God's Plan°Jikook

Sen temizsin hala

Vücudum tüm dayananaklığını kaybedermişcesine yere yığılmak istediğinde o iğrenç adamın tam arkamda oluşu vücudumu titretirken zorlukla ayakta durmaya çalışmıştım.

O hafızamdan zorlukla sildiğim sahneyi yeniden yaşayacak olma ihtimali bile dünyanın en korkunç şeyi gibi gelirken bana şu an gerçekten bu anı yaşıyor olmak bütün bedenimi altüst etmişti.
O soğuk elleri ağzımdan çekilmezken
iğrendiğim nefes,iğrendiğim ses kulaklarıma doğru seslendiğinde vücudum bir adım ileri atıp ondan uzaklaşmak istediğinde kalçamla beraber beni kendine doğru bastırmış, bastırdığı an ise boğukça inlemiş midemin bulunmasını sağlamıştı.

Sadece onun jungkook'un abisi olduğunu biliyor ve yüzünü küçüklüğümde tek bir kez gördüğüm hayal mayal yüzüyle hatırlıyordum.
Çaresiz vücudum onu her iteklediğinde ısrarla beni kendi bedenine bütün edercesine bastırmış,eli ağzımı kapatırken acı ile çıkan sessiz bağırışlarıma tanık olmuştu.

Karanlık olan salon yoğun korkumun daha da artmasına  sebebiyet verirken elini ağzımdan çekmemiş beni kendine bastırarak nereye götürdüğünü bilmediğim bir odaya sürüklediğinde ellerim ile ağzımı tutan parmaklarına tırnaklarımı  geçirmiş, tüm gücümle tırmalarken elinden kurtulmak için çabalamıştım.
Çaballarım sonuçsuz kaldığında beni kendiyle beraber o göz görmeyecek kadar yoğun olan karanlık odaya itmiş ardından kapıyı kapatırken vücudunu bana döndürmüştü.
Tam o anda elektrikler yeniden geldiğinde kendimi yavru bir kedi gibi duvara sinerken bulurken onu ise karşımda sırıtırken bulmuştum.

Yüz hatları az da olsa jeongguk'a benzerken hemen hemen aynı olan boyları dikkatimi çekmişti.
Jeongguk'un aksine daha koyu bir tene ve daha küçük gözlere sahipken yine jeongguk'a karşı masum bir gülüşe aksi iğrenç mide bulantısı yaratacak kötü bir sırıtışı vardı.

Bana doğru adımlar atarken gözleri vücudumu yermiş gibi süzüyor bu da benim sanki gidecek yerim varmış gibi daha da geriye gitmemi istememe sebep oluyordu.
Başını o iğrenç gülüşü ile beraber sola yatırdığında elini başının üstüne götürüp düşünür gibi yaparken ağzını aralamıştı.

"Beni hatırlıyor musun jimin.
Ya da şöyle mi demeliyim? Beni özledin mi jimin-ah?"

Kendimden, kendi bedenimden nefret etmemi sağlayan adamı nasıl unuturdum ki, öyle ki o anlar her gece tekrar tekrar rüyalarımda canlanırken hem de.
Onu özlemek mi? Onun dokunduğu yerleri ne kadar yakmak, ne kadar kesmek istediğimi kimseye söyleyemesemde içimde ona karşı ve onun dokunuşlarına karşı sadece kin ve nefret vardı zaten. Bana doğru adımlar attığında son sesim ile bağırmıştım birilerinin duyupta gelmesi umudu ile.

Ama farkında bile değildim yardım isterken bile sadece jeongguk'un adını sayıkladığımı,oda benim gibi söylediğim isme şaşırken kaşlarını çatarak dibime doğru girmiş,elleri bir anda boynumu tutarken nefes almamı engelleyecek kadar sıkmış sırtımı duvara yaslarken yüzüme doğru bağırmıştı.

"Bir daha sakın ağzına kardeşimin adını alma.Senin iğrenç ailen yüzünden bizim ailemiz yok olmuşken sakın ama sakın bir daha kardeşimin adını aklının bir ucundan bile geçirme."

Zorlukla aldığım nefesler arasında hem ellerini boynumu sıkan ellerden kurtarmaya çalışıyor hem de söylediği o acımasız sözlere kulak veriyordum.
Sonunda ellerini boynumdan kurtardığımda kesik nefeslerim arasında çıkarmıştım avazımı.

"B-ben jungkook'u seviyorum"

demiştim.O an hiç bir şeyden korkmayarak;

"onu seviyorum ve sevmeye devam edeceğim.Geçmişte yaşananlar gram umrumda değil ailemin ne yaptığı veya senin aileme ne yaptığın, hiçbiri ama hiçbiri umrumda değil."