı beni ...
Benim abim öyle bir şey yapmazdı.
Benim abim benim kanayan dizlerimi öperken , başka bir çoçuğun yüreğinin kanamasını sağlamazdı.

Titreyen gözlerimi hakim amcadan çekip,masa üzerine konumlandırdığı kelepçeli ellerini titremesini izlemiştim. O deli gibi titriyordu , titreyen elleri eğilmiş başının arasında içten bir şekilde hıçkırmasıyla son bulmuştu.
Ben o zaman tek bir şey demiştim  tüm kalbimle.

"Benim abim kötü biri değil .."

Abimin hıçkırıkları kalbimi yumruklarken ben de gözyaşlarımı tutamamıştım.

Hakim'in kararı ile üzerine geçirmiş oldukları askeri üniforma ile abime yaklaşan iki iri adam biri sağ biri sol kolundan tutmuş oturduğu sandalyeden doğrultmuşlardı.

O iki üniformalı adam onu sürüklerken hiçbir şey yapamamıştım.
Onlar abimi benden alırken ben hiçbir şey yapamamıştım.
O adamlar ailemi benden götürürken ben hiçbir şey yapamamıştım.

Abimi sürükleyen iri yarı adamlar arasında son kez çevirmişti boynunu bana,son kez konuşmuştu benle.
İçim yanarken kulak vermiştim o sese.
Ezberlemiştim o sesi,çünkü biliyordum bir daha duyamayacağımı.

"Abin seni çok seviyor unutma jungkook. Abin seni unutmayacak sen de abini unutma.Yarın doğum günün biliyorum.Doğum gününü kutlayamadığım için abine kırılma jungkook."

Bir daha asla kutlamak istemediğim doğum günümü kutlamıştı bana veda ederken .
Ben öksüzdüm zaten,ben yetimdim zaten. Ama abimin de gidişiyle artık kimsesizdim ben.

Ve ben artık kimsesiz kaldığım bu dünyada, kimsesizler için kurulmuş bir yetimhanede buldum kendimi.
Soğuk duvarlar arasından yok olup başka soğuk duvarlar arasında buldum kendimi.
Ve ben o gün kendimi inandırmıştım bu dünyada adaletin hiçbir zaman işlemediğini..
Ve belki de adaletsizliğin hakim olduğu bu dünyaya bir umut olabilmeyi.