Chapter Eleven

59 2 0
                                    

Kazumi

"I won't let anyone touch my girl." biglang sabi ng nasa likod namin na ikinagulat ng lahat.

"Lucas?!" takang tanong ni Elle na halatang nagulat din.

"Lucas!" sigaw ni Coleen at agad niyang sinunggaban ng yakap si Lucas.

"Chill, Coleen, parang ang tagal din nating hindi nakita ang isa't isa ah?" natatawang sagot ni Lucas. Napairap naman ako.

Akala mo naman kung sinong gwapo! Feel niya rin eh noh?

"Lucas naman..." umiling-iling si Coleen. "Anyway, were you spying on us?!"

Agad namang umiling si Lucas sa tinanong ni Coleen. "Of course not! Napadaan lang ako dito tapos may narinig akong parang nag-uusap so sumilip ako and I found you guys." pagpapalusot niya na halatang hindi naman totoo.

"Paano ka makakadaan dito kapag time na ng class? Are you dumb?"

"Nag cutting class ako. I always go here kapag nag c-cutting ako." sagot niya but he's just pure dumb, ang sabihin niya, sinundan niya talaga kami.

"But you never cut classes!" I rolled my eyes.

Nang mapagtanto niya nang wala na siyang maipapalusot, nag give up na rin siya.

"So why are you here?" takang tanong ni Cleo.

"I thought no one pass by here?" tanong naman ni Jaz.

"Wala naman talaga. 'Di ba bisto na sinundan tayo nyan?" I said, pointing at Lucas.

"Well, you have a point."

"What were you saying a while ago? You'll protect your girl?" tanong ni Angel. Oh, buti naman at nag salita na rin 'to?

"Yes, I'll protect Kazumi, with all my might." seryosong sabi ni Lucas kaya napairap naman ako.

"Oh come on! You didn't protect me before so why protect me now?" 'di makapaniwalang tanong ko as I stood up.

"That's the reason, I didn't protect you before so I'll protect you now." nakangising sabi niya.

"Oh shut up!"

"LQ?" natatawang sabi ni Gia.

"The ef?"

"Halika nga rito!" I said as I dragged Lucas away from them.

I don't know what I'm doing pero kasi, kanina pa hindi mapakali ang puso ko. And one way para hindi nila mahalatang may feelings pa ako for this guy which is so, regretful. Ghad, how I hate my life.

"What was that all about?" I hissed.

"What's with the dragging, Anica?" he smirked.

Oh god, why does he have to call me by my second name? He knows that that's my weakness...

"What were you saying, huh? Matagal na tayong wala!" I said hysterically.

"Really? But you're still my g—" agad akong lumapit sa kanya and shot hin daggers while my right hand was about to choke him.

"Don't you say that word again 'cause I'm not your girl!" I shouted.

"But you are, Anica." lumaki ang mata ko pero agad ding tumingin sa kanya ng masama.

"You have no rights to call me your girl. Remember yesterday? That is your girl!"

"She was just a toy."

"A toy?!" hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya pero tumango lang siya.

At dahil hindi na ako nakatiis, I punched him hard in the face, dahilan upang matumba siya.

Serves him right.

"What was that about?!" inis niyang tugon sa akin habang pinunas ang bibig niyang may dugo na.

"You don't deserve my time! Hindi dapat pinag-lalaruan ang mga babae! Ano kayo, bakla? Who wants to play with a barbie doll? We are not your dolls okay? And one thing's for sure, I'll never be your girl again! You're not worth it!" sigaw ko at iniwan siyang tulala do'n.

I don't care anymore. Boys shouldn't treat girls as if they're just dolls.

Napalingon ako sa side ko ng may narinig akong nag clap.

"That was epic." natatawang sabi ni Angel.

"Ikaw lang andito?" takang tanong ko.

Tumango naman siya. "Yes, pumunta na sila ng canteen but I chose to stay. It wasn't my intention to eavesdrop so, I'm sorry."

"It's okay," I gave her a reassuring smile as I continued, "Ayaw mo bang sumunod sa kanila?"

"I wanted to, but I don't know where to go so I guess I'm practically lost."

Natawa ako sa itsura niya, para siyang nalugi.

"Bakit ka tumatawa?" tanong niya sa akin ng nakakunot ang noo.

"You're funny."

"Ako?" tanong niya sabay turo sa sarili niya.

"Yes, pero anyway, wag mo na lang akong pansinin, may naalala lang kasi ako." I smiled.

"Ano 'yon?"

"Ibang-iba kasi ang attitude mo kay Alistair. 'Di ko alam kung paano kayo mag click."

Nakita ko siyang napangiti ng sandali, pero agad ding nawala dahil nagpre-pretend siya na wala lang sa kanya yun. Ayaw niya sigurong ipakita sa akin ang emosyong nararamdaman niya.

Well, I understand her naman. Ilang taon na rin ang nakalipas at pakiramdam ko ay ilag na siya sa akin. Syempre, there are times where in hindi mo talaga mapagkakaila na hindi na kayo close ng taong 'yon.

"Hindi ko nga rin maintindihan ang sarili ko kung ba't nahulog ako sa pinsan mo. We're totally a complete opposite couple." hindi niya napigilang matawa.

Natigilan ako ng mapagtanto kong andito na kami sa canteen. "Oh, we're na pala."

"Oo nga, Kaz. Tara, let's eat with them." aniya habang tinuturo ang kaibigan naming nagtatawanan.

"Yeah."

Pero bago pa kami makalapit, may binulong siya na nagpatigil sa akin.

"I know you still love him. I understand that you don't want to trust him anymore dahil sa nagawa niya. Pero have you understood his side too? The pride isn't really important. It wouldn't make any difference. If you truly love that person, kahit na anong pagkakamali na ang nakamit niya, tatanggapin at tatanggapin mo pa rin siya. You should choose to be happy despite the differences, keysa naman mahal niyo nga ang isa't isa tapos pakipot pa. It's useless. Malay niyo ba, may chance pa pala na magkaayos kayo? Pero because of your pride, mas lalong lumala yan? It's better if you'll hear his side too. Tatanggalin nun ang tinik na nasa puso mo. Kung 'di man mag work, at least diba, you tried." tumigil siya at tapped my shoulders bago ako nilagpasan.

I was left there, dumbfounded.

Perfectly Imperfect  (The Perfect Girl Sequel)Where stories live. Discover now