Het leven van Nourdinne (VOLTOOID)

Hoofdstuk 48

We zijn al een week verder. Gelukkig dankzij Allah, heeft Samira ons echt met rust gelaten. Weet je hoe blij ik ben? Nu kan ik eindelijk gelukkig worden met mijn prinsesje. Nu kan ik eindelijk mijn dromen waar maken en mijn gezin, Bouthaina en Ahmed dus, gelukkig maken! Alhamdulillah, dit is altijd al wat ik wilde. Gelukkig worden met de liefde van je leven.

"Nourdinne! Stop alsjeblieft" riep Bouthaina. Ik kijk haar vragend aan. "Stoppen met wat?" "Je staart de hele tijd" zegt ze blozend. "Oh..." kwam er uit mijn mond. "Sorry, ik had het niet door. Maar je bent gewoon zo prachtig, en ik kan mijn ogen niet van je afhouden" zeg ik en aai haar wang. "Hou op" zegt ze zacht. Ik lach zachtjes en knijp in haar dikke wangetjes. "Nourdinne?" "Ja schat" "Zullen we... zullen we een keer op vakantie?" Vraagt ze. "Natuurlijk! Goed idee ook nog!" Riep ik.

"Maar waar gaan we heen dan?" Vraagt ze. " Wat dacht je van Thailand?" "Daar heb je het echt vaak over he schat" lacht ze. "Ja, ik wilde daar al sinds kleins af al heen" zeg ik. "Oh ja?" "Ja, dat kwam omdat mensen veel dingen vertelden over Thailand en sindsdiend wil ik er echt graag heen en kijken wat er gaande is daar" zeg ik. "Awhh hahaha dan gaan we daar heen" zegt ze en drukt een kusje op mijn neus.

"En jij? Naar welke land zou jij graag heen willen?" "Ik weet het niet, ik wil een wereldreisje maken" zegt ze. "Dan gaan we dat..." "Als ik nog een kind heb" onderbrak ze me. "Een kind met wie?" Grijns ik. "Met ehh weet ik nog niet" zegt ze. "Hoe bedoel je, je weet het nog niet?" "Precies zoals ik het zeg" lacht ze. "Ik zou ook nog een kind willen met die ene Prinses weet je wel" zeg ik. "Welke prinses?" Vraagt ze. "Die perfecte prinses genaamd Bouthaina maybe" zeg ik. Ze bloost heel erg en staat op.

"Waar ga je heen?" Vraag ik lachend. "Koken!" Riep ze. Ik hou echt van haar man. Niet normaal meer!
Ik sta ook op en loop naar de keuken. "Ga Ahmed halen" zegt ze. "Hij is over een kwartier klaar met school" zeg ik. "Ja dus? Het is al een kwartier rijden he" "Oh ja, saffi" zeg ik. Ik pak mijn auto sleutels en verlaat de deur.

Ik heb nu echt alles. Alles wat ik altijd al wilde hebben. Een prachtige vrouw, zoon, en genoeg geld om te kunnen leven. Als ik terug denk aan een jaar geleden, veranderd mijn bou meteen. Ik woonde in een kleine krottewijk. Ik had niks te eten, en geen werk. Maar nu? Alhamdulillah voor alles. Ik gun echt niemand wat ik allemaal heb meegemaakt. Dat verdiend niemand. Ik wens iedereen een mooie leven toe. In sh Allah word ik met Bouthaina oud tot mijn tijd er is. En daarmee bedoel ik tot mijn dood.

Trouwens, ik neem Bouthaina vandaag uiteten en dan ga ik haar ten huwelijk vragen. Ik heb alles al geplant met behulp van een goeie vriend van mij. Ik heb hem leren kennen bij mijn training. Hij zit niet bij mij in het team, maar we trainen samen. Een hele aardige en grappige gast is hij.

PP Omar

Kennen jullie mij nog? De enige echte Omar!
Als jullie me niet herinneren, ik zou trouwen met Bouthaina. Maar ik liet haar gaan omdat ze gelukkig was met Nourdinne. En ik ben nu ook hartstikke gelukkig! Volgende week ga ik namelijk trouwen met mijn mooie vrouwtje, Soumaya.
Ik weet echt niks meer over Bouthaina. Ik weet niet eens of ze überhaupt nog wel leeft. Maar ik hoop het wel natuurlijk.  Ze is nog jong en verdiend een prachtige toekomst. Ik hoop dat die Nourdinne haar goed behandeld.

PP Samira

Ik neem een slokje van mijn cola en doe mijn zonnebril op. Ik ben in Ibiza. Weg van al het ellende, en weg van Frankrijk. Hier, ja hier ga ik een nieuwe leven beginnen. Ik heb genoeg mensen hun leven verpest waar ik opzich spijt van heb. Maar in sha allah gaan ze me vergeven.
En ik hoop dat ik nog gelukkig word met mijn kind. Wat soweiso niet gaat gebeuren

Ja, een kind. Ik ben namelijk zwanger. En van wie? Van Nourdinne. Die ene dag toen hij naar me toe kwam... Ik zal er niet veel over zeggen. Maar het kind is van hem. En ik zal niks tegen hem zeggen, want dat verpest waarschijnlijk zijn band met Bouthaina.
Ik gun het hun. Ze verdienen elkaar.

En ik? Ja... ik verdien eigenlijk niks. Ik zie het leven niet meer zitten. Ik bedoel, ik word gezien als een hoer, en ik heb mensen hun leven verpest. Kan het nog erger? Maar ik hou het wel vol. Ik kan dit. Zolang mijn kind maar gezond blijft.....

••••

❤️🌟🌹

Bijna fini😳
I'm so sorryy😳